سعد حریری، نخست‌وزیر لبنان، عصر سه‌شنبه هفتم آبان اعلام کرد که از مقام خود کناره‌گیری می‌کند.
آقای حریری در یک سخنرانی تلویزیونی گفت که به «آخر خط» رسیده و استعفای خود را تقدیم رئیس‌جمهوری می‌کند.
نخست‌وزیر مستعفی لبنان از مردم این کشور خواست تا آرامش داخلی را حفظ کنند.
وی تاکید کرد که «سمت‌ها می‌آیند و می‌روند ولی کرامت و امنیت مملکت مهمتر است».
آقای حریری افزود: «امروز در حل معضلات به بن‌بست رسیدیم؛ باید گامی مهم که سیستم را تکان دهد برداشت تا با بحران مقابله کرد».
وی به احزاب لبنانی نیز گفت مسئولیت همه ما ایجاب می‌کند که از میهن‌مان و عزت و مصلحت کشور محافظت کنیم.
این تحول در سیزدهمین روز از تظاهرات اعتراضی مردم لبنان رخ داده است.
تجمع‌های اعتراضی هزاران تن در بیروت و سایر شهرهای شمالی و جنوبی لبنان در حالی سه‌شنبه وارد سیزدهمین روز خود شد که درگیری‌هایی میان موافقان و مخالفان تظاهرات رخ داد.
از جمعه گذشته که حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله ضمن تاکید دوباره بر حمایت از مطالبات اصولی معترضین، گفت که هواداران او دیگر نمی‌توانند بخشی از تظاهرات باشند، خودروهایی که پرچم و تصاویر آقای نصرالله را حمل می‌کردند در خیابان‌ها و جاده‌ها به حرکت درآمدند ولی به درگیری منجر نشده بود.
اما تنش میان هواداران حزب‌الله و نیز جنبش «امل» با معترضین روز سه‌شنبه در نقاطی محسوس شد.
بر اساس گزارش‌ها، در ساعات پیش از اعلام آمادگی آقای حریری برای کناره‌گیری، گروه‌هایی که ظاهرا هواداران حزب‌الله و «امل» بودند، با حمله به تجمع کنندگان در چادرهای اعتراضی و اماکن دیگر، در صدد پراکندن تظاهرات برآمدند اما ارتش لبنان در برخی از نقاط، مهاجمان را عقب راند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، در برخی از نقاط، ارتش لبنان توان مداخله در درگیری‌ها را از دست داده بود.
یک مجری تلویزیونی لبنان این درگیری‌ها را به صحنه‌های «جنگ» تشبیه کرد.
تظاهرکنندگان لبنانی یکشنبه این هفته با تشکیل یک زنجیره انسانی از شمال تا جنوب کشور بر همبستگی خود تاکید کردند اما از روز دوشنبه به اقدامات دیگری مانند برپا کردن چادر در وسط جاده‌ها یا پارک کردن خودروهایشان در وسط خیابان‌ها دست زدند.
تظاهرات با فراخوان‌هایی در فضای مجازی برای اعتراض به قصد دولت برای گرفتن مالیات از ارتباطات اینترنتی آغاز شد.
دولت سعد حریری در نخستین روزهای اعتراضات در نشست‌هایی با حضور میشل عون، رئیس‌جمهوری، بلافاصله از نیت خود برای بستن مالیات بر ارتباطات اینترنتی صرفنظر کرد و یک بسته اصلاحات وسیع ۱۷ بندی را نیز تصویب کرد.
شفافیت حساب‌های بانکی و اموال وزیران، نمایندگان مجلس و سایر مقامات، نصف شدن حقوق این مقامات، تلاش برای شکوفایی اقتصادی و صنعتی، بخشی از این بسته اصلاحات بود.
اما تظاهرکنندگان از هفته نخست اعتراض‌ها خواهان تغییر کلیت نظام و خارج شدن همه سیاستمداران شناخته شده کنونی از صحنه شده‌اند.
حزب‌الله و «امل» گفته بودند که استعفای دولت را چاره کار نمی‌دانند؛ آقای حریری نیز خود ابتدا همین نظر را بیان کرد اما فشار تظاهرات، ظاهرا تصمیم او را تغییر داد.
تظاهرات لبنان تلفات جانی نداشته و ارتش تاکید کرده که در مورد تیراندازی روز شنبه این هفته که به زخمی شدن سه تن در طرابلس انجامید، تحقیق می‌کند.
لبنان در قرن گذشته به مدت ۱۵ سال شاهد جنگ‌های داخلی بود؛ حدود ۲۰ سال نیز حضور نظامی اسرائیل در جنوب کشور را تحمل کرد؛ سپس ترور رفیق حریری نخست‌وزیر وقت و پدر سعد حریری در سال ۲۰۰۵، تلاطم‌های شدید سیاسی در این کشور را در پی آورد.
از چند روز پیش احتمال داده می‌شد که با کناره‌گیری کابینه کنونی حریری، میشل عون بار دیگر از خود او بخواهد دولتی تکنوکرات که وزیران آن به هیچ حزبی وابستگی نداشته باشند، به عنوان دولت موقت تشکیل دهد.
اما تظاهرکنندگان در بیروت پس از شنیدن سخنان سعد حریری در خصوص آمادگی برای کناره‌گیری، شعار می‌دادند که اکنون نوبت کنار رفتن میشل عون است.
