رمان «يک بخشش»،که ترجمه فارسی آن هفته گذشته منتشر شد،نهمين رمان خانم تونی ماريسون،نويسنده سياه پوست آمريکائی و برنده نوبل ادبی سال ۱۹۹۳ است و چون اغلب آثار اين نويسنده به ژانر ادبيات آفريقائی ــ آمريکائی تعلق دارد.
نشريه معتبر «نيويورک تايمز ريويو» اين رمان را به عنوان يکی از«۱۰ رمان برتر سال ۲۰۰۸» برگزيد و «جان آپدايک»،نويسنده و منتقد بزرگ آمريکائی،تکنيک های روايت را در اين رمان با روال ويليام فاکنر مقايسه کرد و شگردهای داستانگوئی ماريسون را در اين رمان در عرصه احضار يا کشف گذشته زنده و حاضر در حال ستود.
تونی ماريسون در رمان يک بخشش در قالب روايت زندگی شخصيت های سپيد و سياه پوست داستان خود ريشه های عميق نژادپرستی و تبعيض عليه زنان را تا نخستين سال های برده داری در آمريکا و نخستين سال های تاريخ اين کشور دنبال کرده و گذشته ای را که در حال زنده است،روايت و تصوير می کند.
اغلب شخصيت های اصلی رمان يک بخشش به اجبار از سرزمين و ريشه های خود جدا شده و درگير در بيماری،فقر،ستم و تبعيض جنسيتی،نژادی و فرهنگی،برای بقاء در سرزمينی تازه تلاش می کنند.
در رمان يک بخشش برخی مولفه های آثار ماريسون از جمله نگاه و بافت حماسی،گفتگوهای زنده و پرکشش،توصيف خلاقانه فضا و مکان داستان، شخصيت های زنده و استخوان دار،بافت پرکشش و جذاب و نثر شاعرانه ای را می توان ديد که بار روايت را هماهنگ با ضرباهنگ داستان به خوبی منتقل می کند.
تونی ماريسون در سال ۱۹۳۱ در ايالت اياهو آمريکا در خانواده ای کارگری چشم به جهان گشود و از همان دوران کودکی با ادبيات شفاهی سياه پوستان آمريکا دمخور و از نوجوانی به آثار ويليام فاکنر دل بسته شد.
ماريسون تحصيلات خود را در زبان و ادبيات انگليسی در سال ۱۹۵۳ در دانشگاه هاروارد به پايان برد و در سال ۱۹۵۵ رساله فارغ التحصيلی خود را در هنر از دانشگاه کورنل در باره «خودکشی در آثار ويليام فاکنر و ويرجينا وولف» نوشت و پس از آن به تدريس ادبيات انگليسی در دانشگاه های تکزاس و هاروارد پرداخت.
ماريسون چند سالی ويراستاری چند ناشر معتبر آمريکا را بر عهده داشت و امکان چاپ آثار با ارزشی را در ژانر ادبيات آفريقائی ـ آمريکائی فراهم کرد.
نخستين رمان تونی ماريسون با عنوان «آبی ترين چشم»،که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد،جايگاه او را به عنوان يکی از بهترين نويسندگان زبان انگليسی تثيبت و رمان دوم او با نام «سولا»،که در ۱۹۷۳ منتشر شد،توجه منتقدان و کتابخوانان را به تونی ماريسون به عنوان صدائی تازه و ممتاز در ادبيات آمريکا جذب کرد.
رمان سوم تونی ماريسون با عنوان «آواز سولومون» در سال ۱۹۷۷ منتشر و با اقبال گسترده منتقدان و جامعه رو به رو شد.
ماريسون در سال ۱۹۸۷ با خلق و انتشار رمان مشهور «محبوب» بحث های گسترده ای برانگيخت. محبوب جايزه پوليتزر ادبی و جوايز ديگری را برای نويسنده به ارمغان آورد.
تونی ماريسون در سال ۱۹۹۳ جايزه ادبی نوبل را برای مجموعه آثار خود دريافت کرد و پس از دريافت جايزه نوبل ادبی رمان هائی چون جاز را در ۱۹۹۲،فردوس را در ۱۹۹۸ و عشق را در سال ۲۰۰۳ منتشر کرد.
از ديگر آثار داستانی تونی ماريسون می توان به مجموعه داستان کوتاه و دو داستان برای کودکان اشاره کرد
برخی آثار تونی ماريسون از جمله آبی ترين چشم و محبوب پيش از اين به فارسی ترجمه و منتشر شده اند.
