حسن روحانی، ریيس جمهوری منتخب ايران، روز دوشنبه در اولين کنفرانس خبری اش در تهران گفت که رابطه ايران و آمريکا مسئله‌ای پيچيده و دشوار است و زخم کهنه‌ای وجود دارد که بايد با تدبير آن را ترميم کرد.
در گفت و گو با آلن اِير، سخنگوی فارسی زبانِ وزارت امور خارجه آمريکا واکنش کشورش را به اين گفته حسن روحانی جويا شدم.
آلن اير: اول از همه اجازه بدهيد حضور شما و شنوندگان عزيزتان سلام عرض کنم. ببينيد اين سوالات جالب است ولی سوالات جالب‌تر اين است که جناب آقای دکتر روحانی در مبارزات انتخاباتی‌اش گفت که به ترميم و بهبود روابط ايران و جامعه جهانی علاقمند است.
اگر اين طور باشد فرصت وجود دارد و بايد اين فرصت را غنيمت بشمارند. در صورتی که ايران به وظايف و تعهدات خودش در مورد برنامه هسته‌ايش عمل کند، ما را يک شريک خوبی خواهد يافت، همان طور که آقای اوباما به کرات فرمودند، آمريکا آماده مذاکرات با ايران است.
چه در متن گروه ۱+ ۵ و چه به طور دو جانبه و مذاکرات مستقيم. آن چه که لازم است اراده و نيت ايران برای رفع نگرانی‌های جامعه بين‌المللی است در مورد ماهيت برنامه‌های هسته‌ایش.
از خواست آمريکا مبنی بر عمل ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش گفتيد، از سوی ديگر حسن روحانی هم شرايطی را برای پيش زمينه مذاکره با آمريکا اعلام کرده است که عدم مداخله آمريکا در امور داخلی ايران مطابق موافقت نامه الجزاير و به رسميت شناختن همه حقوق ملت ايران از جمله حقوق هسته‌ای و کنار گذاشتن آنچه که آقای روحانی «سياست‌های زورمدارانه درباره ايران» خواندند، بخشی از اين شرايطی است که ايشان اعلام کردند. ديدگاه شما در اين باره چيست؟
اول از همه ما نبايد فراموش کنيم که در مورد پرونده هسته‌ای و به طور کلی در مورد مسائل راهبردی تصميم گيرنده اصلی و سياستگذار نهايی خود مقام رهبری است و نه ریيس جمهوری ايران.
از اين نظر ما بايد فکر کنيم شرط گذاری راجع به مذاکرات در مورد روابط دو سويه ما را به جايی نمی‌برد. ما آماده‌ايم با ايران وارد مذاکره شويم بر مبنای حسن نيت، جديت و احترام متقابل و خارج از اين ما در امور داخلی ايران اصلا دخالت نمی‌کنيم و فقط خواستار آنيم- ما يعنی نه تنها آمريکا بلکه جامعه جهانی خواستار آن است – که ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش عمل کند؛ چه در مورد تعهدات هسته‌ای و چه در مورد حقوق بشر.
وقتی ايران حقوق اساسی و بنيادين شهروندان خود را به طور فاحش و مکرر نقض می‌کند ما نمی‌توانيم ساکت بمانيم.
ولی اگر واقعا ریيس جمهوری منتخب جمهوری اسلامی ايران علاقمند به بهبود و ترميم روابط بين‌المللی باشد، راهش آسان است و مثل آب خوردن است. فقط و فقط لازم است ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش پايبند باشد.
شما چشم‌انداز و دورنمای رابطه ايران و آمريکا را چطور می‌بينيد؟
همان گونه که دنیس مک دانا، ریيس دفتر پرزيدنت اوباما، فرمودند، انتخابات چند روز پيش در ايران يک نشانه بالقوه و اميدوار کننده‌ای است. ولی ما بايد منتظر تحولات بعدی باشيم و انشاالله به سوی اين هدف تنش زدايی و ترميم روابط با جامعه بين‌الملل (گام بر خواهيم داشت) و حکومت ايران تصميم خواهد گرفت که به تعهداتش عمل کند و همان طور هم به مردم خود توجه کند.
ما به اين مسئله خيلی احترام و تاکيد می‌کنيم. چون با وجود محدوديت‌های جدی آزادی‌های بنيادين ايرانيان از جمله آزادی تجمع و آزادی بيان، مردم ايران پای صندوق رای رفتند و برای تغيير و تحول و تغيير سرنوشت‌شان رای دادند. ما به اين مسئله احترام می‌گذاريم و انشاالله حکومت ايران به معنای اين انتخابات توجه کند.
