پس از ماه ها تنش بر سر انتخاب یک اسلامگرا به عنوان رییس جمهوری ترکیه سرانجام پارلمان این کشور، روز سه شنبه، عبدالله گل را به این سمت برگزید.
آقای گل که وزیر امور خارجه ترکیه است از سوی حزب اسلامگرای عدالت و توسعه برای احراز این سمت معرفی شده بود.
عبدالله گل توانست در دور سوم رای گيری برای انتخاب رييس جمهوری ۳۳۹ رای به دست آورد و به راحتی بر ساباتين کاکماکوگلو با ۷۰ رای و حسين تايفور با ۱۳ رای پيروز شود.
آقای گل یازدهمین رییس جمهوری ترکیه است که در تاریخ جدید این کشور به این مقام برگزیده می شود و نخستین رییس جمهوری است که دارای پیشینه اسلام سیاسی است.
حزب اسلام گرای «عدالت و توسعه» ۳۴۰ کرسی نمایندگی از ۵۵۰ کرسی مجلس را دراختیار دارد و برخلاف دو دور اول که آقای گل برای انتخاب شدن به ریاست جمهوری احتیاج به دو سوم آرای نمایندگان داشت در دور سوم نیازمند ۲۷۶ رای مثبت بود.
انتخاب آقای گل به ریاست جمهوری پیروزی مهمی برای اسلام گرایان در کشوری است که اصول سکولاریسم در آن ریشه های قوی دارد و همین امر نارضایتی ارتش این کشور که خود را پاسدار سکولاریسم می داند، برانگیخته است.
این در حالی است که عبدالله گل بارها وفاداری خود را به سیستم سکولار اعلام کرده است و بسیاری انتخاب وی را گامی مثبت در جهت دمکراتیزه کردن کشور می دانند.
روزنامه انگلیسی زبان «ترکیش دیلی نیوز» می نویسد که «انتخاب عبدالله گل به عنوان رییس جمهوری ترکیه گامی در جهت پیشرفت دمکراسی در این کشور است و هر گونه ایجاد مانع در راه انتخاب پارلمان ترکیه فاجعه آور خواهد بود.»
در ماه آوریل گذشته برای اولین بار حزب «عدالت و توسعه»، آقای گل را برای انتخاب شدن به عنوان رییس جمهوری ترکیه به پارلمان این کشور معرفی کرد ولی با مخالفت شدید ارتش و تظاهرات صدها هزار نفر از مردم این کشور روبرو شد.
بدنبال شکست پارلمان در انتخاب رییس جمهوری جدید ترکیه، رجب طیب اردوغان، نخست وزیر، انتخابات عمومی زودهنگام برگزار کرد که در پی این انتخابات، حزب وی به پیروزی چشمگیری دست یافت.
نتایج یک نظرسنجی که روز دوشنبه منتشر شد نشان می دهد، ۷۶ درصد مردم در انتخابات عمومی ۲۲ ژوئیه رای خود را بر اساس انتظارات اقتصادی به صندوق ریختند و فقط ۱۱ درصد از مردم نگران وضعیت سکولاریسم در ترکیه هستند.
روزنامه جمهوریت که از هواداران سکولاریسم در این کشور محسوب می شود، با اشاره به عبدالله گل و همسر وی که با حجاب است می نویسد: «پارلمان این کشور شخصی را به ریاست جمهوری انتخاب می کند که از روسای جمهوری دیگر متفاوت است و این انتخاب موجب تنش در جامعه می شود تا اعتماد و صلح.»
