سجا د کریم عضو حزب لیبرال دمکرات انگلستان در پارلمان اروپا است. آقای کریم خود را یک مسلمان اروپایی و یک بریتانیایی می داند و از اعضای فعال هیات حقوق بشر پارلمان اروپا است. مسایل مختلف از جمله بنیادگرایی اسلامی، اسلام هراسی در اروپا و تبادل نظر بین مذاهب، محور گفت و گوی رادیو فردا با وی بوده است:
اخیرا جک استرا وزیر امور پارلمانی کابینه انگلیس و سیاستمدار با نفوذ حزب کارگر، روبند زنان مسلمان را مانع گفتگو و ارتباط برقرارکردن نامید. نظر شما در این مورد چیست؟
من حدود ۱۵سال است که به طور مستقیم با مردم در ارتباط هستم و آنان برای مشاورت نزد من می آیند. تعداد قابل توجهی از این مراجعه کنندگان را زنان تشکیل می دهند. باید بگویم تعداد کمی از آن زنان، از سر تا پا خود را می پوشانند و تعدادی نیز نوع لباسی را انتخاب می کنند که قسمت عمده ای از بدنشان را نمی پوشاند.
وظیفه من این است اطلاعات لازم را از این افراد کسب کنم تا بتوانم به حل مشکل شان کمک کنم. طریق لباس پوشیدن زنان هرگز مانع نشده است که من بتوانم به طور موثر کار خود را انجام دهم.
در مورد اظهارات جک استرا که روبند زنان را مانعی برای ارتباط بر قرار کردن می داند باید بگویم که وی تجربه مرا در این مورد نداشته است. به هیچ زنی نباید گفت که برای بهتر ارتباط بر قرار کردن باید بخشی از لباس خود را کم و یا زیاد کند.
شما در مورد اسلام هراسی در انگلستان سخن گفته اید. آیا می توان مسلمانان ساکن اروپا را تا حدودی مسوول ترویج احساسات اسلام هراسی دانست؟
من فکر می کنم که تمام مردم بریتانیا مسوول هستند که گروه های مختلف قومی و مذهبی این کشور همدیگر را بهتر بفهمند. اسلام هراسی به دلیل عدم آگاهی و عدم شناخت درست به وجود می آید.
من البته رسانه ها و سیاست مداران را به خاطر نوع برخوردشان مسوول ترویج اسلام هراسی می دانم. باید بگویم اکثر مسلمانان احساس می کنند که تحت فشار تبلیغات ضد اسلامی رسانه ها هستند و سیاست مداران معروفی نیز به این تبلیغات دامن می زنند.
درباره غرب هراسی در میان مسلمانان چه عقیده ای دارید؟ و مسوولیت کشورهای غربی را در این امر در چه حد می دانید؟
در مورد اکثر مسلمانانی که چند دهه است در انگلستان زندگی می کنند با اطمینان می توانم بگویم غرب هراسی جایی ندارد. در دنیای اسلام تبلیغات زیادی علیه دولت آمریکا صورت می گیرد و اخیرا نیز به دلیل حمایت آقای بلر از آقای بوش تبلیغات ضد بریتانیایی هم به آن افزوده شده است.
این امیدواری وجود دارد که دولت های جدیدی که در آمریکا و بریتانیا به قدرت می رسند راهکار جدیدی اتخاذ نمایند تا مذاکره بین غرب و دنیای اسلام برای عادی سازی روابط آغاز شود.
چند ماه پیش در چارچوب گفتگو بین مذاهب و تبادل فرهنگی، یک مسابقه دوستانه کریکت بین یک گروه از کشیشان انگلیسی و روحانیون مسلمان برگزار شد. این عمل را می توان حرکتی سمبلیک دانست. به نظر شما چگونه می توان در جامعه بریتانیا گفتگو بین مذاهب را عملی کرد؟
در بریتانیا احتیاج به گفتگو بین مذاهب و تبادل فرهنگی است. در برخی از مناطق بریتانیا مردمی از چهار نقطه جهان زندگی می کنند و هر روز با یکدیگر در تماس هستند.
من افتخار می کنم که از نمایندگان شمال غربی انگلستان هستم. حضور مردم از نقاط مختلف جهان باعث پویایی این منطقه شده است. در حال حاضر رسانه ها و برخی سیاست مداران، مسلمانان بریتانیا را هدف خود قرار داده اند. برای مقابله با این تبلیغات بقیه مردم بریتانیا باید شناخت درستی نسبت به مسلمانان پیدا کنند.
به نظر شما چرا تعداد قابل توجهی از اسلام گرایان، مسلمانان ساکن اروپا هستند؟
من فکر می کنم واژه اسلام گرا واژه مناسبی برای نامیدن افراطیون نیست. اسلام گرایان بر خلاف افراطیون مذهبی ارزش ها و اصول اسلامی را ترویج می نمایند.
من می توانم از تجربه خودم در انگلستان در دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادی صحبت کنم. افرادی از کشورهای دوردست مانند افغانستان به انگلستان می آمدند و سعی می کردند دانشجویان مسلمان را برای جنگ به افغانستان ترغیب کنند. مقامات بریتانیایی کاملا از این مساله آگاه بودند.
نمایندگانی از سوی مسلمانان که هدف تبلیغات افراطیون قرا ر گرفته بودند، با مقامات بریتانیایی تماس گرفتند و به آنان گفتند این افرادی که شما اجازه ورودشان را به کشور دادید، جوانان ما را گمراه می کنند.
پاسخ این مقامات این بود که نه ما می توانیم مانع ورود این افراد به انگلستان و عضوگیری آنان شویم و نه می توانیم از رفتن افراد به خارج از کشور جلوگیری کنیم. به عبارت دیگر تا جنگ افغانستان علیه شوروی در جریان بود، مسلمانان بریتانیایی می توانستند هزاران کیلومتر دورتر از کشور خود در افغانستان بجنگند.
در همان زمان برخی از مسلمانان انگلستان به دولت اطلاع هشدار داده بود که اگر امروز شما به چنین افرادی اجازه فعالیت بدهید، زمانی فرا خواهد رسید که آنان در انگلستان مشکل آفرین خواهند بود.
