داده های اقتصادی که روز دوشنبه، يکم آبان، از سوی مرکز آمار ايران منتشر شد، با ترديدهایی در محافل کارشناسی روبرو است.
فريدون خاوند، کارشناس و استاد اقتصاد در پاريس، در گفت و گو با رادیو فردا درباره نرخ رشد اقتصادی ایران در طول يک سال گذشته می گوید:
فریدون خاوند: نرخ رشد که مهمترين شاخص اقتصادی برای اندازه گيری ارزش کالاها و خدماتی است که طی مدت يکسال در کشور توليد می شود در ايران تبديل به يک کلاف سردرگم شده است.
ولی ترديدی نيست که آمار سخنگوهای رسمی با انتقاد و حتی اعتراض مثلا از طرف چهره های اقتصادی مجلس يا اقتصاد دان های مستقل روبروست.
در شرايطی که کشور با بزرگترين رکود اقتصادی بعد از جنگ با عراق روبروست، عادل آذر می گويد که نرخ رشد توليد ناخالص داخلی کشور بدون احتساب بخش نفت در سال گذشته خورشيدی ۵.۲ درصد بوده است و اين نرخ با احتساب بخش نفت به ۴.۶۷ درصد رسيده است.
آمارهای بين المللی درباره ايران از جمله گزارش های بانک جهانی و صندوق بين المللی پول در اين رابطه ارزيابی کاملا متفاوتی دارند.
آخرين گزارش صندوق بين المللی پول که حدود دو هفته پيش منتشر شده است و ما هم درباره آن صحبت کرديم، نرخ رشد ايران را در سال ۲۰۱۱ حدود دو درصد ارزيابی کرده است.
برای سال جديد يعنی سال ۲۰۱۲ اين شاخص را منفی (۰.۹- درصد) پيش بينی می کند.
تازه همين ارزيابی ها هم با توجه به چيزی که در عرصه اقتصادی ايران جريان دارد، خوش بينانه به نظر می رسد، تا چه رسد به آماری که روز دوشنبه از سوی عادل آذر، ریيس مرکز آمار ايران عرضه شده است.
در همين روز، ریيس مرکز آمار ايران درباره نرخ بيکاری کشور هم صحبت کرده و گفته است که نرخ بيکاری رو به کاهش است. آيا با توجه به خبرهايی که در اين حوزه از ايران به گوش می رسد شما فکر می کنيد اين آمار که از سوی آقای آذر اعلام شده درست است؟
به گفته عادل آذر، نرخ بيکاری در بهار سال جاری ۱۲.۹ درصد بوده و در تابستان به ميزان يک درصد کاهش يافته است. نوسان های نرخ بيکاری طبعا با نرخ رشد در کشور ارتباط تنگاتنگ دارد. همان طور که نرخ رشد پنج درصدی آقای آذر با ترديد شديد روبروست، نرخ بيکاری اعلام شده از سوی ايشان هم به سختی قابل باور کردن است.
با توجه به نرخ رشد منفی توليد ناخالص داخلی که بخش بزرگی از منابع داخلی و بين المللی بر سر آن توافق دارند، رکود همراه با تورم ويژگی اصلی اقتصاد کشور در وضعيت فعلی است.
طی دو سال گذشته تعداد زيادی از واحدهای توليدی – احتمالا حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد- در ايران تعطيل شده اند. بخش بسيار زيادی از آنها زير ظرفيت خودشان کار می کنند و سرمايه گذاری به شکل چشمگيری کم شده است.
فشار ناشی از تحريم بيشتر شده و کشور با بحران شديد ارزی روبروست. در يک چنين وضعيتی در مراسمی که به مناسبت بزرگداشت روز ملی آمار برپا شده است ، ریيس مرکز آمار ايران می گويد که نرخ بيکاری کشور رو به کاهش است. طبيعی است که اين حرف را کارشناسان باور نکنند.
علاوه بر اين ، اين پرسش هم وجود دارد که چطور ریيس مرکز آمار ايران هيچ آماری از مسئله مهم نرخ تورم در ايران اعلام نکرده است؟
گويا از سال آينده قرار است که نرخ تورم را به جای بانک مرکزی ، مرکز آمار ايران بر اساس ملاک هايی که به گفته آقای آذر با ملاک های بانک مرکزی متفاوت خواهد بود، اعلام کند.
با سابقه ای که مرکز آمار ايران از خودش به جا گذاشته است لابد نرخ تورمی که از سوی اين مرکز اعلام خواهد شد، همان قدر اعتبار خواهد داشت که آمار روز دوشنبه اين مرکز در زمينه نرخ رشد و نرخ بيکاری.
