سند پيشنهادی اهود اولمرت، نخست وزير اسرائيل، به تشکيلات خودگردان فلسطينی برای رسيدن به صلح نهایی بين طرفين و خاتمه نزاع ديرينه اسرائيلی ها و فلسطينی ها روز سه شنبه، از سوی روزنامه اسرائيلی هاآرتص افشا شد.
این روزنامه اسرائیلی می نویسد که اين سند در آخرين ديدار اهود اولمرت با محمود عباس، رييس تشکيلات خودگردان فلسطينی، به او تحويل داده شده است.
هاآرتص می افزاید: بر اساس این سند، اسرائيل ۹۳ درصد از سرزمين های کرانه باختری رود اردن را که در جنگ «شش روزه» سال ۱۹۶۷ به تسلط خود در آورده بود، تخليه می کند.
این سند می افزاید: هنگامی که حکومت فلسطينی بتواند دوباره بر نوار غزه مسلط شود و آن را از کنترل حماس خارج کند، معاوضه زمين ها برای هفت درصد بقيه، ميان اسرائيل و سرزمين های فلسطينی اجرا خواهد شد.
سند اولمرت، راه حل هايی برای معضلات حاد مربوط به نزاع اسرائيلی- فلسطينی ارائه می کند، که مهمترين آنها، تعيين مرزهای نهايی، سرنوشت پناهندگان فلسطينی پراکنده در جهان و تدابير امنيتی آتی بين اسرائيل و کشور موعود فلسطين است.
آقای اولمرت ارزيابی کرده است که علي رغم کنار رفتن قريب الوقوع او از مسند نخست وزيری، دولت وی هنوز از قدرت کافی برای تصويب اين سند برخوردار است و دولت های بعدی اسرائيل موظف به رعايت آن خواهند بود.
اسرائیل اکنون در انتظار پاسخ حکومت فلسطينی به اين سلسله راه حل های پيشنهادی است.
اين سند، چشم انداز تشکيل کشور موعود و مستقل فلسطينی است که طبق بيانيه پايانی اجلاس صلح ۲۰۰۷ آناپوليس بايد، اساس استقلال فلسطينی را پایه ريزی کند.
اما اجرای آن به زمانی موکول خواهد شد که حکومت فلسطينی از قدرت کافی برای اعمال بندهای آن برخوردار باشد و نهادهای لازم را برای استقلال يک کشور تشکيل داده باشد.
«پيوستگی سرزمينی ميان کرانه باختری با نوارغزه»
در صدر پيشنهاد اولمرت، تعيين مرزهای نهايی دو کشور قرار گرفته است، که براساس آن، اسرائيل از اکثر بخش های کرانه باختری عقب نشينی خواهد کرد، و در چارچوب معاوضه زمين، فلسطينی ها از بخشی ازصحرای «نقب» برخوردار می شوند که به آنها امکان می دهد «پيوستگی سرزمينی ميان کرانه باختری با نوار غزه» داشته باشند.
از اين منطقه، فلسطينی ها از حق عبور و مرور آزادانه ميان دو بخش کرانه باختری و نوار غزه بهره مند خواهند بود بدون آنکه نيروهای اسرائيلی به بازديد و تفتيش آنان اقدام کنند.
ديپلمات های اسرائيلی به هاآرتص گفتند، نقشه ابتدایی مرزهای پيشنهادی نيز به مقامات فلسطينی نشان داده شد.
بر اساس اين نقشه جغرافيايی، اولمرت به محمود عباس توصيه کرده که قبول کند اسرائيل هفت درصد از کرانه باختری را رسما به خاک خود ضميمه کند و در برابر، اسرائيل پنج و نيم درصد از خاک رسمی کشور اسرائيل را به فلسطينی ها بدهد، به گونه ای که معادل هفت درصد خاک فلسطينی باشد.
اسرائيل اعلام کرده است، سرزمينی که به فلسطيني ها داده خواهد شد، «يک بخش با کيفيت بالا باشد» که هرچند در حوزه اسرائيل قرار خواهد داشت اما «پيوستگی سرزمينی موعود ميان کرانه باختری و غزه را ايجاد می کند و موجب تحقق رويای يک کشور بهم پيوسته فلسطينی با ترکيب کرانه باختری و غزه خواهد شد.»
اسرائيل استدلال می کند که پيش از جنگ «شش روزه» سال ۱۹۶۷، «فلسطينی ها هيچگاه پيوستگی سرزمينی نداشتند،» چرا که تا سال ۱۹۶۷، مصر بر غزه تسلط داشت و کرانه باختری در کنترل اردن بود.
هفت درصد از سرزمين های کرانه باختری که به خاک اسرائيل ضميمه خواهد شد، در برگيرنده مناطقی است که اکنون نيز آبادی های بزرگ يهودی نشين اسرائيل در آن قراردارد، و مرزهای نهايی، کمابيش شبيه نقشه ای است که اسرائيل از چند سال پيش جداره حائل امنيتی را در آن در دست تکميل دارد.
اولمرت به خاطر پذيرش اين طرح از سوی افکار عمومی اسرائيل که می تواند با مخالفت سرسختانه احزاب راست روبرو شود، پيشنهاد کرده که اين برنامه به صورت گام به گام اجرا گردد تا يکباره موجب مخالفتی سهمگين نشود.
فلسطينی ها پيشنهاد معاوضه زمين را به صورت اصولی قبول می کنند اما خواهان آن هستند که اسرائيل تنها دو درصد ازکرانه باختری را به خاک خود ضمیمه کند و در برابرآن، سرزمين هایی مرغوب را به فلسطينی ها بدهد.
اهود باراک، نخست وزير وقت اسرائيل، در سال ۲۰۰۰، در گفت و گوهای کمپ ديويد با ياسرعرفات، و نيز در مذاکرات «تابا» درسال ۲۰۰۱ پيشنهاد مشابهی به فلسطينی ها ارائه کرد.
در آن مذاکرات، باراک عقب نشينی تا ۹۷ درصد ازسرزمين های فلسطينی را با احتساب کرانه باختری و نوار غزه پيشنهاد کرد. اين فرمول بدين دليل تغيير يافته، که آريل شارون در تابستان ۲۰۰۵ تمامی غزه را به فلسطينی ها پس داد.
طبق سند پيشنهادی اولمرت، شمار معدودی از فلسطينی های پراکنده در جهان می توانند به محدوده رسمی خاک اسرائيل باز گردند اما فرمول هايی برای بقيه پناهندگان از جمله بازگشت آنها به کشور فلسطين يا دريافت غرامت جدی در صورت ماندن در کشورهايی که اکنون در آنها زندگی می کنند، مطرح شده است.
فلسطينی های ميانه رو بسياری تاييد می کنند که همه فلسطينی های پراکنده در جهان نمی توانند به خاک اسرائيل بازگردند و بايد در جستجوی راهکارهای عملی ديگر بود.
سند پيشنهادی اولمرت در حالی افشا شده که کاندوليزا رايس، وزير امور خارجه آمريکا هفته آينده برای پيگيری مذاکرات مرحله نهایی صلح اسرائيل و فلسطينی ها به منطقه باز می گردد.
به نوشته هاآرتص، سند چشم انداز صلح اسرائيل و فلسطينی ها که با حمايت اهود باراک، وزير دفاع و رهبر حزب کارگر اسرائيل تنظيم، و به محمود عباس ارائه شده است، ازاين نظر برای اهود اولمرت اهميت دارد که تا پايان سال ۲۰۰۸، جهان سرانجام راه حل نهايی برای خاتمه نزاع اسرائيلی و فلسطينی ها را در برابر خود خواهد داشت.
