يك سال از انتخابات پر سروصدا و مناقشه برانگيز رياست جمهورى در ايران مي گذرد. با وجود تمام سرکوب های یکسال گذشته، معترضين بر تقلب در انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ پافشارى مى كنند و همچنان در اين زمينه در شبكه هاى اجتماعى به بحث مى پردازند.
هادی خرسندی، طنزپرداز سرشناس، در سالگرد انتخابات در گفت و گوى نه چندان جدى با رادیو فردا به حال و هوای روزهای اعتراض و مباحثی می پردازد که حول «تقلب» در انتخابات مطرح شده است.
رادیو فردا: آقاى خرسندى سال پيش ايران در اين روزها شكل ديگرى داشت. از همان روزها بود كه ايران به قول بعضى ها براى هميشه عوض شد و يكى از اين تغييرها در زمينه شبكه هاى اجتماعى بود. شبكه هايى چون فيس بوك، تويتر و يوتيوب. به نظر شما استفاده مخالفان يا هواداران جنبش موسوم به سبز از اين شبكه ها تا چه اندازه كار ساز بوده؟
هادى خرسندى: با سلام و سپاس. البته همانطور كه ملت مى تواند اين چيزها برايش كارساز باشد، طرف مقابل هم مى تواند با همين ابزار كارشكنى كند.
آنچه كه بيشتر اثر داشت يعنى آن رسانه اصلى، آن ايميل اصلى، آن اينترنت اصلى، به گمان من آن شبكه ارتباطى جانى و فكرى ملتى بود با همديگر. آن خواست ملى و كلى بود كه بالاتر از همه اين ارتباط ها كه ملتى را بعد از سى سال، هم- موج كرده بود و هم طراز كرده بود و در يك رديف گذاشته بود خواست ها و افكارشان را، و ديديم كه وقتى بروز مى كرد، گاهى حيرت انگيز مى شد كه چطورى هزاران يا ميليون ها نفر مى آيند توى خيابان و همه شان تصميم مى گيرند سكوت كنند و جز راه رفتن اقدامى نكنند.
اينها آن ارتباط وسيع بالاتر از اينترنتى و فيس بوكى و ايميلى بود كه فكر مى كنم ملت ما از آن بهره بردارى كرد و همچنان هم دارد بهره بردارى مى كند در راه رسيدن به آزادى خودش.
محمود احمدى نژاد گفته است كه انتخابات سال گذشته آزادترين انتخابات رياست جمهورى در ايران بوده. ارزيابى شما چيست؟
من گمانم اين بود كه راديو فردا مى خواهد يك گفت و گوى ساده و جدى با من بكند. اگر كه قرار است كه نقل قولى از آقاى احمدى نژاد توى اين مصاحبه بيايد ديگر از جديت مى اندازد صحبت ما را!
اجازه بدهيد كه از اين سئوال بگذريم و به مسائل جدى تر از آدم هاى به هر حال جدى ترى بپردازيم.
صحبت جدى كرديد. آيا شما موافق حركت هاى مدنى و صلح آميز هستيد در روند پيش رفتن به سوى دموكراسى؟
طبيعى است آدمى مثل من يا در سن من تا اينجا بايد جواب اين سئوال را داده باشد و شما مى دانيد كه من، نه من، امثال من نظرشان چيست در رابطه با حركت هاى مدنى و دموكراسى. طبيعى است وقتى كه آدم اطمينان داشته باشد به شمارش دقيق آرا و پرواى اين را كه اينها تقلب مى كنند نداشته باشد، مى تواند برود رای خود را هم بدهد. من فكر مى كنم كه راى دادن و نه فقط راى دادن، عضو حزب شدن، تحزب و اينها همه لازمه جامعه ما است كه بخواهد به سوى دموكراسى برود.
