حامد نيک پی از خوانندگان، آهنگسازان و نوازندگان جوان و موفق ايرانی است که به تازگی آلبوم جديد خود را به نام «ديوانه تر»، به بازار عرضه کرده است.
او که کار خوانندگی و آهنگسازی را با موسيقی سنتی در ايران آغاز کرده، در آلبوم های متاخر خود از موسيقی فلامينکو بسيار تاثير گرفته و به تلفيقی از اين دو موسيقی رسيده است.
آقای نيک پی تا کنون کنسرت های بسياری را در آمريکا و اروپا اجرا کرده است.
رادیو فردا در گفت و گو با حامد نيک پی که در سال های اخير در سانفرانسيسکو اقامت گزيده، ابتدا از او پرسيده، ويژگی آلبوم اخير او
نسبت به کارهای قبلی اش، چيست؟
تمرکز آلبوم قبلی من بيشتر روی ريتم ها و فضاسازی فلامنکو بود، اما تمرکز و دقت آلبوم جديدم به اسم «ديوانه تر» بيشتر روی فضاسازی ملودی ايرانی است.
در اين آلبوم از رنگ آميزی متفاوت تری نسبت به آلبوم قبلی استفاده کردم که بيشتر بر تنظيمات و فضاسازی شرقی تکيه دارد.
تفاوت ديگر اين آلبوم استفاده از سازهای سنتی به خصوص ساز کمانچه است که فضاسازی سينفونيک دارد، ولی در آلبوم قبلی بيش از دو يا سه ساز استفاده نشده بود.
اشعار اين آلبوم بيشتر بر چه مبنايی و از چه شاعرانی انتخاب شده است؟
به طور خواسته يا ناخواسته اشعار اين آلبوم بيشتر از مولانا است. از هشت آهنگ، شش تای آن اشعار مولانا است و يکی از فريدون مشيری و ديگری از عماد خراسانی در صورتی که در آلبوم قبلی بيشتر از اشعار عماد خراسانی استفاده شده بود.
در واقع می توان گفت بازگشتی به گذشته خود داشتيد، چون از موسيقی سنتی ايرانی شروع کرده بوديد و سپس در کارهايتان می توان رد پايی از موسيقی اسپانيايی، جز و حتی عربی پيدا کرد. در موسيقی سنتی ايران محدوديتی می ديديد که به يک موسيقی تلفيقی رسيديد و حالا چطور بازگشت کرديد به گذشته خود؟
بله، درست متوجه شديد. نمی دانم اين مسئله به خاطر مهاجرت بوده يا چيز ديگری، اما هر چه زمان می گذرد من بيشتر فضايی که در ايران داشتم را احساس می کنم و اين می تواند يک جور واکنش باشد. در حالی که در ايران بيشتر می خواستم روی کارهای غربی تمرکز کنم، يعنی کار غير ايرانی و نه لزوما غربی.
بعد از آلبوم قبلی هميشه احساس می کردم در کارهای تلفيقی که انجام می دهم نبايد فاصله بگيرم از ريشه اصلی خودم و اگر می خواهم نوآوری هم داشته باشم نبايد تسلط پيدا کند بر فضاسازی سنتی و محلی ما. دراين آلبوم دقت من بيشتر بر ملودی های سنتی و محلی است.
علت اين که من بيشتر کار تلفيقی انجام می دادم ضعف موسيقی سنتی ما نبود، فقط يک تنوع و تجربه متفاوت من بود چون نمی خواستم فقط روی يک فرم از موسيقی ايران کار کنم و به همين دليل به سراغ تلفيق رفتم.
در اين آلبوم سعی کردم رنگ آميزی متفاوت باشد، البته تلفيقی به حساب می آيد اما دقت کردم تا از فضاسازی سنتی خودمان فاصله نگيرد.
آلبوم بعدی شما چه خواهد بود؟
در آلبوم جديد از يک سری آهنگ هايی استفاده کردم که هدفم اين بود در آلبوم بعدی استفاده کنم.
اما تصميم دارم در آلبوم بعدی بيشتر به موسيقی فلامنکو ولی با فضای سينفونيک برگردم و می خواهم از نوازندگان کلاسيک استفاده کنم. اين کار قبلا هم انجام شده و نوآوری نيست فقط يک سری ملودی و فضاسازی است با تمرکز بيشتر بر آواز تلفيقی تا اين که بخواهم ملودی سازی تلفيقی کنم.
چه کنسرت هايی خواهيد داشت؟
برای آلبوم جديد در حال حاضر دو کنسرت در آمريکا در نظر گرفته ايم، کنسرتی در شهر سانفرانسيسکو در ۲۹ ژانويه و اجرای ديگر در لس آنجلس در تاريخ ۱۲ فوريه.
