دادگاه انقلاب اسلامی ايران مازيار بهارى، روزنامه نگار و مستندساز ايرانى- كانادايى را به ۱۳ سال و شش ماه زندان محكوم كرده است.
مازيار بهارى ۴۲ ساله خبرنگار هفته نامه آمریکایی «نيوزويك» سال گذشته براى پوشش خبرى انتخابات رياست جمهورى ايران به تهران رفت، اما يك روز پس از انتخابات بازداشت شد و مدت ۱۱۸ روز را در زندان انفرادى گذراند.
مازيار بهارى روز هفتم ماه مى، سه روز پيش، جايزه آزادى مطبوعات موسوم به «هنرى نانن» را در شهر هامبورگ آلمان دريافت كرد.
مازيار بهارى در گفت و گو با رادیو فردا می گوید که برای اتهام های مختلف شش حکم محکومیت گرفته است.
رادیو فردا: آقای بهاری اخیرا دادگاه انقلاب اسلامی شما را به زندان و شلاق محکوم کرده است. حکم شما دقیقا به چه صورت است؟
مازيار بهارى: ديروز صبح (یکشنبه، ۱۹ اردیبهشت) يكى از اقوام من كه رفته بود دادگاه انقلاب شعبه ۲۶ به من گفتند كه من شش تا حكم گرفته ام كه جمعاً مى شوند ده سال و شش ماه و ۷۴ ضربه شلاق.
آقاى بهارى، عناوين اتهامى شما دقيقاً چه بود؟
پنج سال حبس به جهت اجتماع و تبانى با قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور، چهار سال حبس به جهت جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه و طبقه بندى شده، يك سال حبس به جهت فعاليت تبليغى عليه نظام، دو سال حبس جهت توهين به رهبر انقلاب، شش ماه حبس جهت توهين به رییس جمهور و يك سال حبس جهت اخلال در نظم عمومى و ۷۴ ضربه شلاق.
آيا شما واقعا چنين اتهاماتى را مرتكب شده بوديد؟
مى توانم برايتان توضيح بدهم كه اين پنج سال حبس به دليل اين بود كه من از چهار روز تظاهراتى كه بعد از انتخاب دوباره آقاى احمدى نژاد، مردم به خيابانها آمدند و تظاهرات مسالمت آميز كردند، من از اين تظاهرات گزارش تهيه كرده بودم و همين دليل به من گفتند كه اجتماع و تبانى با قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور داشتم. از اين نظر، به نظر من بايد حداقل دو ميليون و يا سه ميليون نفر ديگر را هم كه توى اين تظاهرات شركت داشتند، به همين اتهام محكوم كنند.
چهار سال حبس كه به جهت جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه و طبقه بندى شده بوده، به اين دليل بود كه من حدود هفت هشت سال قبل، بعد از محاكمه اعضاى نهضت آزادى ايران با يكى از اعضاى اين نهضت يك مصاحبه داشتم و ايشان يك حكم دادگاه را به من دادند كه من بخوانم و مطلع شوم از اين حكم. من هم يك بار اين را نگاه كردم و بعد گذاشتم كنار. بعد از آنكه ماموران سپاه پاسداران آمدند خانه ما و يك سرى وسايل را ضبط كردند، اين حكم هم جزو اسنادى بود كه به دست آوردند. اين طورى كه حالا اگر كسى بخواند جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه، فكر مى كند كه مثلاً من رفته ام نيروگاه بوشهر و از آنجا گزارش تهيه كرده ام يا مثلاً از اسناد نظامى سپاه پاسداران بوده.
يك سال حبس به جهت فعاليت تبليغى عليه نظام هم، آن طورى كه براى من توضيح دادند توى مدت بازجويى و روز آخرى كه مرا آزاد مى كردند، به اين دليل بود كه من در گزارش هايى كه بعد از انتخابات براى «نيوزويك» تهيه مى كردم، گفته بودم مخالفان انتخاب مجدد آقاى احمدى نژاد مى گويند كه كودتا شده.
دو سال حبس جهت توهين به رهبر انقلاب به اين دليل است كه من در ايميل خصوصى كه براى يكى فرستاده بودم، گفتم كه آقاى خامنه اى از دوران شاه درس گرفته و يك سرى اشتباهاتى را كه شاه براى حفظ قدرتش انجام نداده بود، ايشان دارند انجام مى دهند. اين توى ايميل خصوصى بود.