در گفت و گو با آلن اِير، سخنگوی فارسی زبانِ وزارت امور خارجه آمريکا واکنش کشورش را به اين گفته حسن روحانی جويا شدم.
آلن اير: اول از همه اجازه بدهيد حضور شما و شنوندگان عزيزتان سلام عرض کنم. ببينيد اين سوالات جالب است ولی سوالات جالب‌تر اين است که جناب آقای دکتر روحانی در مبارزات انتخاباتی‌اش گفت که به ترميم و بهبود روابط ايران و جامعه جهانی علاقمند است.
اگر اين طور باشد فرصت وجود دارد و بايد اين فرصت را غنيمت بشمارند. در صورتی که ايران به وظايف و تعهدات خودش در مورد برنامه هسته‌ايش عمل کند، ما را يک شريک خوبی خواهد يافت، همان طور که آقای اوباما به کرات فرمودند، آمريکا آماده مذاکرات با ايران است.
چه در متن گروه ۱+ ۵ و چه به طور دو جانبه و مذاکرات مستقيم. آن چه که لازم است اراده و نيت ايران برای رفع نگرانی‌های جامعه بين‌المللی است در مورد ماهيت برنامه‌های هسته‌ایش.
از خواست آمريکا مبنی بر عمل ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش گفتيد، از سوی ديگر حسن روحانی هم شرايطی را برای پيش زمينه مذاکره با آمريکا اعلام کرده است که عدم مداخله آمريکا در امور داخلی ايران مطابق موافقت نامه الجزاير و به رسميت شناختن همه حقوق ملت ايران از جمله حقوق هسته‌ای و کنار گذاشتن آنچه که آقای روحانی «سياست‌های زورمدارانه درباره ايران» خواندند، بخشی از اين شرايطی است که ايشان اعلام کردند. ديدگاه شما در اين باره چيست؟
اول از همه ما نبايد فراموش کنيم که در مورد پرونده هسته‌ای و به طور کلی در مورد مسائل راهبردی تصميم گيرنده اصلی و سياستگذار نهايی خود مقام رهبری است و نه ریيس جمهوری ايران.
از اين نظر ما بايد فکر کنيم شرط گذاری راجع به مذاکرات در مورد روابط دو سويه ما را به جايی نمی‌برد. ما آماده‌ايم با ايران وارد مذاکره شويم بر مبنای حسن نيت، جديت و احترام متقابل و خارج از اين ما در امور داخلی ايران اصلا دخالت نمی‌کنيم و فقط خواستار آنيم- ما يعنی نه تنها آمريکا بلکه جامعه جهانی خواستار آن است – که ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش عمل کند؛ چه در مورد تعهدات هسته‌ای و چه در مورد حقوق بشر.
وقتی ايران حقوق اساسی و بنيادين شهروندان خود را به طور فاحش و مکرر نقض می‌کند ما نمی‌توانيم ساکت بمانيم.
ولی اگر واقعا ریيس جمهوری منتخب جمهوری اسلامی ايران علاقمند به بهبود و ترميم روابط بين‌المللی باشد، راهش آسان است و مثل آب خوردن است. فقط و فقط لازم است ايران به تعهدات بين‌المللی‌اش پايبند باشد.
شما چشم‌انداز و دورنمای رابطه ايران و آمريکا را چطور می‌بينيد؟
همان گونه که دنیس مک دانا، ریيس دفتر پرزيدنت اوباما، فرمودند، انتخابات چند روز پيش در ايران يک نشانه بالقوه و اميدوار کننده‌ای است. ولی ما بايد منتظر تحولات بعدی باشيم و انشاالله به سوی اين هدف تنش زدايی و ترميم روابط با جامعه بين‌الملل (گام بر خواهيم داشت) و حکومت ايران تصميم خواهد گرفت که به تعهداتش عمل کند و همان طور هم به مردم خود توجه کند.
ما به اين مسئله خيلی احترام و تاکيد می‌کنيم. چون با وجود محدوديت‌های جدی آزادی‌های بنيادين ايرانيان از جمله آزادی تجمع و آزادی بيان، مردم ايران پای صندوق رای رفتند و برای تغيير و تحول و تغيير سرنوشت‌شان رای دادند. ما به اين مسئله احترام می‌گذاريم و انشاالله حکومت ايران به معنای اين انتخابات توجه کند.
