در پى ديدار مادران سه كوهنورد زندانى آمريكایی در ايران با فرزندانشان، وزير اطلاعات جمهورى اسلامى ايران مى گويد اگر آمريكایی ها هم از اين گونه اقدامات بشر دوستانه در مورد زندانيان ايرانى در آمريكا انجام دهند، ممكن است بتوان در مورد تبادل اين زندانيان صحبت كرد.
حيدر مصلحى با تكرار اينكه «جاسوس بودن اين سه نفر مشخص است»، مى افزايد تا كنون درباره مبادله آمريكایی هاى بازداشت شده، بحثى انجام نشده است.
وزارت امور خارجه آمريكا با تكذيب جاسوس بودن اين سه زندانى و درخواست آزادى آنان، اعلام كرده است حاضر به چنين مبادله اى نيست.
مادران سه كوهنورد آمريكایی با اجازه مسئولان ايران، روز چهارشنبه گذشته به تهران سفر كردند و براى اولين بار پس از ۹ ماه موفق شدند در سفر دو روزه خود حدود ده ساعت با فرزندانشان ملاقات كنند؛ اما نتوانستند مقام هاى ايران را به آزاد كردن آنها متقاعد كنند.
مسعود شفيعى، وكيل اين سه زندانى آمريكایی در تهران، در گفت و گو با راديو فردا در باره سفر خانواده هاى اين زندانيان به ايران و تمايل آنها براى تمديد حضورشان توضيح مى دهد.
راديو فردا: نتيجه سفر سه مادرآمريكایی به ايران چه بود؟
مسعود شفيعى: مادرها به هنگام رفتن با من بودند و طبيعى بود كه انتظارات ديگرى داشتند، على رغم اينكه بسيار ابراز رضايت مى كردند از نحوه ملاقات.
چون ملاقات روز اول را به طور كامل با بچه ها بودند و روز دوم را هم بخش اعظم روز با آنها بودند و ابراز رضايت مى كردند و خانم سفير سوئيس هم امكانات و تسهيلات فراوانى دراختيارشان گذاشته بود.
منتها انتظارشان اين بود و قبل از آمدن هم با من هماهنگ مى كردند كه اگر امكانى فراهم شود با بعضى از مقامات ملاقاتى داشته باشند و درخواست هاىى در خصوص آزادى فرزندانشان بكنند.
به دليل اينكه بيش از ۹ ماه بود كه از بچه هايشان فاصله داشتند به طور طبيعى حدود يكى دو روز بچه ها كاملاً در اختيارشان بودند و همديگر را ديدند. منتهى طبيعى تر اينكه با توجه به اينكه ويزايشان هفت روزه بود، حتى هماهنگى كه با من ايجاد كرده بودند از من خواهش مى كردند در خصوص تمديدش اقدامى شود.
من هم طبيعى بود كه احاله مى كردم به سفارت و از آن طريق هم به وزارت خارجه. چون كارى نبود كه به من مربوط باشد. به هر حال از اينكه زود برگشتند خيلى خشنود نبودند.
اخبارى منتشر شده مبنى بر اينكه برخى مقام هاى دولتى از امكان آزادى اين سه نفر، صحبت كرده اند. البته همه اينها به صورت سربسته مطرح شده. اصولا چشم اندازى هست كه اينها آزاد شوند؟ يا اينكه محاكمه شان زود تمام شود و آزاد شوند؟
من اگر بخواهم به عنوان وكيل اينها اظهار نظر كنم بايد منتظر تمام شدن تحقيقات شوم كه تصور مى كنم رو به اتمام است و كار خاصى نمانده و پرونده به دادگاه ارجاع مى شود و به طور طبيعى من تدارك دفاع خواهم ديد. اما به عنوان يك شخص عادى و غير وكيل بخواهم اظهار نظر كنم بايد بگويم كه هر اتفاقى قابل تصور است.
گفته مى شود يكى از اين زندانيان بيمار است، خانمى كه زندانى است بيمار است و شايد آزاد شود برود. آيا چنين بحثى مطرح است و چنين احتمالى وجود دارد؟
احتمالش وجود دارد. چون خانم سارا شورد يكى از موكلين من بيمارى حاد زنانگى دارد كه به هر تقدير آزارشان مى دهد.
مادرش قبل از آمدن به ايران تعريف مى كرد كه ايشان قبل از خروج از آمريكا حدود دو ماه يك بار بايد توسط پزشك معالجش معاينه مى شد. منتها اين امكان ديگر فراهم نبود.
من اين مراتب را به مسئولان پرونده اعلام كردم و هم اخطارگونه خدمتشان گفتم بعد هم مراجعه اى كه داشتم ديدم مسئول پرونده دستور مناسب داده بود به بخشى كه مربوط مى شود به اين امور پزشكى و حتى خواسته بود كه پاسخ را به من ابلاغ كنند.
