«آن سان سوچی» رهبر مخالفان و جنبش دمکراسی خواهی در ميانمار، که مدت ها در حصر خانگی بسر می برد به پارلمان اين کشور راه يافت. حزب «اتحاد ملی برای دموکراسی» به رهبری «آن سان سوچی» می گويد اين حزب همه ۴۴ کرسی نمايندگی در اين انتخابات را از آن خود کرده است.
اين پيروزی «آن سان سوچی» در تاريخ معاصر کشور ميانمار که حدود نيم قرن در کنترل نظاميان بوده يک تحول تاريخی قلمداد می شود. خانم « آن سان سوچی» در دو دهه اخير چهره اصلی و نماد جنبش دمکراسی خواهی دراين کشور بوده و بخش اعظم اين سال ها را در حبس خانگی طی کرده است.
خبرگزاری « آسوشيتدپرس » در گزارشی فرازهای مهم در زندگی اين سياستمدار ميانماری را بررسی کرده است.
سال های اول زندگی:
-« آن سان سوچی» نوزدهم ژوئن سال ۱۹۴۵ در شهر يانگون متولد شد که در آن زمان « رانگون» ناميده می شد. او دختر يکی از سياستمداران سرشناس و قهرمان ملی ميانمار ژنرال « آن سن» است.
-در سال ۱۹۴۷ وقتی وی دو ساله بود پدرش همراه با شش عضو دولت موقت برمه به دست گروه رقيب گشته شدند.
-درسال ۱۹۶۰ پس از پايان تحصيلات متوسطه وی برای تحصيل به هند می رود . در آن زمان مادر « آن سان سوچی» سفير ميانمار در شهر دهلی بود. وی سپس تحصيلات عالی خود را در دانشگاه آکسفورد در انگلستان ادامه می دهد.
-درسال ۱۹۷۲ با يکی از اساتيد دانشگاه آکسفورد به نام « مايکل آريس» ازدواج کرد. اين زوج صاحب دو پسر هستند . پسر اول به نام الکساندر که در سال ۱۹۷۳ و پسر دوم به نام کيم که در سال ۱۹۷۷ متولد شد.
زندگی سياسی
-« آن سان سوچی» در آوريل سال ۱۹۸۸ برای مراقبت از مادر سالخورده خود به ميانمار بازمی گردد . همزمان اعتراضات طرفداران دمکراسی بر عليه حکومت نظامی در اين کشور آغاز می شود. مادر وی در اواخر همان سال درگذشت.
-در روزهای هشتم تا يازدهم ماه اوت سال ۱۹۸۸ تظاهرات مخالفان حکومت نظامی در سراسر کشور به وقوع می پيوندد. نيروهای دولتی به سوی تظاهرکنندگان شليک کرده و صدها نفر کشته می شوند.
-در سپتامبر سال ۱۹۸۸ « آن سان سوچی» در بنيانگذاری حزب مخالف دولت نظامی برمه، به نام « ليگ ملی برای دمکراسی » مشارکت می کند.
-در ژوئن ۱۹۸۹ دولت نظامی حاکم بر برمه نام کشور را به « ميانمار» و نام پايتخت را به «يانگون» تغيير داد.
-در ژوئيه ۱۹۸۹ دولت نظامی خانم سو چی را که به يکی از منتقدان اصلی حکومت بدل شده بود به همراه معاون او در خانه تحت بازداشت قرار می دهد.
-در ماه مه ۱۹۹۰ دولت نظامی يک انتخابات سراسری برگزار می کند. حزب «آن سان سوچی» در اين انتخابات به يک پيروزی بزرگ می رسد اما رهبران دولت نظامی از تفويض قدرت امتناع می کنند.
-در اکتبر ۱۹۹۱ برای قدردانی از مبارزات صلح آميز «آن سان سوچی» برای دمکراسی در کشور ميانمار جايزه صلح نوبل به وی اعطا می شود.
-در ژوئيه ۱۹۹۵ وی از حبس خانگی آزاد می شود ولی به خاطر نگرانی از اينکه اجازه بازگشت به وی داده نشود تصميم می گيرد که کشور را ترک نکند.
-در مارس ۱۹۹۹ «مايکل آريس» همسر «آن سن سوچی» که به خاطر ممانعت دولت نظامی ميانمار از سال ۱۹۹۵ نتوانسته بود همسر خود را ملاقات کند در نتيجه سرطان در انگلستان درگذشت.
-در سپتامبر سال ۲۰۰۰ « آن سن سوچی» که قصد داشت برای شرکت در يک جلسه سياسی از پايتخت خارج شود يک بار ديگر در منزل تحت نظر قرار گرفت.
-در ماه مه ۲۰۰۲ او از حبس خانگی آزاد شد.
-در ماه مه ۲۰۰۳ حکومت نظامی باری ديگر وی را در منزل تحت نظر قرار می دهد. پس از حمله يک گروه از چماقداران حکومتی به اتومبيل حامل وی دولت نظامی به بهانه محافظت از جان وی ، او را دوباره به حالت حبس خانگی برمی گرداند.
-در اوت سال ۲۰۰۷ تظاهرات ضد حکومتی به خاطر افزايش بهای بنزين و سوخت آغاز شده و سپس به بزرگترين تظاهرات دمکراسی خواهی از سال ۱۹۸۸ به اين سو بدل می شود. اين تظاهرات اصطلاحا « انقلاب زعفرانی» نام گرفت چون روحانيون بودائی که ردای زغفرانی رنگ می پوشند در پيشاپيش صف تظاهرات حرکت می کردند.
-يازدهم اوت ۲۰۰۹ دوران حبس خانگی « آن سان سوچی» به مدت هجده ماه ديگر تمديد می شود. دادگاه به اتهام پناه دادن به يک شهروند آمريکايی که بدون اطلاع وی به سمت محوطه منزل او شنا کرده بود، اين حکم را صادر کرد.
-هفتم نوامبر ۲۰۱۰ پس از بيست سال اولين انتخابات در کشور ميانمار برگزار می شود. احزاب طرفدار حکومت نظامی به يک پيروزی بزرگ می رسند اما منتقدان می گويند که اين رای گيری مملو از تقلب بوده است.
-سيزده نوامبر ۲۰۱۰ دوران حبس خانگی «آن سان سوچی» به پايان می رسد و وی آزاد می شود.
-هيجده ژانويه ۲۰۱۲ وی با ثبت نام برای انتخابات سراسری عملا کارزار انتخاباتی خود را آغاز کرد که با حمايت وسيعی از سوی مردم در سراسر کشور مواجه شد.
-اول آوريل ۲۰۱۲ انتخابات ميان دورای پارلمانی برگزار می شود. حزب «آن سان سوچی» می گويد که وی صاحب يک کرسی پارلمانی شده است. اين اولين مقام سياسی وی پس از دو دهه مبارزه مستمر با حکومت نظامی ميانمار است.
