به نوشته روزنامه تهران امروز، يكى از برنامه‌هاى وزير علوم دولت محمود احمدى نژاد براى اسلامى كردن دانشگاه ها «نصب جداگانه تابلوى نمرات دختر و پسر» است.
كامران دانشجو درباره چگونگى اسلامى كردن دانشگاه ها گفته است كه در دانشگاه ها با نصب تابلوهاى جداگانه براى اعلام نمرات و يا اطلاعيه ها، از اختلاط دختران با پسران جلوگيرى خواهد شد.
بحث اسلامى كردن دانشگاه ها و دروس دانشگاهى از چندى پيش با دستور آيت الله خامنه اى رهبر جمهورى اسلامى آغاز شده است. اما اقدامات و ابزارهايى كه تا كنون دولت در دانشگاه ها به كار برده چقدر در اسلامى كردن دانشگاه ها موثر بوده است؟
اين پرسشى است كه رادیو فردا در گفت و گو با محمود صدرى، استاد جامعه شناسى تطبيقى در دانشگاه تگزاس آمريكا، در ميان گذاشته است.
محمود صدرى: اين رفتارهاى اخير يعنى نشان كردن ۱۲ رشته علوم انسانى و اسلامى ساختن اين رشته ها مرا به ياد داستان مشهور گاليور و شهر كوتوله ها مى اندازد.
گذر گاليور به شهر كوتوله ها مى افتد و اهالى يك جزيره كه يك مشت كوتوله هاى يك وجبى هستند، ايشان را زندانى مى كنند و با نخ ها و سوزن هايى نازك به زمين محكم مى كنند.به خيال خودشان از طناب هاى ضخيم و ميخ طويله هاى ستبرى استفاده كرده اند. اما گاليور با تكانى كه به خودش مى دهد اين بندها را مى گسلد. علوم انسانى و اجتماعى را هم با دستور و بخشنامه و سليقه نمى توان تغيير داد. كسانى كه اين كار را مى كنند در واقع حكم محكوميت خودشان را صادر مى كنند.
وزير علوم ايران- كامران دانشجو- مى گويد كه مشكل اساسى دانشگاه هاى ايران اين است كه اساتيد دانشگاه ها جهان بينى اسلامى را نمى شناسند. از نظر شما اساسا چه ارتباطى بين ساختار و اصل كاركردى دانشگاه با يك جهانبينى خاص وجود دارد؟
بنده به عنوان كسى كه هم اعتقادات اسلامى دارم و تمام عمرم را به علوم اجتماعى پرداخته ام بايد بگويم بين اين دو نه تناقضى مى بينم و نه لزوما تطابقى.
اينكه ما بخواهيم يك سليقه خاص و قرائت خاص را از دين اسلام – آن چنان كه آقايان انتظار دارند- به اساتيد دانشگاه تحميل كنيم، هيچ چيزى جز سانسور و خودكامگى و اقتدار طلبى به همراه نخواهد داشت.
آقاى صدرى، در دانشگاه ها و در عرصه هاى اعتقادى، پرداختن به مسائلى مثل شكاكيت، نسبيت، تساهل و تسامح در عرصه سياسى و اجتماعى و مباحثى از اين دست، آيا با امور دينى منافات دارد؟ آيا در اين حوزه ها ممكن است اصل دين مورد هجمه واقع شود؟
من عرض كنم كه طرح قضيه «هجمه» و «تهاجم فرهنگى» يك توهم توطئه است. هر جا كه شما مى بينيد كه افرادى چنين ادعايى دارند و تاييد مى كنند كه منظورشان از هجمه و هجمه فرهنگى چيست؟ ته قضيه چيزى به جز احساس تهديد براى اقتدار و تماميت خودشان باقى نخواهد ماند.
اين هم در واقع امرى است كه اثبات شده است. فقط جمهورى اسلامى نيست كه دست به چنين اقداماتى زده است. در زمان شوروى سابق هم شما در هيچكدام از كشورهاى بلوك شرق نمى توانستيد جامعه شناسى بخوانيد.
مى گفتند نمى توانيد در مقطع ليسانس جامعه شناسى را بخوانيد. اما در مقطع فوق ليسانس هم اگر كسى خواست مى توانست جامعه شناسى ماركسيستى بخواند.البته اين رشته هم شبيه همين تلاشى كه امروز اين آقايان انجام مى دهند، رشته قصابى شده و جراحى شده اى بود كه مثل شير بى يال و دم و اشكمى بود كه اسمش را جامعه شناسى ماركسيستى گذاشته بودند.
همچنان كه شما هم مى دانيد آنها ره به تركستان بردند. اين آقايان هم سرنوشتى به جز آن نخواهند داشت. در واقع اين كار كاملا كار بيهوده و بى ثمرى است.
به عنوان پرسش آخر، اجازه بدهيد نظر شما را در مورد دستور اخير وزير علوم ايران در مورد جدا كردن تابلوى اعلانات دختران و پسران دانشجو در دانشگاه ها براى عدم تداخل آنها، بپرسم كه بنا به گفته ايشان، اين دستور، يكى از اقدامات لازم براى اسلامى كردن دانشگاه هاست.
والله من نمى دانم انگ تمسخر بزنم يا اينكه به حال خودمان گريه كنم! فردى كه به عنوان وزير علوم يك كشور شناخته شده است مى بينيد كه چقدر طرز فكر پائينى دارد كه مى خواهد تابلوى اعلانات را جدا كند و از اين طريق مى خواهد دانشگاه ها را اسلامى تر كند. اين قبيل رفتارها نتيجه عكس خواهد داشت.
