يکی از ماموران اطلاعاتی سابق اسرائيل می گويد: جاسوسان اين کشور که در سال ۱۹۶۰ آدولف آيشمن از رهبران حزب نازی آلمان را در آرژانتين پيدا کرده و ربودند، يکی ديگر از عوامل اين حزب ، ژوزف منگل، پزشک اردوگاه های مرگ را به حال خود رها کردند.
ژوزف منگل يکی از مهره های مهم سيستم کشتار در دوران آلمان نازی بود که در بازداشتگاه آشويتس آزمايش های وحشيانه ای را روی دو قلوها و کوتوله ها انجام می داد و کودکان را با تزريق مرگبار به قتل می رساند.
او کسانی را که برای آزمايش های خود نياز داشت از ميان زندانيان جدا می کرد و بقيه را با فرستادن به اطاق های گاز می کشت.
رفی ايتان، مامور سابق موساد که اکنون ۸۱ ساله و از وزرای کابينه اسرائيل است در مصاحبه ای با خبرگزاری «آسوشيتدپرس» گفت که وی و ساير ماموران امنيتی اسرائيل همزمان با ربودن آيشمن در سال ۱۹۶۰ محل زندگی ژوزف منگل را در شهر بوئينس آيرس پيدا کرده بودند.
آقای ايتان گفت: در نهايت اين طور تصميم گرفته شد که ربودن ژوزف منگل ممکن است عمليات بازداشت آيشمن را به مخاطره بياندازد و به دليل اهميت بيشتر بازداشت وی قرار شد که ژوزف منگل به حال خود رها شود.
قبل از انتشار اين اطلاعات جديد نيزمشخص بود که جاسوسان اسراييل از سکونت ژوزف منگل در شهر بوئينس آيرس با خبر بودند ولی اکنون با توضيحات رفی ايتان مشخص می شود که ماموران اسرائيل می توانستند او را بازداشت کنند ولی تصميم گرفتند که از اين اقدام صرفنظر کنند.
رفی ايتان می گويد: انجام يک عمليات خطرات و احتمال خطاهای خود را دارد و اگر عمليات دوم را نيز به آن بيافزايد احتمال خطر و ضريب خطا برای هر دو عمليات افزايش می يابد.
آدولف آيشمن مسئول اجرای «راه حل نهايی» هيتلر بود که گفته می شود در آن نزديک به شش ميليون يهودی ساکن اروپا قتل و عام شدند. وی پس از بازداشت توسط جاسوسان موساد به طور مخفيانه از آرژانتين به اسرائيل منتقل شد، در آنجا محاکمه و به فاصله کوتاهی اعدام شد.
ژوزف منگل که به خاطر آزمايشات بی رحمانه و مرگبارش لقب «فرشته مرگ» را گرفته بود با تزريق مواد شيميايی به چشم قربانيان می کوشيد رنگ چشم آنها را تغيير دهد و يا با عمل جراحی اتصادل بدن دو قلوها به يکديگر سعی داشت راه هايی را برای توليد دوقلوهای به هم چسبيده و توليد انسان های مشابه از اين طريق پيدا کند.
پس از پايان جنگ جهانی دوم، منگل با استفاده از هويت جعلی از آلمان گريخت و به آرژانتين رفت که در آن دوران به بزرگترين مخفی گاه سران حکومت آلمان نازی بدل شده بود.
به گفته رفی ايتان، ماموران موساد – سازمان جاسوسی اسرائيل – از طريق اطلاعات خبرچين های محلی رد پای ژوزف منگل و خانه او را پيدا کردند.
وی می افزايد: پس از ربودن آدولف آيشمن که مهره اصلی در اين عمليات بود و انتقال وی به محلی امن، ژوزف منگل چند روزی خانه خود را ترک کرد. جاسوسان اسرائيل تصميم گرفتند که انتظار برای بازگشت منگل ممکن است عمليات انتقال آيشمن به خارج از آرژانتين را به خطر بياندازد و هدف اصلی آيشمن است و نه منگل.