از همه جالب تر شش ماه حبس جهت توهين به رییس جمهور است، و اين به دليل عكسى بود كه يك نفر همين طورى در فيس بوك من گذاشته بود كه آقاى رییس جمهور دارند يك نفر را مى بوسند يا يك نفر دارد آقاى رییس جمهور را مى بوسد. نمى دانم كدامشان داشتند ديگرى را مى بوسيدند. گفتند كه اين، توهين به رییس جمهور است چون از طريق اين عكس من دارم مى گويم كه آقاى رییس جمهور همجنس باز است.
آقاى بهارى دليل اينكه به ۷۴ ضربه شلاق محكوم شديد، چيست؟
من هيچ دليلى براى هيچكدام از احكام نمى بينم. ولى دليلى كه به ذهنم مى رسد، اين است كه شايد فكر كنند من بعد از ۱۳ سال و نيم شايد دردى را متحمل نمى شدم و گفتند كه حالا ۷۴ ضربه شلاق بهش بزنيم شايد يك مقدار دردش بيايد. نمى دانم دليلش چيست؟
آيا اين حكم، قطعى است يا وكيل شما به اين حكم صادر شده اعتراض خواهد كرد؟
من به وكيلم گفتم كه از طرف من به دادگاه نرود. گفتند كه نه. گفتند كه حكم قطعى نيست و شما مى توانيد در مدت ۱۰ روز واخواهى كنيد. اما من هيچگونه تقاضاى فرجامى نخواهم داشت. چون براى تقاضاى فرجام و اعتراض به حكم، به نظر من لازم است كه شما اصل حكم را قبول داشته باشيد و بعد بياييد راجع به جزيياتش بخواهيد صحبت كنيد. من اصلاً هيچكدام از اين احكام را قبول ندارم و فكر مى كنم همه اش مى رود به يك حالت مسخره اى اصلاً.
فكر مى كنم من اگر بخواهم اعتراضى به اينها داشته باشم، اين باعث مى شود كه به يك صورتى حقانيت بدهم به دادگاه. من، نه. هيچ تقاضاى فرجام نخواهم كرد.
مازيار بهارى ۴۲ ساله خبرنگار هفته نامه آمریکایی «نيوزويك» سال گذشته براى پوشش خبرى انتخابات رياست جمهورى ايران به تهران رفت، اما يك روز پس از انتخابات بازداشت شد و مدت ۱۱۸ روز را در زندان انفرادى گذراند.
مازيار بهارى روز هفتم ماه مى، سه روز پيش، جايزه آزادى مطبوعات موسوم به «هنرى نانن» را در شهر هامبورگ آلمان دريافت كرد.
مازيار بهارى در گفت و گو با رادیو فردا می گوید که برای اتهام های مختلف شش حکم محکومیت گرفته است.
رادیو فردا: آقای بهاری اخیرا دادگاه انقلاب اسلامی شما را به زندان و شلاق محکوم کرده است. حکم شما دقیقا به چه صورت است؟
مازيار بهارى: ديروز صبح (یکشنبه، ۱۹ اردیبهشت) يكى از اقوام من كه رفته بود دادگاه انقلاب شعبه ۲۶ به من گفتند كه من شش تا حكم گرفته ام كه جمعاً مى شوند ده سال و شش ماه و ۷۴ ضربه شلاق.
از همه جالب تر شش ماه حبس جهت توهين به رییس جمهور است، و اين به دليل عكسى بود كه يك نفر همين طورى در فيس بوك من گذاشته بود كه آقاى رییس جمهور دارند يك نفر را مى بوسند يا يك نفر دارد آقاى رییس جمهور را مى بوسد. نمى دانم كدامشان داشتند ديگرى را مى بوسيدند. گفتند كه اين، توهين به رییس جمهور است چون از طريق اين عكس من دارم مى گويم كه آقاى رییس جمهور همجنس باز است.
مازیار بهاری
پنج سال حبس به جهت اجتماع و تبانى با قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور، چهار سال حبس به جهت جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه و طبقه بندى شده، يك سال حبس به جهت فعاليت تبليغى عليه نظام، دو سال حبس جهت توهين به رهبر انقلاب، شش ماه حبس جهت توهين به رییس جمهور و يك سال حبس جهت اخلال در نظم عمومى و ۷۴ ضربه شلاق.
