مسعود حیدری، مدیر عامل خبرگزاری کار ایران، ایلنا، می گوید از نظر برخی مدیران دولتی رسانه های متعدد با شیوه های اطلاع رسانی کنونی مورد نیاز کشورنیست و از این رو به دلیل محدودیت هایی که از بیرون بر رسانه ها اعمال می شود.
توقیف، افزایش محدویت ها و در نتیجه خود سانسوری حاکم بر نشریات در یکسال گذشته واکنش صاحبان رسانه ها را به دنبال داشته است.
مدیر عامل ایلنا بی توجهی و بی اعتقادی برخی از مدیران فرهنگی به توسعه کمی وکیفی مطبوعات و رسانه ها را موجب عقب گرد ملموس در حوزه توسعه فعالیت های رسانه ای دانسته ومی گوید: « در طی سال گذشته نه تنها در این بخش گامی در جهت توسعه برداشته نشده بلکه دستاوردهایی که جامعه در سالیان گذشته در این حوزه به آن دست یافته بود نیز رفته رفته رنگ باخته و از اساس رغبتی برای تداوم فعالیت جدی نه برای برنامه ریزان و نه برای فعالان رسانه ای وجود ندارد.»
در سال گذشته بر اساس گزارش نهادهای بین المللی از جمله سازمان « گزارشگران بدون مرز» توقیف پی در پی نشریات ادامه داشته و برخی از آنها هنوز در توقیف بسرمی برند و هیچ اقدامی از سوی مسوولان برای آزادی آنها صورت نگرفته است.
به عنوان نمونه چهارماه است که ماهنامه فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نامه در توقیف بسر می برد وهنوز هیات نظارت بر مطبوعات که درخواست توقیف این نشریه را داده مدارک و اسناد خود را به دادسرا ارایه نکرده است.
به همین دلیل محمدعلی دادخواه وکیل ماهنامه نامه می گوید: « دادسرا نمی تواند نسبت به آزادی انتشارماهنامه تصمیم بگیرد و بدین ترتیب به گفته او حق مسلمی علی رغم وجود معیارهای قانونی نادیده گرفته می شود.»
در پاره ای از محافل مطبوعاتی گفته می شد که ماهنامه نامه بدلیل انتشار سروده ای از سیمین بهبهانی شاعر سرشناس ایران در شماره ۴۸ این ماهنامه توقیف شده است.
سیمین بهبهانی بارها گفنه است که این شعر را تحت تاثیر تلخ کامی های جنگ ایران وعراق در نوروز ۱۳۶۴ سروده است.
کتابی که این سروده در آن گنجانده شده دوبار بر اساس مجوز وزارت ارشاد اسلامی تجدید چاپ شده است اما هنوز سرنوشت این ماهنامه روشن نیست.
