گزارشگران بدون مرز، روز دوشنبه، نهم بهمن ماه، با انتشار اطلاعيه ای ضمن محکوم کردن بازداشت ۱۲ روزنامه نگار ايرانی توسط نيروهای امنيتی، روز بازداشت اين افراد را «يکشنبه سياه» ناميد و تاکيد کرد که رهبر ايران جنگ عليه روزنامه نگاران را تشديد کرده است.
رضا معينی، مسئول بخش ايران اين سازمان در اين مورد بازداشت های اخير به راديو فردا می گويد:
«نيروهای قضايی و امنيتی به دفتر چهار روزنامه و يک هفته نامه يورش برده اند و تعدادی از اعضای تحريريه اين نشريات را بازداشت کرده اند.
يک روز پيش از آن نيز دو روزنامه نگار ديگر از خبرگزاری ايلنا و روزنامه بهار دستگير شده بودند که در مجموع دستکم ۱۲ روزنامه نگار بازداشت شده اند و بيش از هشت حکم بازداشت ديگر هم برای تعداد ديگری از روزنامه نگاران صادر شده و از آنها خواسته شده است که خود را به شعبه های مختلف دادگاه انقلاب معرفی کنند.»
برخی از خبرگزاری ها و سايت ها در ايران اتهام های روزنامه نگاران بازداشت شده را همکاری با رسانه های فارسی زبان ضد انقلاب يا بيگانه و يا اتهام های امنيتی عنوان کرده اند. وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر گفته است که اتهام روزنامه نگاران بازداشتی ، مطبوعاتی نيست. شما در مورد اتهامات امنيتی که به فعالان عرصه رسانه ای وارد می شود چه نظری داريد؟
از اول انقلاب يعنی در طی ۳۴ سال گذشته در ايران آنچه که حکومت جمهوری اسلامی می گويد اين است که مخالف و اپوزيسيون ندارد. مجموعه نيروهای منتقد، روزنامه نگاران، روشنفکران و اپوزيسيون سياسی دارای پرونده های امنيتی بوده اند.
تعريفی که جمهوری اسلامی از مقوله امنيت می کند بنا بر قوانينش با آنچه که اتهام بر عليه روزنامه نگاران است، همخوانی ندارد.
وظيفه روزنامه نگاراطلاع رسانی است. اين اطلاع رسانی متعهد به حقيقت است. از آن جا که جمهوری اسلامی با حقيقت دشمن است، بنابر اين اقدامات و فعاليت روزنامه نگاری، اقدام عليه امنيت ملی معرفی شده و معنا می شود.
به اين عنوان اين اتهامات واهی و بی اساس است. روزنامه نگاران در اين ميان فقط وظايفشان را انجام داده اند و اين گونه اتهامات از آغاز تا کنون وجود داشته است.
از سال ۱۳۸۸ به اين سو اين اتهامات تشديد وبيشتر شده و در بيش از ۲۰۰ پرونده روزنامه نگاران، نقطه مشترک مابين آنها اتهامات امنيتی است.
«اقدام عليه امنيت ملی». به اين عنوان روزنامه نگاران بازداشت شده اند. اين يک توجيه و يک اتهام بی پايه و اساس است.
در بيانيه گزارشگران بدون مرز اشاره شده است که در ماه گذشته تعدادی از روزنامه نگاران از سوی اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات بازداشت شده اند.
در اين مورد چه اطلاعات بيشتری داريد؟
واقعيت اين است که بنا بر اطلاعاتی که به دست ما رسيده است در سراسر ايران و به ويژه در تهران بسياری از روزنامه نگاران از سوی اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات احضار شده و مورد بازجويی قرار گرفته اند.
پرسش های عمده در اين بازجويی ها پيرامون انتخابات آينده ايران است و به ويژه در رابطه با سخنرانی علی خامنه ای در روز نوزدهم ديماه است که در آن اعلام کرده بود که نبايد از انتخابات آزاد صحبت کرد و نگوييد که انتخابات بايد آزاد باشد.
در اين رابطه به برخی از روزنامه نگاران هشدار داده شده و به برخی از آنها حتی گفته شده که شما نيازی نيست که حتی رای بدهيد.
اين مسئله، خود می توانست پيش زمينه اين دستگيری ها هم باشد.
از سوی ديگر در پی تشديد بحران های اجتماعی و اطلاع رسانی ای که در حد خيلی محدود ، روزنامه نگاران و روزنامه های فعال در ايران انجام می دهند، اين اطلاع رسانی تبديل به يکی از معضلات برای نظام شده و روزنامه نگارانی هم در اين رابطه احضار شده اند و به آنها گفته شده که شما حق نداريد در رابطه با معضلات اجتماعی و به ويژه بحران های اقتصادی ، مطلبی بنويسيد، نظر بدهيد و يا صحبت کنيد.
