آگهی های تجاری مد و لباس در خيابان ها و متروهای شهر پاريس به وسيله يک هنرمند گرافيتی خيابانی دستکاری شده و با طرح هايی از انواع حجاب اسلامی شکل کاملا متفاوتی پيدا کرده اند.
روزنامه انگلیسی گاردين در گزارشی از پاريس می نويسد که نام اين هنرمند گرافيتی خيابانی «پرنسس حجاب» است و هنوز مشخص نيست که انگيزه او از تغيير شکل دادن و محجبه کردن تصوير زنان در اين آگهی ها چيست؟ آيا او واقعا يک زن است؟ آيا او ديدگاههای بنيادگرايانه دارد؟
در هر حال اکنون « پرنسس حجاب » مرموزترين هنرمند خيابانی پاريس است. او کشيدن حجاب بر سر و صورت زنان و مردان در آگهی های مد و لباس را « محجبه کردن » می نامد.
هنر پنهانکارانه و بحث برانگيز وی در ماههای اخير در گالری های هنری شهرهای مختلف جهان از نيويورک تا وين به نمايش گذاشته شده و بحث های فراوانی را در مورد فمينيسم و بنيادگرايی به راه انداخته است. با اين وجود هنوز هويت او ناشناخته است.
به نوشته خبرنگار روزنامه گاردين در پاريس کارهای « پرنسس حجاب » در جامعه سکولار فرانسه شايد موثرترين ابتکار برای به مسخره گرفتن تمام بحث های موجود بر سر حجاب بوده است. طبق مقرراتی که توسط دولت فرانسه تصويب شده است پوشيدن نقاب از سالها پيش ممنوع شد و پوشيدن برقه نيز از سال آينده در اماکن عمومی ممنوع خواهد شد.
با وجوديکه کشمکش بين موافقان و مخالفان اين طرح های دولت بحث و جنجال های فراوانی به پا کرد ولی هيچيک تاکنون به اندازه ابتکار « پرنسس حجاب » که با نقاشی های ساده و کودکانه بر سر آگهی های تبليغاتی حجاب می کشد بحث برانگيز و تاثير گذار نبوده است.
خبرنگار گاردين به حدس و گمانها در مورد هويت واقعی اين هنرمند گرافيتی خيابانی پرداخته و می نويسد برخی حدس می زنند که او يک زن مسلمان باشد. ولی بعيد است يک زن مسلمان در جمع هنرمندان گرافيتی خيابانی پاريس که مجموعه ای بسيار مردانه است امکان عرض اندام پيدا کند. برخی می گويند او ممکن است يک زن فمينيست باشد چون گاهی اوقات در طرحهای خود به شکلی زيرکانه سوء استفاده و بهره کشی صنايع مد و آرايش از زنان و مصرفی شدن جامعه را به نقد می کشد.
بالاخره خبرنگار گاردين می تواند با اين هنرمند خيابانی در يک گوشه پنهان از شهر پاريس ملاقات کند. وی خود را با پوشيدن کلاه گيس و عينک به شکلی درآورده که تشخيص چهره وی دشوار است. ولی اين فرد جوان بيست و چند ساله نه حجاب دارد و نه نقاب . نمی توان مطمئن بود که او يک زن است ولی در هر حال اين چهره ای است که وی از خود خلق کرده است.
وی می گويد هنر گرافيتی خيابانی را از سن ۱۷ سالگی شروع کرده و به خاطر پيچيدگی ها و لايه های گوناگون معانی و مباحث سياسی و فرهنگی که زير حجاب نهفته است وی اين موضوع را به عنوان تم اصلی کار خود برگزيده است.
خبرنگار گاردين در خلال مصاحبه و تماس های کتبی بعدی با « پرنسس حجاب » می نويسد که وی فردی مذهبی نيست و به نظر می رسد که مهمترين مسئله برای وی پرده برداشتن از تناقض ها و عدم صداقت ها در بخشهای مختلف فرهنگی و سياسی جامعه است. اما در يک نکته شکی نيست و آن اينکه اين فرد جوان از اقشار حاشيه ای و يا اقليت های قومی ساکن فرانسه است که هنوز احساس می کند اين جامعه آنها را نمی پذيرد.
