عليرضا سليمانی و رضا سوخته سرايی صاحبان بازوبند پهلوانی و قهرمانان بی رقيب سنگين وزن ايران در دهه های ۷۰ و ۸۰ ميلادی، همزمان در بيمارستان مهراد تهران بستری شده اند.
سليمانی و سوخته سرايی سال ها رقيب هم بودند و کرکری ها و رقابت های آن ها اصلی ترين سوژه غير فوتبالی مجله های دنيای ورزش و کيهان ورزشی بود.
سليمانی که مدتی قبل نيز به خاطر نارسايی قلبی بستری شده بود، اين بار به دليل بيماری ديابت و تاثير آن بر روی پايش در بيمارستان بستری شده و بايد دو هفته را تحت نظر پزشک متخصص بگذراند.
سوختهسرايی هم به دليل فشار خون بالا و ناراحتی قلبی در بخش ICU بيمارستان مهراد بستری است.
به گزارش خبرگزاری ها تاکنون هيچ يک از مقامات مسئول به عيادت اين دو قهرمان سابق کشتی آزاد ايران و جهان نرفته اند.
رضا سوخته سرايی در سال ۱۳۵۴ در محوطه چمن ورزشگاه امجديه و در مقابل هزاران تماشاگر، پهلوان بی وزن کشور شد. او از رقابت های جهانی ۱۹۷۳ تهران تا ۱۹۹۰ توکيو عضو تيم ملی بود و طی اين مدت، در کشتی فرنگی نيز تنها مدال طلای ايران در بازی های آسيايی ۱۹۸۶ سئول را نصيب خود کرد.
عليرضا سليمانی هم بعداً سه بار توانست عنوان پهلوان بی وزن را نصيب خود کند و مطابق آيين پهلوانی، صاحب بازوبند دائمی شود.
سوخته سرايی در مسابقات جهانی ۱۹۷۸ مکزيکوسيتی بعد از سسلان آنديف از شوروی روی سکوی دوم ايستاد. در مسابقات جهانی ۱۹۸۱ اسکوپيه نيز مغلوب سلمان خاسميکوف از شوروی شد و مدال نقره اش را تکرار کرد.
عليرضا سليمانی هم در مسابقات جهانی ۱۹۸۹ سوئيس، با برتری مقابل آندرياس شرودر از آلمان و بوريس بومگاتنر از آمريکا، روی سکوی نخست ايستاد که تنها مدال طلای تاريخ کشتی آزاد ايران از فوق سنگين رقابت های جهانی است.
سوخته سرايی و سليمانی فقط دو بار با هم کشتی گرفته اند که هر دو بار برتری با سوخته سرايی بوده است. هر بار که قرار بود اين دو روبروی هم بايستند، يکی از آن ها به نفع ديگری کنار می کشيد.
سال ۱۳۶۱ هجوم غير قابل مهار علاقمندان ورزش به پارک شهر تهران برای تماشای رقابت اين دو نفر، منجر به تعطيلی و تعويق مسابقه شد.
سليمانی و سوخته سرايی در مجموع، صندوقچه ای از مدال های طلای قهرمانی آسيا و بازی های آسيايی را دارند. سوخته سرايی همچنين با سه مدال طلا از جام دان کلوف بلغارستان، از مشاهير تاريخ اين تورنمنت معتبر محسوب می شود.
عليرضا سليمانی که در المپيک ۱۹۷۶ مونترال حضور داشت، المپيک ۱۹۹۲ بارسلون را نيز تجربه کرد که چنين استمراری، يک رکورد در تاريخ کشتی ايران محسوب می شود.
سليمانی در ۱۳۰ کيلوگرم که از آماده ترين اردونشينان برای المپيک ۱۹۸۸ سئول بود، به دستور مصطفی هاشمی طبا رئيس وقت کميته ملی المپيک و بدون ذکر دليل، همراه با کاظم غلامی در وزن ۱۰۰ کيلوگرم از ترکيب اعزامی خط خورد.
سليمانی در تمام سال های دوران قهرمانی و پس از آن، مشغول دامپروری در شهرستان کرج بوده است.
