علی لاريجانی، رئيس مجلس شورای اسلامی، درباره تضعيف جايگاه مراجع و حوزه‌های علميه هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، آقای لاريجانی روز پنجشنبه در دامغان گفت که امروز در گوشه و کنار جامعه حرف‌هايی از جنس صوفی‌گری زده می‌شود تا اسلام‌شناسان را کنار بگذارند.
به گفته وی، هدف اصلی برخی از توفان های فکری، دور کردن مردم از فقها و مراجع است.
رادیو فردا در گفت وگو با حسن شريعتمداری، تحليلگر سياسی آشنا به مسايل حوزه های علميه، از او پرسيده است اشاره رئيس مجلس شورای اسلامی به چيست يا اشاره به چه کسانی است؟
شريعتمداری: آقای لاريجانی در آستانه انتخابات از طرح اين صحبت ها دو هدف را تعقيب می کند، يک هدف اين است که گروه رقيب، يعنی گروه آقای احمدی نژاد و مشايی را که با توسل به نوعی مهدويت گرايی و عرفان و قرائت غيرشرعی از دين در صدد ايجاد يک مرجعيت دينی مستقل از فقها هستند و در صحنه اجتماعی يارگيری می کنند ، را تضعيف کرده و رقيب را از ميدان به در کند.
هدف دوم اينکه می خواهد فقها را در قم که در حقيقت پشتوانه اصلی ايشان برای انتخاب شدن در حوزه انتخابيه شان هستند، دوباره به پشتوانگی خودش بکشاند و از آنها استفاده انتخاباتی بکند.
آقای شريعتمداری، آقای لاريجانی از توفان های فکری در اين ميان نام می برد که هدف اصلی آنها دور کردن مردم از فقها و مراجع است.
به کار بردن اصطلاح توفان فکری کمی سنگين است. شما اين توفان فکری را به چه شکل تعبير می کنيد؟
قرنهاست که يک گفتار «تک گفتمانی» در حوزه دين حاکم است و آن گفتار فقها و منبريها در حوزه دين است.
حالاعده جديدی مثل مداحان ، عرفان گرايان و مهدی گرايان مستقل از فقها پيدا شده اند که قدرت اجتماعی نيز دارند. اينها درحکومت نيز به پاره ای از مناصب قدرت دست يافته اند.
ايشان اين نوع پلولاريسم ساختار نيافته در جمهوری اسلامی را برنمی تابد و اسم آن را توفان فکری می گذارد.
البته اين چندصدايی امروز به همهمه تبديل شده است و ساختار ندارد. ولی مسلم است که در يک جامعه آزاد همه اين گفتارها ارزشی معادل بر مردم خواهد داشت و هيچ کدام گفتار رسمی نخواهد بود.
اما با وجود همه سازو کارهايی که جمهوری اسلامی از روز اول تا کنون داشته است ، به اعتقاد شما زمينه به وجود آمدن اين توفان ها از کجاست؟
بله. ايشان فراموش کردند که اولين توفان فکری را آيت الله خمينی که در فقه از عرفان استفاده می کرد و ولايت مطلقه فقيه را که يک بدعت فقهی بود و بر اساس يک ديد وحدت وجودی و ولايتی شکل گرفته بود، به وجود آورد.او بود که بر اساس اين اصل حکومت را تاسيس کرد.
آقای شريعتمداری، آقای علی لاريجانی در همين صحبتشان به انسان کامل اشاره می کند که در تفکر اسلامی جايگاه ويژه ای دارد و سعادتمند است. آقای لاريجانی که يادآوری می کند که بايستی به تفکر فقهی برگرديم، در اين ميان مطرح کردن مبحث انسان کامل چه نسبتی با تاکيد ايشان بر تفکر فقهی پيدا می کند؟
ايشان در حوزه هايی دخالت می کند که در آن به اندازه کافی صلاحيت ندارد و به همين دليل است که گفته های مختلطی را طرح می کند.
برهر کدام از اين گفته ها که ايشان مطرح می کند انبانی از ايرادها و نگرش ها ی مختلف وارد است. ولی دليل عمده طرح اين سخنان اين است که ايشان از طرح آنها استفاده سياسی می کند و نه صرفا يک بحث آکادميک و علمی در اينجا مطرح است.
همان طور که گفتم، ايشان در درجه اول به دنبال حذف رقيب و تقويت جناح خودی به وسيله فقهاست.
