يک پژوهشگر ايرانی از دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» استراليا موفق به کشف يک منبع جديد نيرو شده است.
به نوشته وب سايت «فيزاورگ» [physorg.com] دکتر کوروش کلانترزاده، دانشيار دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» به همراه «مايکل استرانو»، دانشيار دانشگاه «اِم.آی.تی.» آمريکا نوعی نيرو کشف کرده اند که بازده آن به نسبت منبع اوليه انرژی سه تا چهار برابر مقداری است که در حال حاضر بهترين باتری های «ليتيوم- يونی» قادر به توليد آن هستند.
بين سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، دکتر کلانترزاده — که از محل کارش در دانشکده مهندسی برق و کامپيوتر «آر.اِم.آی.تی.» در مرخصی به سر می برد — به گروه تحقيقاتی دکتر استرانو از «اِم.آی.تی.» پيوست.
اين دو پژوهشگر در حال کار بر روی اندازه گيری شتاب يک واکنش شيميايی در طول نانو لوله ها بودند که به شکلی تصادفی قدرت توليدی از واکنش را کشف کردند. در پی اين دستاورد، زوج علمی فوق تصميم گرفتند که تخصص های خود را «هم کاسه» کنند و برای اکتشاف دقيق تر اين پديده به همکاری با يکديگر ادامه دهند: کلانترزاده با تخصصش در مواد نانو و استرانو در علم شيمی.
قرار است مقاله مفصلی درباره اين پژوهش در نسخه ماه دسامبر مجله علمی «آی.ای.ای.ای. اسپکتروم» با عنوان «نانو ديناميت» منتشر شود.
دکتر کوروش کلانترزاده می گويد که سيستم آزمايشی او، بر پايه يکی از مواد برگرفته از فن آوری نانو — نانو لوله های کربنی — طراحی شده است. وی می افزايد چيزی که در گذشته از ديد دانشمندان مخفی مانده بود ويژگی مولد قدرت بودن اين ماده است.
درباره جزئيات اين روش نوين، دانشيار ايرانی دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» توضيح می دهد: «وقتی يک سر نانو لوله دارای پوشش سوخت نيتروسلولز را مشتعل کرديم، يک موج انفجار در طول لوله به جريان افتاد. بدين ترتيب متوجه شديم که نانو لوله ها رسانايی عالی برای حرارت ناشی از اشتعال سوخت هستند، مهمتر اينکه موج انفجار يک جريان الکتريسيته قوی نيز توليد می کند.»
کشف تأثير خاصيت رسانايی مضاعف نانو لوله ها بر عملکرد موج انرژی حرارتی در طول اين لوله ها، به گفته کوروش کلانتر زاده، دانسته های متعارف را در شاخه «دما برق» (ترمو الکتريسيته) زير و رو خواهد کرد. وی می گويد: «روش ما نخستين راهکار عملی توليد قدرت در مقياس نانو، با استفاده از تأثير دمابرق، از طريق حل مسئله عملی بودن کار با چنين ابعاد بسيار کوچکی است.»
اما آيا اين روش در آينده برای توليد نيرو مورد استفاده بشر قرار خواهد گرفت؟ به عقيده دکتر کلانتر زاده «برای مهار کردن اين امواج هنوز چند مسئله وجود دارد که پژوهش ها و بررسی های بيشتری را می طلبد، اما در نهايت نتيجه اين پژوهش ها مشخص خواهد کرد که آيا اين امواج در آينده جايی دارند يا خير.»
به نوشته وب سايت «فيزاورگ» [physorg.com] دکتر کوروش کلانترزاده، دانشيار دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» به همراه «مايکل استرانو»، دانشيار دانشگاه «اِم.آی.تی.» آمريکا نوعی نيرو کشف کرده اند که بازده آن به نسبت منبع اوليه انرژی سه تا چهار برابر مقداری است که در حال حاضر بهترين باتری های «ليتيوم- يونی» قادر به توليد آن هستند.
بين سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، دکتر کلانترزاده — که از محل کارش در دانشکده مهندسی برق و کامپيوتر «آر.اِم.آی.تی.» در مرخصی به سر می برد — به گروه تحقيقاتی دکتر استرانو از «اِم.آی.تی.» پيوست.
اين دو پژوهشگر در حال کار بر روی اندازه گيری شتاب يک واکنش شيميايی در طول نانو لوله ها بودند که به شکلی تصادفی قدرت توليدی از واکنش را کشف کردند. در پی اين دستاورد، زوج علمی فوق تصميم گرفتند که تخصص های خود را «هم کاسه» کنند و برای اکتشاف دقيق تر اين پديده به همکاری با يکديگر ادامه دهند: کلانترزاده با تخصصش در مواد نانو و استرانو در علم شيمی.
قرار است مقاله مفصلی درباره اين پژوهش در نسخه ماه دسامبر مجله علمی «آی.ای.ای.ای. اسپکتروم» با عنوان «نانو ديناميت» منتشر شود.
دکتر کوروش کلانترزاده می گويد که سيستم آزمايشی او، بر پايه يکی از مواد برگرفته از فن آوری نانو — نانو لوله های کربنی — طراحی شده است. وی می افزايد چيزی که در گذشته از ديد دانشمندان مخفی مانده بود ويژگی مولد قدرت بودن اين ماده است.
درباره جزئيات اين روش نوين، دانشيار ايرانی دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» توضيح می دهد: «وقتی يک سر نانو لوله دارای پوشش سوخت نيتروسلولز را مشتعل کرديم، يک موج انفجار در طول لوله به جريان افتاد. بدين ترتيب متوجه شديم که نانو لوله ها رسانايی عالی برای حرارت ناشی از اشتعال سوخت هستند، مهمتر اينکه موج انفجار يک جريان الکتريسيته قوی نيز توليد می کند.»
کشف تأثير خاصيت رسانايی مضاعف نانو لوله ها بر عملکرد موج انرژی حرارتی در طول اين لوله ها، به گفته کوروش کلانتر زاده، دانسته های متعارف را در شاخه «دما برق» (ترمو الکتريسيته) زير و رو خواهد کرد. وی می گويد: «روش ما نخستين راهکار عملی توليد قدرت در مقياس نانو، با استفاده از تأثير دمابرق، از طريق حل مسئله عملی بودن کار با چنين ابعاد بسيار کوچکی است.»
اما آيا اين روش در آينده برای توليد نيرو مورد استفاده بشر قرار خواهد گرفت؟ به عقيده دکتر کلانتر زاده «برای مهار کردن اين امواج هنوز چند مسئله وجود دارد که پژوهش ها و بررسی های بيشتری را می طلبد، اما در نهايت نتيجه اين پژوهش ها مشخص خواهد کرد که آيا اين امواج در آينده جايی دارند يا خير.»