رضا سوخته سرايی نيز همراه با محمود معزی پور مربی سابق تيم ملی، مديريت يک مجموعه ورزشی را در شاهين شمالی تهران بر عهده دارد.
سليمانی و سوخته سرايی سال ها رقيب هم بودند و کرکری ها و رقابت های آن ها اصلی ترين سوژه غير فوتبالی مجله های دنيای ورزش و کيهان ورزشی بود.
سليمانی که مدتی قبل نيز به خاطر نارسايی قلبی بستری شده بود، اين بار به دليل بيماری ديابت و تاثير آن بر روی پايش در بيمارستان بستری شده و بايد دو هفته را تحت نظر پزشک متخصص بگذراند.
سوختهسرايی هم به دليل فشار خون بالا و ناراحتی قلبی در بخش ICU بيمارستان مهراد بستری است.
به گزارش خبرگزاری ها تاکنون هيچ يک از مقامات مسئول به عيادت اين دو قهرمان سابق کشتی آزاد ايران و جهان نرفته اند.
رضا سوخته سرايی در سال ۱۳۵۴ در محوطه چمن ورزشگاه امجديه و در مقابل هزاران تماشاگر، پهلوان بی وزن کشور شد. او از رقابت های جهانی ۱۹۷۳ تهران تا ۱۹۹۰ توکيو عضو تيم ملی بود و طی اين مدت، در کشتی فرنگی نيز تنها مدال طلای ايران در بازی های آسيايی ۱۹۸۶ سئول را نصيب خود کرد.
عليرضا سليمانی هم بعداً سه بار توانست عنوان پهلوان بی وزن را نصيب خود کند و مطابق آيين پهلوانی، صاحب بازوبند دائمی شود.
سوخته سرايی در مسابقات جهانی ۱۹۷۸ مکزيکوسيتی بعد از سسلان آنديف از شوروی روی سکوی دوم ايستاد. در مسابقات جهانی ۱۹۸۱ اسکوپيه نيز مغلوب سلمان خاسميکوف از شوروی شد و مدال نقره اش را تکرار کرد.
عليرضا سليمانی هم در مسابقات جهانی ۱۹۸۹ سوئيس، با برتری مقابل آندرياس شرودر از آلمان و بوريس بومگاتنر از آمريکا، روی سکوی نخست ايستاد که تنها مدال طلای تاريخ کشتی آزاد ايران از فوق سنگين رقابت های جهانی است.
سوخته سرايی و سليمانی فقط دو بار با هم کشتی گرفته اند که هر دو بار برتری با سوخته سرايی بوده است. هر بار که قرار بود اين دو روبروی هم بايستند، يکی از آن ها به نفع ديگری کنار می کشيد.
سال ۱۳۶۱ هجوم غير قابل مهار علاقمندان ورزش به پارک شهر تهران برای تماشای رقابت اين دو نفر، منجر به تعطيلی و تعويق مسابقه شد.
سليمانی و سوخته سرايی در مجموع، صندوقچه ای از مدال های طلای قهرمانی آسيا و بازی های آسيايی را دارند. سوخته سرايی همچنين با سه مدال طلا از جام دان کلوف بلغارستان، از مشاهير تاريخ اين تورنمنت معتبر محسوب می شود.
عليرضا سليمانی که در المپيک ۱۹۷۶ مونترال حضور داشت، المپيک ۱۹۹۲ بارسلون را نيز تجربه کرد که چنين استمراری، يک رکورد در تاريخ کشتی ايران محسوب می شود.
سليمانی در ۱۳۰ کيلوگرم که از آماده ترين اردونشينان برای المپيک ۱۹۸۸ سئول بود، به دستور مصطفی هاشمی طبا رئيس وقت کميته ملی المپيک و بدون ذکر دليل، همراه با کاظم غلامی در وزن ۱۰۰ کيلوگرم از ترکيب اعزامی خط خورد.
سليمانی در تمام سال های دوران قهرمانی و پس از آن، مشغول دامپروری در شهرستان کرج بوده است.
رضا سوخته سرايی نيز همراه با محمود معزی پور مربی سابق تيم ملی، مديريت يک مجموعه ورزشی را در شاهين شمالی تهران بر عهده دارد.