كامران دانشجو درباره چگونگى اسلامى كردن دانشگاه ها گفته است كه در دانشگاه ها با نصب تابلوهاى جداگانه براى اعلام نمرات و يا اطلاعيه ها، از اختلاط دختران با پسران جلوگيرى خواهد شد.
بحث اسلامى كردن دانشگاه ها و دروس دانشگاهى از چندى پيش با دستور آيت الله خامنه اى رهبر جمهورى اسلامى آغاز شده است. اما اقدامات و ابزارهايى كه تا كنون دولت در دانشگاه ها به كار برده چقدر در اسلامى كردن دانشگاه ها موثر بوده است؟
اين پرسشى است كه رادیو فردا در گفت و گو با محمود صدرى، استاد جامعه شناسى تطبيقى در دانشگاه تگزاس آمريكا، در ميان گذاشته است.
محمود صدرى: اين رفتارهاى اخير يعنى نشان كردن ۱۲ رشته علوم انسانى و اسلامى ساختن اين رشته ها مرا به ياد داستان مشهور گاليور و شهر كوتوله ها مى اندازد.
گذر گاليور به شهر كوتوله ها مى افتد و اهالى يك جزيره كه يك مشت كوتوله هاى يك وجبى هستند، ايشان را زندانى مى كنند و با نخ ها و سوزن هايى نازك به زمين محكم مى كنند.به خيال خودشان از طناب هاى ضخيم و ميخ طويله هاى ستبرى استفاده كرده اند. اما گاليور با تكانى كه به خودش مى دهد اين بندها را مى گسلد. علوم انسانى و اجتماعى را هم با دستور و بخشنامه و سليقه نمى توان تغيير داد. كسانى كه اين كار را مى كنند در واقع حكم محكوميت خودشان را صادر مى كنند.
اينكه ما بخواهيم يك سليقه خاص و قرائت خاص را از دين اسلام – آن چنان كه آقايان انتظار دارند- به اساتيد دانشگاه تحميل كنيم، هيچ چيزى جز سانسور و خودكامگى و اقتدار طلبى به همراه نخواهد داشت.
محمود صدری
بنده به عنوان كسى كه هم اعتقادات اسلامى دارم و تمام عمرم را به علوم اجتماعى پرداخته ام بايد بگويم بين اين دو نه تناقضى مى بينم و نه لزوما تطابقى.
اينكه ما بخواهيم يك سليقه خاص و قرائت خاص را از دين اسلام – آن چنان كه آقايان انتظار دارند- به اساتيد دانشگاه تحميل كنيم، هيچ چيزى جز سانسور و خودكامگى و اقتدار طلبى به همراه نخواهد داشت.
آقاى صدرى، در دانشگاه ها و در عرصه هاى اعتقادى، پرداختن به مسائلى مثل شكاكيت، نسبيت، تساهل و تسامح در عرصه سياسى و اجتماعى و مباحثى از اين دست، آيا با امور دينى منافات دارد؟ آيا در اين حوزه ها ممكن است اصل دين مورد هجمه واقع شود؟
من عرض كنم كه طرح قضيه «هجمه» و «تهاجم فرهنگى» يك توهم توطئه است. هر جا كه شما مى بينيد كه افرادى چنين ادعايى دارند و تاييد مى كنند كه منظورشان از هجمه و هجمه فرهنگى چيست؟ ته قضيه چيزى به جز احساس تهديد براى اقتدار و تماميت خودشان باقى نخواهد ماند.
اين هم در واقع امرى است كه اثبات شده است. فقط جمهورى اسلامى نيست كه دست به چنين اقداماتى زده است. در زمان شوروى سابق هم شما در هيچكدام از كشورهاى بلوك شرق نمى توانستيد جامعه شناسى بخوانيد.
مى گفتند نمى توانيد در مقطع ليسانس جامعه شناسى را بخوانيد. اما در مقطع فوق ليسانس هم اگر كسى خواست مى توانست جامعه شناسى ماركسيستى بخواند.البته اين رشته هم شبيه همين تلاشى كه امروز اين آقايان انجام مى دهند، رشته قصابى شده و جراحى شده اى بود كه مثل شير بى يال و دم و اشكمى بود كه اسمش را جامعه شناسى ماركسيستى گذاشته بودند.
همچنان كه شما هم مى دانيد آنها ره به تركستان بردند. اين آقايان هم سرنوشتى به جز آن نخواهند داشت. در واقع اين كار كاملا كار بيهوده و بى ثمرى است.
به عنوان پرسش آخر، اجازه بدهيد نظر شما را در مورد دستور اخير وزير علوم ايران در مورد جدا كردن تابلوى اعلانات دختران و پسران دانشجو در دانشگاه ها براى عدم تداخل آنها، بپرسم كه بنا به گفته ايشان، اين دستور، يكى از اقدامات لازم براى اسلامى كردن دانشگاه هاست.
والله من نمى دانم انگ تمسخر بزنم يا اينكه به حال خودمان گريه كنم! فردى كه به عنوان وزير علوم يك كشور شناخته شده است مى بينيد كه چقدر طرز فكر پائينى دارد كه مى خواهد تابلوى اعلانات را جدا كند و از اين طريق مى خواهد دانشگاه ها را اسلامى تر كند. اين قبيل رفتارها نتيجه عكس خواهد داشت.
