مقام‌های رسمی اقتصادی در ايران از ثبت «اتاق بازرگانی ايران و آمريکا» در ايالات متحده خبر داده‌اند و این در حالی است که به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، ولی‌الله سيف ریيس بانک مرکزی ايران، اين اتاق را يک «سازمان غير دولتی تجاری» جديد دانسته است.
بنا بر اظهارات ریيس بانک مرکزی ايران، اين اتاق از آنجايی که به طور رسمی از سوی اتاق‌های بازرگانی آمريکا تاييد و تصويب نشده است، تنها يک موسسه غير دولتی در آمريکا محسوب می‌شود.
دولت آمريکا هنوز به طور رسمی گزارش‌های منتشر شده درباره ثبت دفتر بازرگانی ايران در آمريکا را تاييد نکرده است.
در گفتوگو با کامران دادخواه، اقتصاددان مقيم آمريکا، از او پرسيدم که با توجه به وجود موانع قانونی برای هرگونه مبادله بازرگانی و تحريم های اقتصادی، اساسا ثبت چنين اتاقی آيا رسميت دارد يا حرکتی نمادين است؟
کامران دادخواه: اين مسئله جنبه نمادين دارد. برای اينکه اولا دعوايی که هست بين دولت ايران و دولت آمريکا است، و گرنه سرمايه‌گذاران آمريکايی اگر که امنيت و اجازه داشته باشند خيلی دل‌شان می‌خواهد در ايران سرمايه‌گذاری کنند. بازرگانان ايرانی هم مشکلی ندارند.
اگر تحريم‌ها نبود آنها دل‌شان می‌خواست هم صادر کنند و هم وارد کنند و هم سرمايه‌گذاری کنند. بنابراين مسئله اصلی چيز ديگری است. آنچه که بايستی انجام می‌شد اين است که به خصوص که آقای نهاونديان هم مشاور آقای رييس جمهور هستند، اين بود که اتاق بازرگانی ايران بيايد و کار را شروع کند و يک جنبه رسمی پيدا کند. آن هم موکول به اين است که مشکلات ديگر حل شود. بنابراين روی هم رفته بايستی بگويم که اين جنبه نمادين دارد. مسئله‌ای حل نخواهد کرد.
يعنی شما معتقديد که رسميت چندانی ندارد اين به اصطلاح اتاق بازرگانی که تاسيس شده و يک ان‌جی‌او هست؟
حتی اگر هم به اتاق بازرگانی ايران انجام شود قبل از حل مشکلات دو دولت مسئله‌ای حل نشده. کاری از پيش نمی‌ورد. چون بلافاصله بر می‌خورد به مشکلات بين دو دولت.
الان مطرح است که جمعی از ايرانيان سرمايه‌دار مقيم آمريکا آن سوی قضيه هستند. آيا اين موضوع ربطی به دولت آمريکا پيدا می‌کند يا خير؟
نخير. مسئله اين است که اگر تحريم‌ها نباشد هيچ مسئله‌ای نخواهد بود. سرمايه‌گذاران ايرانی می‌توانند با اتاق بازرگانی تماس بگيرند. مسئله سرمايه‌گذاران ايرانی هم که اگر بخواهند بروند ايران باز مسئله امنيت سرمايه و امنيت خودشان است.
بعضی از اخباری که از ايران می‌رسد حاکی از اين نيست که امنيتی باشد. اين مسائل مشکل است و گرنه ايران منابع بسيار زيادی دارد. امکانات سرمايه‌گذاری در آنجا بسيار زياد است. مسلما بسياری از ايرانيانی هم که اينجا هستند و حتی آمريکايی‌هايی که در آمريکا هستند علاقه دارند در ايران سرمايه‌گذاری کنند. ولی تا آن مشکلات اساسی حل نشود چند نفر هم حالا دور هم بنشينند و قهوه بخورند، مسئله‌ای را حل نمی‌کند.
بنا بر اظهارات ریيس بانک مرکزی ايران، اين اتاق از آنجايی که به طور رسمی از سوی اتاق‌های بازرگانی آمريکا تاييد و تصويب نشده است، تنها يک موسسه غير دولتی در آمريکا محسوب می‌شود.
دولت آمريکا هنوز به طور رسمی گزارش‌های منتشر شده درباره ثبت دفتر بازرگانی ايران در آمريکا را تاييد نکرده است.
در گفتوگو با کامران دادخواه، اقتصاددان مقيم آمريکا، از او پرسيدم که با توجه به وجود موانع قانونی برای هرگونه مبادله بازرگانی و تحريم های اقتصادی، اساسا ثبت چنين اتاقی آيا رسميت دارد يا حرکتی نمادين است؟
کامران دادخواه: اين مسئله جنبه نمادين دارد. برای اينکه اولا دعوايی که هست بين دولت ايران و دولت آمريکا است، و گرنه سرمايه‌گذاران آمريکايی اگر که امنيت و اجازه داشته باشند خيلی دل‌شان می‌خواهد در ايران سرمايه‌گذاری کنند. بازرگانان ايرانی هم مشکلی ندارند.
اگر تحريم‌ها نبود آنها دل‌شان می‌خواست هم صادر کنند و هم وارد کنند و هم سرمايه‌گذاری کنند. بنابراين مسئله اصلی چيز ديگری است. آنچه که بايستی انجام می‌شد اين است که به خصوص که آقای نهاونديان هم مشاور آقای رييس جمهور هستند، اين بود که اتاق بازرگانی ايران بيايد و کار را شروع کند و يک جنبه رسمی پيدا کند. آن هم موکول به اين است که مشکلات ديگر حل شود. بنابراين روی هم رفته بايستی بگويم که اين جنبه نمادين دارد. مسئله‌ای حل نخواهد کرد.
يعنی شما معتقديد که رسميت چندانی ندارد اين به اصطلاح اتاق بازرگانی که تاسيس شده و يک ان‌جی‌او هست؟
حتی اگر هم به اتاق بازرگانی ايران انجام شود قبل از حل مشکلات دو دولت مسئله‌ای حل نشده. کاری از پيش نمی‌ورد. چون بلافاصله بر می‌خورد به مشکلات بين دو دولت.
الان مطرح است که جمعی از ايرانيان سرمايه‌دار مقيم آمريکا آن سوی قضيه هستند. آيا اين موضوع ربطی به دولت آمريکا پيدا می‌کند يا خير؟
نخير. مسئله اين است که اگر تحريم‌ها نباشد هيچ مسئله‌ای نخواهد بود. سرمايه‌گذاران ايرانی می‌توانند با اتاق بازرگانی تماس بگيرند. مسئله سرمايه‌گذاران ايرانی هم که اگر بخواهند بروند ايران باز مسئله امنيت سرمايه و امنيت خودشان است.
بعضی از اخباری که از ايران می‌رسد حاکی از اين نيست که امنيتی باشد. اين مسائل مشکل است و گرنه ايران منابع بسيار زيادی دارد. امکانات سرمايه‌گذاری در آنجا بسيار زياد است. مسلما بسياری از ايرانيانی هم که اينجا هستند و حتی آمريکايی‌هايی که در آمريکا هستند علاقه دارند در ايران سرمايه‌گذاری کنند. ولی تا آن مشکلات اساسی حل نشود چند نفر هم حالا دور هم بنشينند و قهوه بخورند، مسئله‌ای را حل نمی‌کند.
