تصميم روز چهارشنبه دولت آمريکا داير بر صدور اجازه گشايش سفارت به شورای انتقال ملی ليبی در واشنگتن، ضمن هموار ساختن راه دست يابی قانونی شورشيان به ذخيره های پولی آن کشور، مسير برکناری قذافی از قدرت، با استفاده از راهکارهای سياسی را هموار تر از پيش خواهد ساخت.
پيشتر، دولت آمريکا در اقدامی مشابه با بريتانيا، فرانسه و ايتاليا، شورای انقلابی ليبی را به رسميت شناخته بود. قبل از اعلام تصميم تازه واشنگتن، علی عوجالی سفير قذافی در آمريکا از سمت خود کناره گيری کرد و انتظار ميرود که با گشايش سفارت تازه، وی با سمت کاردار، به پست سابق خود بازگردد.
فعال ساختن سفارت خانه های ليبی در غرب، مشروعيت سياسی شورشيان را که با قتل ژنرال يونس آسيب ديده بود تا حدودی افزايش داده، و اميد طرفداران قدافی برای ادامه مقاومت در طرابلس را کاهش خواهد داد.
بن بست نظامی
تاکنون تکيه اصلی شورشيان به بر خورداری از قدرت آتش ناتو و اميد آنها به پيشرفت نظامی در جبهه های جنگ عليه نيروهای طرفدار قذافی بوده است.
ادامه اختلافهای قبيله ای در شرق و غرب ليبی، مابين مخالفان و طرفداران قذافی، و همچنين شدت گرفتن رقابتهای درون گروهی شورشيان، تاکنون مانع از دست يافتن آنها به يک راه حل سريع نظامی و تغيير حکومت در طرابلس شده است.
به قتل رسيدن ژنرال عبدولفتاح يونس فرمانده نظامی ارشد شورشيان بنغازی و وزير کشور سابق قذافی، نه تنها به تزلزل موقعيت سياسی شورشيان در داخل و خارج از ليبی انجاميد، که بخصوص اميد پيروزی نظامی در جبهه های جنگ عليه طرفداران قذافی و قبيله مشاشيه را نيز کاهش داد.
واکنش توام با خشم اعضاء قبيله عبيدی، به قتل ژنرال يونس که خود از ميان آنها بر خاسته بود، نشان داد که يکپارچگی شورشيان شکننده تر از آن است که پيشتر تصور ميشد.
در عين حال ميتوان انتظار داشت که با از ميان رفتن ژنرال يونس هماهنگی بيشتری نزد نيروهای نظامی شورشيان بوجود آيد. تاکنون فرماندهی نيرو های شورشی به گونه ای مابين ژنرال يونس و سرهنگ خليفه حفتر که پس از سالها اقامت طولانی در آمريکا به ليبی باز گشته و به شورشيان ملحق شده بود، سرگردان بنظر ميرسيد.
تاکنون جمع بندی های محافظه کارانه از شرايط جبهه های جنگ در ليبی حاکی از اين بوده که در صورت ادامه وضع موجود تسلط شورشيان بنغازی بر طرابلس تا پيش از ژانويه سال آينده صورت نخواهد گرفت.
راه کار های سياسی
افزايش هزينه های جنگ ليبی برای کشور های فرانسه، بريتانيا، ايتاليا و آمريکا، علاوه بر دامنه گرفتن مخالفت های روسيه و چين با ادامه نقش ناتو در جنگ داخلی آن کشور، از ديگر عواملی است که رويکرد تازه آمريکا و گرايش بيشتر به اهرمهای سياسی برای تغيير حکومت در ليبی را تا حدودی توجيه ميکند.
بنا به تصميم دولت فرانسه هفته قبل ۲۵۹ ميليون دلار از دارايی های دولت ليبی در آن کشور در اختيار شورشيان و شورای انتقالی ملی ليبی قرار گرفت. بيشترين حجم ذخاير مسدود شده پولی ليبی در آمريکا متمرکز است.
دولتهای غربی به نسبت کاهش سهم مشارکت نظامی در جنگ ليبی، کفه حمايت سياسی از شورشيان را افزايش داده اند.
منابع فرانسوی طی هفته های اخير از تماسهای نزديک با نمايندگان قذافی و سيف الاسلام فرزند او خبر داده اند. ظاهرا خطوط اصلی اين مذاکرات پيرامون امکان باقی ماندن قذافی در ليبی و انتقال تدريجی قدرت به شورشيان و برگزاری انتخابات در ان کشور متمرکز است، حال آنکه شورشيان، کناره گيری قذافی از قدرت را شرط اوليه داخل شدن در هر نوع مذاکره جدی سياسی معرفی ميکنند.
بازگشايی سفارت خانه های ليبی از سوی نمايندگان شورشيان و شورای ملی انتقال، و همچنين آزاد ساختن تدريجی اعتبارات مسدود شده ليبی و قرار دادن اعتبارات در اختيار شورا، در خط سياست تازه غرب قرار داشته و در نتيجه اجرای آن، انتظار ميرود رهبری شورای ملی انتقال در بنغازی از امکانات مالی و مشروعيت سياسی بيشتری برخوردار شود، اگرچه جنگ در جبهه ها نيز تا سقوط طرابلس و تغيير نهايی رژيم قذافی همچنان ادامه خواهد يافت.