آيا شما واقعا چنين اتهاماتى را مرتكب شده بوديد؟
مى توانم برايتان توضيح بدهم كه اين پنج سال حبس به دليل اين بود كه من از چهار روز تظاهراتى كه بعد از انتخاب دوباره آقاى احمدى نژاد، مردم به خيابانها آمدند و تظاهرات مسالمت آميز كردند، من از اين تظاهرات گزارش تهيه كرده بودم و همين دليل به من گفتند كه اجتماع و تبانى با قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور داشتم. از اين نظر، به نظر من بايد حداقل دو ميليون و يا سه ميليون نفر ديگر را هم كه توى اين تظاهرات شركت داشتند، به همين اتهام محكوم كنند.
چهار سال حبس كه به جهت جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه و طبقه بندى شده بوده، به اين دليل بود كه من حدود هفت هشت سال قبل، بعد از محاكمه اعضاى نهضت آزادى ايران با يكى از اعضاى اين نهضت يك مصاحبه داشتم و ايشان يك حكم دادگاه را به من دادند كه من بخوانم و مطلع شوم از اين حكم. من هم يك بار اين را نگاه كردم و بعد گذاشتم كنار. بعد از آنكه ماموران سپاه پاسداران آمدند خانه ما و يك سرى وسايل را ضبط كردند، اين حكم هم جزو اسنادى بود كه به دست آوردند. اين طورى كه حالا اگر كسى بخواند جمع آورى و نگهدارى اسناد محرمانه، فكر مى كند كه مثلاً من رفته ام نيروگاه بوشهر و از آنجا گزارش تهيه كرده ام يا مثلاً از اسناد نظامى سپاه پاسداران بوده.
يك سال حبس به جهت فعاليت تبليغى عليه نظام هم، آن طورى كه براى من توضيح دادند توى مدت بازجويى و روز آخرى كه مرا آزاد مى كردند، به اين دليل بود كه من در گزارش هايى كه بعد از انتخابات براى «نيوزويك» تهيه مى كردم، گفته بودم مخالفان انتخاب مجدد آقاى احمدى نژاد مى گويند كه كودتا شده.
دو سال حبس جهت توهين به رهبر انقلاب به اين دليل است كه من در ايميل خصوصى كه براى يكى فرستاده بودم، گفتم كه آقاى خامنه اى از دوران شاه درس گرفته و يك سرى اشتباهاتى را كه شاه براى حفظ قدرتش انجام نداده بود، ايشان دارند انجام مى دهند. اين توى ايميل خصوصى بود.
از همه جالب تر شش ماه حبس جهت توهين به رییس جمهور است، و اين به دليل عكسى بود كه يك نفر همين طورى در فيس بوك من گذاشته بود كه آقاى رییس جمهور دارند يك نفر را مى بوسند يا يك نفر دارد آقاى رییس جمهور را مى بوسد. نمى دانم كدامشان داشتند ديگرى را مى بوسيدند. گفتند كه اين، توهين به رییس جمهور است چون از طريق اين عكس من دارم مى گويم كه آقاى رییس جمهور همجنس باز است.
آقاى بهارى دليل اينكه به ۷۴ ضربه شلاق محكوم شديد، چيست؟
من هيچ دليلى براى هيچكدام از احكام نمى بينم. ولى دليلى كه به ذهنم مى رسد، اين است كه شايد فكر كنند من بعد از ۱۳ سال و نيم شايد دردى را متحمل نمى شدم و گفتند كه حالا ۷۴ ضربه شلاق بهش بزنيم شايد يك مقدار دردش بيايد. نمى دانم دليلش چيست؟
آيا اين حكم، قطعى است يا وكيل شما به اين حكم صادر شده اعتراض خواهد كرد؟
من به وكيلم گفتم كه از طرف من به دادگاه نرود. گفتند كه نه. گفتند كه حكم قطعى نيست و شما مى توانيد در مدت ۱۰ روز واخواهى كنيد. اما من هيچگونه تقاضاى فرجامى نخواهم داشت. چون براى تقاضاى فرجام و اعتراض به حكم، به نظر من لازم است كه شما اصل حكم را قبول داشته باشيد و بعد بياييد راجع به جزيياتش بخواهيد صحبت كنيد. من اصلاً هيچكدام از اين احكام را قبول ندارم و فكر مى كنم همه اش مى رود به يك حالت مسخره اى اصلاً.
فكر مى كنم من اگر بخواهم اعتراضى به اينها داشته باشم، اين باعث مى شود كه به يك صورتى حقانيت بدهم به دادگاه. من، نه. هيچ تقاضاى فرجام نخواهم كرد.