رفی ايتان در ادامه مصاحبه با خبرگزاری «آسوشيتدپرس» می افزايد: مدتی بعد که موساد يک گروه ديگر را برای يافتن و ربودن ژوزف منگل به آرژانتين فرستاد ديگر دير شده بود و با انتشار خبر ربودن آيشمن، ژوزف منگل به کلی ناپديد شد.
رد پای منگل در برزیل
پس از گم کردن رد پای ژوزف منگل در آرژانتين، ماموران اسرائيلی دو سال بعد وی را در برزيل پيدا کردند ولی به گفته رفی ايتان اين بار نيز به خاطر اولويت های ديگر، ماموران موساد از تعقيب و بازداشت ژوزف منگل خودداری کردند.
رفی ايتان جزييات اين اولويت های ديگر در عمليات برزيل را برملا نکرد.
ژوزف منگل که با فاصله کمی از تور بازداشت ماموران اسرائيلی گريخته بود و ۳۴ سال پس از پايان جنگ، آزادانه زندگی می کرد در سال ۱۹۷۹ در برزيل غرق شد و حدود شش سال بعد کارشناسان توانستند هويت جنازه او را تشخيص دهند.
انتشار گزارش وزارت دادگستری آمريکا در اکتبر سال ۱۹۹۲ در مورد زندگی و فعاليت های ژوزف منگل پس از پايان جنگ جهانی دوم سوالاتی را رد مورد محل اختفا و يا سکونت وی در سال ۱۹۶۰ يعنی زمان تعقيب وی توسط ماموران موساد به ميان آورد.
براساس اين گزارش، ژوزف منگل در سال ۱۹۴۹ وارد آرژانتين شد ولی در سال ۱۹۵۹ آرژانتين را ترک کرده و پس از کسب شهروندی پاراگوئه در آن کشور سکونت گزيد.
بر اساس گزارش دفتر تحقيقات ويژه در وزارت دادگستری آمريکا ژوزف منگل پس از بازداشت آيشمن در سال ۱۹۶۵ از پاراگوئه به برزيل رفته است.
ديويد مارول، يکی از مقامات ارشد وزارت دادگستری آمريکا می گويد: ژوزف منگل محل سکونت خود را مدام در آمريکای جنوبی تغيير می داد و از سال ۱۹۵۹ و کسب شهروندی از پاراگوئه بين اين کشور و آرژانتين در حال رفت و آمد بود تا زمانی که دستگيری آدولف آيشمن باعث شد که او کاملا مخفی شود.
به اعتقاد ديويد مارول، مدتهاست همه می دانند که ژوزف منگل از آرژانتين گريخت ولی به سختی می توان سخنان رفی ايتان را تائيد کرد که مدعی است ماموران موساد از محل وی با خبر بودند اما تصميم گرفتند از بازداشت وی صرف نظر کنند.
آقای مارول به خبرگزاری آسوشيتدپرس گفت: صحبت های رفی ايتان در مورد يک تصميم در درون سازمان جاسوسی اسراييل است و اطلاعات کافی برای تاييد آن وجود ندارد.
اسناد دفتر تحقيقات ويژه وزارت دادگستری آمريکا نشان می دهد که ايسر هارل، مقام ارشد اداره جاسوسی اسرائيل و مسئوليت عمليات بازداشت مهره های آلمان نازی نيز به اين وزارتخانه گفته است که ماموران اين کشور قصد داشتند ژوزف منگل را در ماه می ۱۹۶۰ همزمان با آدولف آيشمن بربايند.
اونر شالو، مورخ اسرائيلی در مورد اظهارات رفی ايتان که هفته جاری در مطبوعات اسرائيل منعکس شد می گويد: تصميم سازمان موساد برای تمرکز بر عمليات ربودن آدولف آيشمن تصميم درستی بوده چون او مهره اصلی بود.
پس از بازداشت آدولف آيشمن، سازمان موساد تصميم گرفت دامنه عمليات شکار مقامات آلمان نازی را گسترش دهد ولی بعدها سازمان جاسوسی اسرائيل ترجيح داد که امکانات عملياتی خود را روی اهداف ديگر متمرکز کند.
به اين ترتيب، آدولف آيشمن يکی از تنها دو مقام ارشد آلمان نازی است که سازمان موساد در کل فعاليت خود توانست آنها را شکار کند.