آقاى خرسندى از ۲۲ خرداد سال پيش تاكنون وضعيت در ايران به طور غير قابل تصورى تغيير كرده. آيا سال پيش در اين روزها اصلاً فكر مى كرديد كه وضعيت در ايران به اين صورت تغيير پيدا كند؟
ما از ۳۲ سال پيش كمتر يا بيشتر از زمان شاه فكر مى كرديم كه وضعيت تغيير كند و وقتى وضعيت به دلخواه ما تغيير نكرد، مى دانيد همه آنهايى كه سى سال منتظر تغيير بودند... اگر يادتان باشد هر حادثه اى و هر پيش آمدى را به فال نيك مى گرفتيم. اين روياى تغيير را در ذهن خود مرور مى كرديم. بالاخره رسيد. هيچ تازگى نداشت. انتظارش را مى كشيديم.
ملت هم منتظر اين روز بود و همه ملت جان ملت بود كه ريخت توى خيابان ها.
و سئوال جدى براى حسن ختام! سروده منتشر نشده اى داريد كه براى مخاطبان ما بگویید؟
«هر كسى از ظن خود شد يار سبز»، از مولانا وام گرفته ام مصراع اول را:
هر كسى از ظن خود شد يار سبز/ گونه گونه گل دهد گلزار سبز
زرد شد روى مقامات رژيم/ تا رسيد از هر طرف اخبار سبز
جنگل سبز است و چشم انداز خوش/ شاخه هاى سبز و برگ و باغ سبز
گاهگاهى در ميان برگ ها / هست پنهان تيغ سبز و خار سبز
قدرت تشخيص خوشبختانه داشت/ خلق سبز و ملت هشيار سبز
جنبش سبز است و در آن هر كسى/ رهبر سبز است و پرچمدار سبز
نه كسى خاقان سبز است اين ميان/ نه كسى شاه است در دربار سبز
الفرار از دست سبزاللهيان/ الحذر از خط و خال مار سبز
با حضور عده اى فرصت طلب/ ناگهان مكاره شد بازار سبز
سبز شد شال رئيس جمهور هم/ دزد بالا آمد از ديوار سبز
مشت مردم بر دهانش خورده است/ بر پك و پوزش ببين آثار سبز
هيچ غير از سرنگونى رژيم نيست/ خوشتر هموطن در كار سبز
يك رژيمى پاك غير مذهبى/ نيك باشد حاصل رفتار سبز
حكم آخر اكثريت مى دهد/ دستكارى گر نشد آمار سبز
سرزمينى با تمام رنگ ها/ انتظار ماست از پيكار سبز
شعر خود با هر قلم هادى نوشت/ خود نباشد معطل خودكار سبز
هادی خرسندی، طنزپرداز سرشناس، در سالگرد انتخابات در گفت و گوى نه چندان جدى با رادیو فردا به حال و هوای روزهای اعتراض و مباحثی می پردازد که حول «تقلب» در انتخابات مطرح شده است.
رادیو فردا: آقاى خرسندى سال پيش ايران در اين روزها شكل ديگرى داشت. از همان روزها بود كه ايران به قول بعضى ها براى هميشه عوض شد و يكى از اين تغييرها در زمينه شبكه هاى اجتماعى بود. شبكه هايى چون فيس بوك، تويتر و يوتيوب. به نظر شما استفاده مخالفان يا هواداران جنبش موسوم به سبز از اين شبكه ها تا چه اندازه كار ساز بوده؟
هادى خرسندى: با سلام و سپاس. البته همانطور كه ملت مى تواند اين چيزها برايش كارساز باشد، طرف مقابل هم مى تواند با همين ابزار كارشكنى كند.
آنچه كه بيشتر اثر داشت يعنى آن رسانه اصلى، آن ايميل اصلى، آن اينترنت اصلى، به گمان من آن شبكه ارتباطى جانى و فكرى ملتى بود با همديگر. آن خواست ملى و كلى بود كه بالاتر از همه اين ارتباط ها كه ملتى را بعد از سى سال، هم- موج كرده بود و هم طراز كرده بود و در يك رديف گذاشته بود خواست ها و افكارشان را، و ديديم كه وقتى بروز مى كرد، گاهى حيرت انگيز مى شد كه چطورى هزاران يا ميليون ها نفر مى آيند توى خيابان و همه شان تصميم مى گيرند سكوت كنند و جز راه رفتن اقدامى نكنند.
اينها آن ارتباط وسيع بالاتر از اينترنتى و فيس بوكى و ايميلى بود كه فكر مى كنم ملت ما از آن بهره بردارى كرد و همچنان هم دارد بهره بردارى مى كند در راه رسيدن به آزادى خودش.