او که کار خوانندگی و آهنگسازی را با موسيقی سنتی در ايران آغاز کرده، در آلبوم های متاخر خود از موسيقی فلامينکو بسيار تاثير گرفته و به تلفيقی از اين دو موسيقی رسيده است.
آقای نيک پی تا کنون کنسرت های بسياری را در آمريکا و اروپا اجرا کرده است.
رادیو فردا در گفت و گو با حامد نيک پی که در سال های اخير در سانفرانسيسکو اقامت گزيده، ابتدا از او پرسيده، ويژگی آلبوم اخير او
نسبت به کارهای قبلی اش، چيست؟
تمرکز آلبوم قبلی من بيشتر روی ريتم ها و فضاسازی فلامنکو بود، اما تمرکز و دقت آلبوم جديدم به اسم «ديوانه تر» بيشتر روی فضاسازی ملودی ايرانی است.
در اين آلبوم از رنگ آميزی متفاوت تری نسبت به آلبوم قبلی استفاده کردم که بيشتر بر تنظيمات و فضاسازی شرقی تکيه دارد.
تفاوت ديگر اين آلبوم استفاده از سازهای سنتی به خصوص ساز کمانچه است که فضاسازی سينفونيک دارد، ولی در آلبوم قبلی بيش از دو يا سه ساز استفاده نشده بود.
اشعار اين آلبوم بيشتر بر چه مبنايی و از چه شاعرانی انتخاب شده است؟
به طور خواسته يا ناخواسته اشعار اين آلبوم بيشتر از مولانا است. از هشت آهنگ، شش تای آن اشعار مولانا است و يکی از فريدون مشيری و ديگری از عماد خراسانی در صورتی که در آلبوم قبلی بيشتر از اشعار عماد خراسانی استفاده شده بود.
در واقع می توان گفت بازگشتی به گذشته خود داشتيد، چون از موسيقی سنتی ايرانی شروع کرده بوديد و سپس در کارهايتان می توان رد پايی از موسيقی اسپانيايی، جز و حتی عربی پيدا کرد. در موسيقی سنتی ايران محدوديتی می ديديد که به يک موسيقی تلفيقی رسيديد و حالا چطور بازگشت کرديد به گذشته خود؟
بله، درست متوجه شديد. نمی دانم اين مسئله به خاطر مهاجرت بوده يا چيز ديگری، اما هر چه زمان می گذرد من بيشتر فضايی که در ايران داشتم را احساس می کنم و اين می تواند يک جور واکنش باشد. در حالی که در ايران بيشتر می خواستم روی کارهای غربی تمرکز کنم، يعنی کار غير ايرانی و نه لزوما غربی.
بعد از آلبوم قبلی هميشه احساس می کردم در کارهای تلفيقی که انجام می دهم نبايد فاصله بگيرم از ريشه اصلی خودم و اگر می خواهم نوآوری هم داشته باشم نبايد تسلط پيدا کند بر فضاسازی سنتی و محلی ما. دراين آلبوم دقت من بيشتر بر ملودی های سنتی و محلی است.
علت اين که من بيشتر کار تلفيقی انجام می دادم ضعف موسيقی سنتی ما نبود، فقط يک تنوع و تجربه متفاوت من بود چون نمی خواستم فقط روی يک فرم از موسيقی ايران کار کنم و به همين دليل به سراغ تلفيق رفتم.
در اين آلبوم سعی کردم رنگ آميزی متفاوت باشد، البته تلفيقی به حساب می آيد اما دقت کردم تا از فضاسازی سنتی خودمان فاصله نگيرد.
آلبوم بعدی شما چه خواهد بود؟
در آلبوم جديد از يک سری آهنگ هايی استفاده کردم که هدفم اين بود در آلبوم بعدی استفاده کنم.
اما تصميم دارم در آلبوم بعدی بيشتر به موسيقی فلامنکو ولی با فضای سينفونيک برگردم و می خواهم از نوازندگان کلاسيک استفاده کنم. اين کار قبلا هم انجام شده و نوآوری نيست فقط يک سری ملودی و فضاسازی است با تمرکز بيشتر بر آواز تلفيقی تا اين که بخواهم ملودی سازی تلفيقی کنم.
چه کنسرت هايی خواهيد داشت؟
برای آلبوم جديد در حال حاضر دو کنسرت در آمريکا در نظر گرفته ايم، کنسرتی در شهر سانفرانسيسکو در ۲۹ ژانويه و اجرای ديگر در لس آنجلس در تاريخ ۱۲ فوريه.
