زندان گوهردشت كرج؛ درهاى زندان باز مى شود و يك زندانى پا به خيابان مى گذارد و نفس راحتى مى كشد، آزاد آزاد.
او كسى نيست جز «اسماعيل افتخارى»، معروف به «اسمال تيغ كش» يا «اسمال تيغ زن»؛ همان كسى كه به نوشته روزنامه ايران، برگزارى نخستين جلسه محاكمه اش خبر ساز شد.
در آن جلسه دادگاه، يعنى نه سال پيش، عنوان شد كه اسماعيل افتخارى، زمانى رييس گروه ضربت منطقه ۱۲ كميته انقلاب اسلامى بوده است و بعدها با معرفى خود به عنوان معاون وزير اطلاعات و با تكيه بر پيشينه اى كه از كار در دستگاه هاى امنيتى و انتظامى جمهورى اسلامى داشته، سال ها توانسته است به كارهایی مانند ربودن دختران و زنان، تجاوز به ربوده شدگان و همچنين باج گيرى از مغازه داران محله هاى گوناگون تهران دست بزند.
آن روزها گفته مى شد كه اسمال تيغ كش محكوم به اعدام خواهد شد، اما چنين نشد و تنها به هشت سال زندان محكوم شد.
او به خاطر «حسن رفتار در زندان»، شايسته برخوردارى از مرخصى هاى پى در پى شناخته شد و در آخرين بار هم گفته مى شد كه اين زندانى چون از مرخصى هاى استحقاقى خود استفاده نكرده است، حق دارد زودتر از زندان آزاد شود. او روز دوشنبه، هشتم مهرماه ۱۳۸۷ آزاد شد.
«حسن رفتار» در زندان از نگاه چه كسى؟ مسوولان زندان يا زندانيان هم دوره اش؟
- زندانيان هم دوره ای اسمال تیغ زن مى گويند كه او با همدستى نيروهاى امنيتى، با زندانيان سياسى درگير مى شد تا بر آنان فشار روحى و روانى وارد آورد.
زندانيان هم دوره اش اين را نمى گويند، بلكه مى گويند كه او با همدستى نيروهاى امنيتى، با زندانيان سياسى درگير مى شد تا بر آنان فشار روحى و روانى وارد آورد.
على افشارى، از چهره هاى شناخته شده جنبش دانشجویی در سال هاى دهه ۷۰ و از زندانيان سياسى پيشين، در اين رابطه به راديو فردا مى گويد: «هنگامى كه در اسفندماه سال ۱۳۸۰ به زندان اوين منتقل شدم، با آقاى اسماعيل افتخارى معروف به اسمال تيغ زن، مدت دو سال هم بند بودم. در آن زمان مى گفتند كه او اتهامات گسترده اى از قبيل قتل، سرقت مسلحانه، آدم ربایی و تجاوز به عنف دارد. زمزمه اى وجود داشت مبنى بر اين كه در كيفر خواستى كه وزارت اطلاعات به عنوان شاكى اصلى مطرح كرده، درخواست اعدام او مطرح شده است.»
وى مى افزايد: «اسمال تيغ زن در آن ايام وجهه مسلمانى به خود گرفته بود و مرتب در نمازخانه بند حاضر بود ولى در همان ايام به شكل مخفيانه عليه زندانيان سياسى فعاليت مى كرد و عليه آنان گزارش مى داد. به همين دليل، ابتداى حضورم در زندان اوين درگيرى بين ما رخ داد. او در آن دوران به عنوان بخشى از زندانيانى بود كه از سوى نهاد حفاظت اطلاعات زندان، براى اعمال فشار و آزار زندانيان سياسى فعاليت كرده و نوعى زندان در زندان ايجاد مى كردند. بعدها پس از رفتن من، برخوردهاى او با ناصر زرافشان حالت علنى پيدا كرده بود.»
همچنين على افشارى به اين نكته اشاره مى كند كه اسمال تيغ زن در زندان به شدت فرد منفورى بوده است و زندانيان اكراه داشتند كه با او هم بند شوند .
ناصر زرافشان، وكيل پرونده قتل هاى سياسى موسوم به قتل هاى زنجيره اى كه در جريان پيگيرى هايش براى روشن شدن زواياى تاريك اين پرونده، متهم به افشاى اسرار دولتى شد و پنج سال را در زندان گذراند، مى گويد كه در زندان از سوى اسماعيل افتخارى يا همان اسمال تيغ زن و گروه او تهديد به قتل شده بود.
وی اظهار داشت: «او تيمى از محكومان پرسنل پليس و اطلاعات داشت كه به دليل ارتكاب جرايم مختلف زندانى بودند و بارها توطئه كردند. من در تحقيقات ايستادگى كردم و بسيارى از مسايل بر ملا شد و كار بالا گرفت؛ آن ها قصد قتل من را داشتند.»
آقای زرافشان می گوید: «اين افراد گروهى را در زندان درست كرده بودند. به دست آوردن بهانه براى درگيرى نيز كار ساده اى بود. اين مساله افترا نيست بلكه در آن دوران تبديل به پرونده شد.»
آيا اسمال تيغ كش يا امثال او نبايد از زندان آزاد شوند؟
سايت خبرى «تابناك» نزديك به محسن رضایی، فرمانده پيشين سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و عضو كنونى مجمع تشخيص مصلحت نظام، در مطلبى آورده است: «اين فرد شرور سابقه دار، در منطقه پونك تهران و در كنار يكى از بزرگ راه ها، باغ ها و زمين هاى سرسبز منطقه را به تملك خود درآورده است و مى خواهد دست به ساخت و ساز مجتمع هاى برگ مسكونى، تجارى و تفريحى بزند.»
آزادى اسماعيل افتخارى در ميان روزنامه نگاران و وبلاگ نويسان ايرانى نيز واكنش هاى بسيارى را برانگيخته است.
سعيد جبارى، روزنامه نگار، در وبلاگ شخصى اش كه «نويسه» نام دارد، به مناسبت آزادى اسماعيل افتخارى از زندان خاطره اى را نقل كرده است كه به شكايت اسماعيل افتخارى از روزنامه ايران و جلسه دادگاه مطبوعات در شش سال پيش باز مى گردد.
اين وبلاگ نويس آورده است: «جناب آقاى افتخارى با فريادى بلند شكايتش از روزنامه ايران را قرائت كرد و با لحنى تهديد آميز به مدير مسوول گفت: چرا مى نويسيد اسمال تيغ زن؟ چه كسى تيغ زن است؟ شما آبروى مرا برده ايد. كدام دادگاه تا به حال مرا محكوم كرده است؟»
سعيد جبارى در ادامه مى افزايد: «آن روز ابهت و شوكت اسمال تيغ زن، دادگاه و اهالى فرهنگ را به سكوت و واهمه انداخت.»
حسين باستانى، روزنامه نگار نيز در مجله اينترنتى «روز آنلاين» نوشته است: «او در شرايطى با گردن افراشته و با امتيازات اختصاصى يك شهروند درجه اول از زندان آزاد مى شود كه زندانيان سياسى آرمان گرا و كتاب خوانده كه تيزى تيغ او را بر پوست و گوشت خود احساس كرده اند، در داخل يا خارج از زندان همواره شهروند درجه دو باقى خواهند ماند.»