محمود احمدى نژاد گفته است كه انتخابات سال گذشته آزادترين انتخابات رياست جمهورى در ايران بوده. ارزيابى شما چيست؟
من گمانم اين بود كه راديو فردا مى خواهد يك گفت و گوى ساده و جدى با من بكند. اگر كه قرار است كه نقل قولى از آقاى احمدى نژاد توى اين مصاحبه بيايد ديگر از جديت مى اندازد صحبت ما را!
اجازه بدهيد كه از اين سئوال بگذريم و به مسائل جدى تر از آدم هاى به هر حال جدى ترى بپردازيم.
صحبت جدى كرديد. آيا شما موافق حركت هاى مدنى و صلح آميز هستيد در روند پيش رفتن به سوى دموكراسى؟
طبيعى است آدمى مثل من يا در سن من تا اينجا بايد جواب اين سئوال را داده باشد و شما مى دانيد كه من، نه من، امثال من نظرشان چيست در رابطه با حركت هاى مدنى و دموكراسى. طبيعى است وقتى كه آدم اطمينان داشته باشد به شمارش دقيق آرا و پرواى اين را كه اينها تقلب مى كنند نداشته باشد، مى تواند برود رای خود را هم بدهد. من فكر مى كنم كه راى دادن و نه فقط راى دادن، عضو حزب شدن، تحزب و اينها همه لازمه جامعه ما است كه بخواهد به سوى دموكراسى برود.
آقاى خرسندى از ۲۲ خرداد سال پيش تاكنون وضعيت در ايران به طور غير قابل تصورى تغيير كرده. آيا سال پيش در اين روزها اصلاً فكر مى كرديد كه وضعيت در ايران به اين صورت تغيير پيدا كند؟
ما از ۳۲ سال پيش كمتر يا بيشتر از زمان شاه فكر مى كرديم كه وضعيت تغيير كند و وقتى وضعيت به دلخواه ما تغيير نكرد، مى دانيد همه آنهايى كه سى سال منتظر تغيير بودند... اگر يادتان باشد هر حادثه اى و هر پيش آمدى را به فال نيك مى گرفتيم. اين روياى تغيير را در ذهن خود مرور مى كرديم. بالاخره رسيد. هيچ تازگى نداشت. انتظارش را مى كشيديم.
ملت هم منتظر اين روز بود و همه ملت جان ملت بود كه ريخت توى خيابان ها.
و سئوال جدى براى حسن ختام! سروده منتشر نشده اى داريد كه براى مخاطبان ما بگویید؟
«هر كسى از ظن خود شد يار سبز»، از مولانا وام گرفته ام مصراع اول را:
هر كسى از ظن خود شد يار سبز/ گونه گونه گل دهد گلزار سبز
زرد شد روى مقامات رژيم/ تا رسيد از هر طرف اخبار سبز
جنگل سبز است و چشم انداز خوش/ شاخه هاى سبز و برگ و باغ سبز
گاهگاهى در ميان برگ ها / هست پنهان تيغ سبز و خار سبز
قدرت تشخيص خوشبختانه داشت/ خلق سبز و ملت هشيار سبز
جنبش سبز است و در آن هر كسى/ رهبر سبز است و پرچمدار سبز
نه كسى خاقان سبز است اين ميان/ نه كسى شاه است در دربار سبز
الفرار از دست سبزاللهيان/ الحذر از خط و خال مار سبز
با حضور عده اى فرصت طلب/ ناگهان مكاره شد بازار سبز
سبز شد شال رئيس جمهور هم/ دزد بالا آمد از ديوار سبز
مشت مردم بر دهانش خورده است/ بر پك و پوزش ببين آثار سبز
هيچ غير از سرنگونى رژيم نيست/ خوشتر هموطن در كار سبز
يك رژيمى پاك غير مذهبى/ نيك باشد حاصل رفتار سبز
حكم آخر اكثريت مى دهد/ دستكارى گر نشد آمار سبز
سرزمينى با تمام رنگ ها/ انتظار ماست از پيكار سبز
شعر خود با هر قلم هادى نوشت/ خود نباشد معطل خودكار سبز