روزنامه انگلیسی گاردين در گزارشی از پاريس می نويسد که نام اين هنرمند گرافيتی خيابانی «پرنسس حجاب» است و هنوز مشخص نيست که انگيزه او از تغيير شکل دادن و محجبه کردن تصوير زنان در اين آگهی ها چيست؟ آيا او واقعا يک زن است؟ آيا او ديدگاههای بنيادگرايانه دارد؟
در هر حال اکنون « پرنسس حجاب » مرموزترين هنرمند خيابانی پاريس است. او کشيدن حجاب بر سر و صورت زنان و مردان در آگهی های مد و لباس را « محجبه کردن » می نامد.
هنر پنهانکارانه و بحث برانگيز وی در ماههای اخير در گالری های هنری شهرهای مختلف جهان از نيويورک تا وين به نمايش گذاشته شده و بحث های فراوانی را در مورد فمينيسم و بنيادگرايی به راه انداخته است. با اين وجود هنوز هويت او ناشناخته است.
به نوشته خبرنگار روزنامه گاردين در پاريس کارهای « پرنسس حجاب » در جامعه سکولار فرانسه شايد موثرترين ابتکار برای به مسخره گرفتن تمام بحث های موجود بر سر حجاب بوده است. طبق مقرراتی که توسط دولت فرانسه تصويب شده است پوشيدن نقاب از سالها پيش ممنوع شد و پوشيدن برقه نيز از سال آينده در اماکن عمومی ممنوع خواهد شد.
با وجوديکه کشمکش بين موافقان و مخالفان اين طرح های دولت بحث و جنجال های فراوانی به پا کرد ولی هيچيک تاکنون به اندازه ابتکار « پرنسس حجاب » که با نقاشی های ساده و کودکانه بر سر آگهی های تبليغاتی حجاب می کشد بحث برانگيز و تاثير گذار نبوده است.
خبرنگار گاردين به حدس و گمانها در مورد هويت واقعی اين هنرمند گرافيتی خيابانی پرداخته و می نويسد برخی حدس می زنند که او يک زن مسلمان باشد. ولی بعيد است يک زن مسلمان در جمع هنرمندان گرافيتی خيابانی پاريس که مجموعه ای بسيار مردانه است امکان عرض اندام پيدا کند. برخی می گويند او ممکن است يک زن فمينيست باشد چون گاهی اوقات در طرحهای خود به شکلی زيرکانه سوء استفاده و بهره کشی صنايع مد و آرايش از زنان و مصرفی شدن جامعه را به نقد می کشد.
بالاخره خبرنگار گاردين می تواند با اين هنرمند خيابانی در يک گوشه پنهان از شهر پاريس ملاقات کند. وی خود را با پوشيدن کلاه گيس و عينک به شکلی درآورده که تشخيص چهره وی دشوار است. ولی اين فرد جوان بيست و چند ساله نه حجاب دارد و نه نقاب . نمی توان مطمئن بود که او يک زن است ولی در هر حال اين چهره ای است که وی از خود خلق کرده است.
وی می گويد هنر گرافيتی خيابانی را از سن ۱۷ سالگی شروع کرده و به خاطر پيچيدگی ها و لايه های گوناگون معانی و مباحث سياسی و فرهنگی که زير حجاب نهفته است وی اين موضوع را به عنوان تم اصلی کار خود برگزيده است.
خبرنگار گاردين در خلال مصاحبه و تماس های کتبی بعدی با « پرنسس حجاب » می نويسد که وی فردی مذهبی نيست و به نظر می رسد که مهمترين مسئله برای وی پرده برداشتن از تناقض ها و عدم صداقت ها در بخشهای مختلف فرهنگی و سياسی جامعه است. اما در يک نکته شکی نيست و آن اينکه اين فرد جوان از اقشار حاشيه ای و يا اقليت های قومی ساکن فرانسه است که هنوز احساس می کند اين جامعه آنها را نمی پذيرد.
