کانون نويسندگان ايران خبر داد که محسن حکيمی از اعضای اين کانون و از فعالان کارگری، شامگاه دوم دی ماه، توسط ماموران امنیتی بازداشت شده است.
در اطلاعیه این کانون آمده است: محسن حکيمی هنگامی که برای ديدار يکی از دوستانش به منزل او می رفت، از سوی مامورانی که برای بازرسی به آن محل رفته بودند بازداشت شد.
اين اطلاعيه، بازداشت محسن حکيمی را «خودسرانه» خوانده و افزوده است: «از پيش، هيچ پرونده ای عليه او وجود نداشته و هيچ اتهامی بر ضد او اقامه نشده است.»
کانون نويسندگان ايران خواهان آزادی فوری و بی قيد و شرط محسن حکيمی شده است.
برخی از سايت های کارگری نيز با انتشار اين خبر نوشته اند که ماموران شخصی «دولت سرمايه»، محسن حکيمی، عضو کانون نويسندگان، فعال جنبش کارگری ايران و عضو کميته هماهنگی برای ايجاد تشکل کارگری را دستگير و به نقطه نامعلومی منتقل کرده اند.
کميته هماهنگی برای ايجاد تشکل کارگری نيز خواستار آزادی فوری و بدون هيچ قيد و شرط این نویسنده و فعال کارگری شده است.
اين کمیته از همه فعالان جنبش کارگری در سراسر جهان خواسته است که به دفاع از حکيمی که دفاع از آرمان های جنبش خويش است برخيزند و هر کجا که هستند عليه دستگيری وی فرياد اعتراض سر دهند.
آقای حکيمی کتاب های زيادی به فارسی ترجمه کرده است که می توان از «هگل جوان» نوشته گئورگ لوکاچ و «پسامدرنيته» اثر ديويد لايون نام برد.
در اواخر تابستان گذشته نیز عليرضا ثقفی خراسانی، روزنامه نگار، عضو کانون نويسندگان ايران و کانون مدافعان حقوق کارگران بازداشت شد.
آقای ثقفی خراسانی پيش از اين سردبيری ماهنامه «راه آينده» را بر عهده داشت که پس از هشت شماره، توقيف شد. اين ماهنامه به طور عمده، مسائل کارگری در ايران را منعکس می کرد و نشريه ای مستقل بود.
وی پس از مدت کوتاهی از زندان آزاد شد.
کانون نويسندگان ايران، مهمترين نهاد صنفی نويسندگان ايران است که در ۴۰ سالی که از تاسيس آن می گذرد، همواره از سوی حکومت های وقت، پيش و پس از انقلاب، تحت فشار و ممنوعيت بوده است.
اين نهاد صنفی، که مهمترين علت وجودی خود را مبارزه با هر گونه محدوديت آزادی بيان می داند، در سال ۱۳۴۷ با حضور افرادی چون جلال آل احمد، احمد شاملو، سيمين بهبهانی، سيمين دانشور و برخی ديگر از نویسندگان بنيانگذاری شد.