به هرحال اين احتمال هست چون ايشان بيمار است و ماندن شان در زندان ممكن است كه مسائلى ايجاد كند.
حيدر مصلحى با تكرار اينكه «جاسوس بودن اين سه نفر مشخص است»، مى افزايد تا كنون درباره مبادله آمريكایی هاى بازداشت شده، بحثى انجام نشده است.
وزارت امور خارجه آمريكا با تكذيب جاسوس بودن اين سه زندانى و درخواست آزادى آنان، اعلام كرده است حاضر به چنين مبادله اى نيست.
مادران سه كوهنورد آمريكایی با اجازه مسئولان ايران، روز چهارشنبه گذشته به تهران سفر كردند و براى اولين بار پس از ۹ ماه موفق شدند در سفر دو روزه خود حدود ده ساعت با فرزندانشان ملاقات كنند؛ اما نتوانستند مقام هاى ايران را به آزاد كردن آنها متقاعد كنند.
مسعود شفيعى، وكيل اين سه زندانى آمريكایی در تهران، در گفت و گو با راديو فردا در باره سفر خانواده هاى اين زندانيان به ايران و تمايل آنها براى تمديد حضورشان توضيح مى دهد.
راديو فردا: نتيجه سفر سه مادرآمريكایی به ايران چه بود؟
مسعود شفيعى: مادرها به هنگام رفتن با من بودند و طبيعى بود كه انتظارات ديگرى داشتند، على رغم اينكه بسيار ابراز رضايت مى كردند از نحوه ملاقات.
چون ملاقات روز اول را به طور كامل با بچه ها بودند و روز دوم را هم بخش اعظم روز با آنها بودند و ابراز رضايت مى كردند و خانم سفير سوئيس هم امكانات و تسهيلات فراوانى دراختيارشان گذاشته بود.
منتها انتظارشان اين بود و قبل از آمدن هم با من هماهنگ مى كردند كه اگر امكانى فراهم شود با بعضى از مقامات ملاقاتى داشته باشند و درخواست هاىى در خصوص آزادى فرزندانشان بكنند.
به دليل اينكه بيش از ۹ ماه بود كه از بچه هايشان فاصله داشتند به طور طبيعى حدود يكى دو روز بچه ها كاملاً در اختيارشان بودند و همديگر را ديدند. منتهى طبيعى تر اينكه با توجه به اينكه ويزايشان هفت روزه بود، حتى هماهنگى كه با من ايجاد كرده بودند از من خواهش مى كردند در خصوص تمديدش اقدامى شود.
من هم طبيعى بود كه احاله مى كردم به سفارت و از آن طريق هم به وزارت خارجه. چون كارى نبود كه به من مربوط باشد. به هر حال از اينكه زود برگشتند خيلى خشنود نبودند.
اخبارى منتشر شده مبنى بر اينكه برخى مقام هاى دولتى از امكان آزادى اين سه نفر، صحبت كرده اند. البته همه اينها به صورت سربسته مطرح شده. اصولا چشم اندازى هست كه اينها آزاد شوند؟ يا اينكه محاكمه شان زود تمام شود و آزاد شوند؟
من اگر بخواهم به عنوان وكيل اينها اظهار نظر كنم بايد منتظر تمام شدن تحقيقات شوم كه تصور مى كنم رو به اتمام است و كار خاصى نمانده و پرونده به دادگاه ارجاع مى شود و به طور طبيعى من تدارك دفاع خواهم ديد. اما به عنوان يك شخص عادى و غير وكيل بخواهم اظهار نظر كنم بايد بگويم كه هر اتفاقى قابل تصور است.
گفته مى شود يكى از اين زندانيان بيمار است، خانمى كه زندانى است بيمار است و شايد آزاد شود برود. آيا چنين بحثى مطرح است و چنين احتمالى وجود دارد؟
احتمالش وجود دارد. چون خانم سارا شورد يكى از موكلين من بيمارى حاد زنانگى دارد كه به هر تقدير آزارشان مى دهد.
مادرش قبل از آمدن به ايران تعريف مى كرد كه ايشان قبل از خروج از آمريكا حدود دو ماه يك بار بايد توسط پزشك معالجش معاينه مى شد. منتها اين امكان ديگر فراهم نبود.
من اين مراتب را به مسئولان پرونده اعلام كردم و هم اخطارگونه خدمتشان گفتم بعد هم مراجعه اى كه داشتم ديدم مسئول پرونده دستور مناسب داده بود به بخشى كه مربوط مى شود به اين امور پزشكى و حتى خواسته بود كه پاسخ را به من ابلاغ كنند.
به هرحال اين احتمال هست چون ايشان بيمار است و ماندن شان در زندان ممكن است كه مسائلى ايجاد كند.