فريدون خاوند، کارشناس و استاد اقتصاد در پاريس، در گفت و گو با رادیو فردا درباره نرخ رشد اقتصادی ایران در طول يک سال گذشته می گوید:
فریدون خاوند: نرخ رشد که مهمترين شاخص اقتصادی برای اندازه گيری ارزش کالاها و خدماتی است که طی مدت يکسال در کشور توليد می شود در ايران تبديل به يک کلاف سردرگم شده است.
ولی ترديدی نيست که آمار سخنگوهای رسمی با انتقاد و حتی اعتراض مثلا از طرف چهره های اقتصادی مجلس يا اقتصاد دان های مستقل روبروست.
در شرايطی که کشور با بزرگترين رکود اقتصادی بعد از جنگ با عراق روبروست، عادل آذر می گويد که نرخ رشد توليد ناخالص داخلی کشور بدون احتساب بخش نفت در سال گذشته خورشيدی ۵.۲ درصد بوده است و اين نرخ با احتساب بخش نفت به ۴.۶۷ درصد رسيده است.
آمارهای بين المللی درباره ايران از جمله گزارش های بانک جهانی و صندوق بين المللی پول در اين رابطه ارزيابی کاملا متفاوتی دارند.
آخرين گزارش صندوق بين المللی پول که حدود دو هفته پيش منتشر شده است و ما هم درباره آن صحبت کرديم، نرخ رشد ايران را در سال ۲۰۱۱ حدود دو درصد ارزيابی کرده است.
برای سال جديد يعنی سال ۲۰۱۲ اين شاخص را منفی (۰.۹- درصد) پيش بينی می کند.
تازه همين ارزيابی ها هم با توجه به چيزی که در عرصه اقتصادی ايران جريان دارد، خوش بينانه به نظر می رسد، تا چه رسد به آماری که روز دوشنبه از سوی عادل آذر، ریيس مرکز آمار ايران عرضه شده است.
در همين روز، ریيس مرکز آمار ايران درباره نرخ بيکاری کشور هم صحبت کرده و گفته است که نرخ بيکاری رو به کاهش است. آيا با توجه به خبرهايی که در اين حوزه از ايران به گوش می رسد شما فکر می کنيد اين آمار که از سوی آقای آذر اعلام شده درست است؟
به گفته عادل آذر، نرخ بيکاری در بهار سال جاری ۱۲.۹ درصد بوده و در تابستان به ميزان يک درصد کاهش يافته است. نوسان های نرخ بيکاری طبعا با نرخ رشد در کشور ارتباط تنگاتنگ دارد. همان طور که نرخ رشد پنج درصدی آقای آذر با ترديد شديد روبروست، نرخ بيکاری اعلام شده از سوی ايشان هم به سختی قابل باور کردن است.
با توجه به نرخ رشد منفی توليد ناخالص داخلی که بخش بزرگی از منابع داخلی و بين المللی بر سر آن توافق دارند، رکود همراه با تورم ويژگی اصلی اقتصاد کشور در وضعيت فعلی است.
طی دو سال گذشته تعداد زيادی از واحدهای توليدی – احتمالا حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد- در ايران تعطيل شده اند. بخش بسيار زيادی از آنها زير ظرفيت خودشان کار می کنند و سرمايه گذاری به شکل چشمگيری کم شده است.
فشار ناشی از تحريم بيشتر شده و کشور با بحران شديد ارزی روبروست. در يک چنين وضعيتی در مراسمی که به مناسبت بزرگداشت روز ملی آمار برپا شده است ، ریيس مرکز آمار ايران می گويد که نرخ بيکاری کشور رو به کاهش است. طبيعی است که اين حرف را کارشناسان باور نکنند.
علاوه بر اين ، اين پرسش هم وجود دارد که چطور ریيس مرکز آمار ايران هيچ آماری از مسئله مهم نرخ تورم در ايران اعلام نکرده است؟
گويا از سال آينده قرار است که نرخ تورم را به جای بانک مرکزی ، مرکز آمار ايران بر اساس ملاک هايی که به گفته آقای آذر با ملاک های بانک مرکزی متفاوت خواهد بود، اعلام کند.
با سابقه ای که مرکز آمار ايران از خودش به جا گذاشته است لابد نرخ تورمی که از سوی اين مرکز اعلام خواهد شد، همان قدر اعتبار خواهد داشت که آمار روز دوشنبه اين مرکز در زمينه نرخ رشد و نرخ بيکاری.