رضا معينی، مسئول بخش ايران اين سازمان در اين مورد بازداشت های اخير به راديو فردا می گويد:
«نيروهای قضايی و امنيتی به دفتر چهار روزنامه و يک هفته نامه يورش برده اند و تعدادی از اعضای تحريريه اين نشريات را بازداشت کرده اند.
يک روز پيش از آن نيز دو روزنامه نگار ديگر از خبرگزاری ايلنا و روزنامه بهار دستگير شده بودند که در مجموع دستکم ۱۲ روزنامه نگار بازداشت شده اند و بيش از هشت حکم بازداشت ديگر هم برای تعداد ديگری از روزنامه نگاران صادر شده و از آنها خواسته شده است که خود را به شعبه های مختلف دادگاه انقلاب معرفی کنند.»
برخی از خبرگزاری ها و سايت ها در ايران اتهام های روزنامه نگاران بازداشت شده را همکاری با رسانه های فارسی زبان ضد انقلاب يا بيگانه و يا اتهام های امنيتی عنوان کرده اند. وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر گفته است که اتهام روزنامه نگاران بازداشتی ، مطبوعاتی نيست. شما در مورد اتهامات امنيتی که به فعالان عرصه رسانه ای وارد می شود چه نظری داريد؟
از اول انقلاب يعنی در طی ۳۴ سال گذشته در ايران آنچه که حکومت جمهوری اسلامی می گويد اين است که مخالف و اپوزيسيون ندارد. مجموعه نيروهای منتقد، روزنامه نگاران، روشنفکران و اپوزيسيون سياسی دارای پرونده های امنيتی بوده اند.
تعريفی که جمهوری اسلامی از مقوله امنيت می کند بنا بر قوانينش با آنچه که اتهام بر عليه روزنامه نگاران است، همخوانی ندارد.رضا معینی از گزارشگران بدون مرز
وظيفه روزنامه نگاراطلاع رسانی است. اين اطلاع رسانی متعهد به حقيقت است. از آن جا که جمهوری اسلامی با حقيقت دشمن است، بنابر اين اقدامات و فعاليت روزنامه نگاری، اقدام عليه امنيت ملی معرفی شده و معنا می شود.
به اين عنوان اين اتهامات واهی و بی اساس است. روزنامه نگاران در اين ميان فقط وظايفشان را انجام داده اند و اين گونه اتهامات از آغاز تا کنون وجود داشته است.
از سال ۱۳۸۸ به اين سو اين اتهامات تشديد وبيشتر شده و در بيش از ۲۰۰ پرونده روزنامه نگاران، نقطه مشترک مابين آنها اتهامات امنيتی است.
«اقدام عليه امنيت ملی». به اين عنوان روزنامه نگاران بازداشت شده اند. اين يک توجيه و يک اتهام بی پايه و اساس است.
در بيانيه گزارشگران بدون مرز اشاره شده است که در ماه گذشته تعدادی از روزنامه نگاران از سوی اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات بازداشت شده اند.
در اين مورد چه اطلاعات بيشتری داريد؟
واقعيت اين است که بنا بر اطلاعاتی که به دست ما رسيده است در سراسر ايران و به ويژه در تهران بسياری از روزنامه نگاران از سوی اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات احضار شده و مورد بازجويی قرار گرفته اند.
پرسش های عمده در اين بازجويی ها پيرامون انتخابات آينده ايران است و به ويژه در رابطه با سخنرانی علی خامنه ای در روز نوزدهم ديماه است که در آن اعلام کرده بود که نبايد از انتخابات آزاد صحبت کرد و نگوييد که انتخابات بايد آزاد باشد.
در اين رابطه به برخی از روزنامه نگاران هشدار داده شده و به برخی از آنها حتی گفته شده که شما نيازی نيست که حتی رای بدهيد.
اين مسئله، خود می توانست پيش زمينه اين دستگيری ها هم باشد.
از سوی ديگر در پی تشديد بحران های اجتماعی و اطلاع رسانی ای که در حد خيلی محدود ، روزنامه نگاران و روزنامه های فعال در ايران انجام می دهند، اين اطلاع رسانی تبديل به يکی از معضلات برای نظام شده و روزنامه نگارانی هم در اين رابطه احضار شده اند و به آنها گفته شده که شما حق نداريد در رابطه با معضلات اجتماعی و به ويژه بحران های اقتصادی ، مطلبی بنويسيد، نظر بدهيد و يا صحبت کنيد.