رمان يک بخشش را علی قادری به فارسی برگردانده است.
نشريه معتبر «نيويورک تايمز ريويو» اين رمان را به عنوان يکی از«۱۰ رمان برتر سال ۲۰۰۸» برگزيد و «جان آپدايک»،نويسنده و منتقد بزرگ آمريکائی،تکنيک های روايت را در اين رمان با روال ويليام فاکنر مقايسه کرد و شگردهای داستانگوئی ماريسون را در اين رمان در عرصه احضار يا کشف گذشته زنده و حاضر در حال ستود.
تونی ماريسون در رمان يک بخشش در قالب روايت زندگی شخصيت های سپيد و سياه پوست داستان خود ريشه های عميق نژادپرستی و تبعيض عليه زنان را تا نخستين سال های برده داری در آمريکا و نخستين سال های تاريخ اين کشور دنبال کرده و گذشته ای را که در حال زنده است،روايت و تصوير می کند.
اغلب شخصيت های اصلی رمان يک بخشش به اجبار از سرزمين و ريشه های خود جدا شده و درگير در بيماری،فقر،ستم و تبعيض جنسيتی،نژادی و فرهنگی،برای بقاء در سرزمينی تازه تلاش می کنند.
در رمان يک بخشش برخی مولفه های آثار ماريسون از جمله نگاه و بافت حماسی،گفتگوهای زنده و پرکشش،توصيف خلاقانه فضا و مکان داستان، شخصيت های زنده و استخوان دار،بافت پرکشش و جذاب و نثر شاعرانه ای را می توان ديد که بار روايت را هماهنگ با ضرباهنگ داستان به خوبی منتقل می کند.
تونی ماريسون در سال ۱۹۳۱ در ايالت اياهو آمريکا در خانواده ای کارگری چشم به جهان گشود و از همان دوران کودکی با ادبيات شفاهی سياه پوستان آمريکا دمخور و از نوجوانی به آثار ويليام فاکنر دل بسته شد.
ماريسون تحصيلات خود را در زبان و ادبيات انگليسی در سال ۱۹۵۳ در دانشگاه هاروارد به پايان برد و در سال ۱۹۵۵ رساله فارغ التحصيلی خود را در هنر از دانشگاه کورنل در باره «خودکشی در آثار ويليام فاکنر و ويرجينا وولف» نوشت و پس از آن به تدريس ادبيات انگليسی در دانشگاه های تکزاس و هاروارد پرداخت.
ماريسون چند سالی ويراستاری چند ناشر معتبر آمريکا را بر عهده داشت و امکان چاپ آثار با ارزشی را در ژانر ادبيات آفريقائی ـ آمريکائی فراهم کرد.
نخستين رمان تونی ماريسون با عنوان «آبی ترين چشم»،که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد،جايگاه او را به عنوان يکی از بهترين نويسندگان زبان انگليسی تثيبت و رمان دوم او با نام «سولا»،که در ۱۹۷۳ منتشر شد،توجه منتقدان و کتابخوانان را به تونی ماريسون به عنوان صدائی تازه و ممتاز در ادبيات آمريکا جذب کرد.
رمان سوم تونی ماريسون با عنوان «آواز سولومون» در سال ۱۹۷۷ منتشر و با اقبال گسترده منتقدان و جامعه رو به رو شد.
ماريسون در سال ۱۹۸۷ با خلق و انتشار رمان مشهور «محبوب» بحث های گسترده ای برانگيخت. محبوب جايزه پوليتزر ادبی و جوايز ديگری را برای نويسنده به ارمغان آورد.
تونی ماريسون در سال ۱۹۹۳ جايزه ادبی نوبل را برای مجموعه آثار خود دريافت کرد و پس از دريافت جايزه نوبل ادبی رمان هائی چون جاز را در ۱۹۹۲،فردوس را در ۱۹۹۸ و عشق را در سال ۲۰۰۳ منتشر کرد.
از ديگر آثار داستانی تونی ماريسون می توان به مجموعه داستان کوتاه و دو داستان برای کودکان اشاره کرد
برخی آثار تونی ماريسون از جمله آبی ترين چشم و محبوب پيش از اين به فارسی ترجمه و منتشر شده اند.
رمان يک بخشش را علی قادری به فارسی برگردانده است.
