موضوع انتقال مسووليت های برگزاری انتخابات رياست جمهوری از دولت به يک نهاد مستقل غيردولتی، با مخالفت معاون محمود احمدی نژاد در امور مربوط به اجرای قانون اساسی روبرو شده است.
ولی محمدرضا باهنر، از نمايندگان جريان اصولگرا، و عباسعلی کدخدايی سخنگوی شورای نگهبان هم از چنين تغييری استقبال کرده اند.
رادیو فردا در گفت و گو با اصغر رمضانپور، تحلیلگر سیاسی، نخست از وی درباره علت طرح چنين تغييری پرسیده است:
علی اصغر رمضانپور: آقای خامنه ای به عنوان کسی که مسوول اول ماجرای تقلب در انتخابات قبلی در ايران شناخته می شود، دارد خودش را آماده می کند برای اينکه تا حدود يکسال ديگر بتواند يک انتخابات ديگر برگزار کند.
برای همين هم بايد به نشانه های فاحش تقلب که در سال ۸۸ مطرح شد توجه نشان دهد. چرا که اين نشانه ها آن قدر واضح بودند که حتی کسانی که الان در چارچوب خود حکومت آقای خامنه ای و دولتش دارند کار می کنند هم نمی توانند آنها را ناديده بگيرند و حتی کسانی مثل آقای لاريجانی هم نمی توانند به آن اشاره نکنند.
بنابر اين می خواهد يک سری تغييرات صوری در قانون انتخابات اعمال کند برای اينکه بتواند پاسخگوی شبهات جدی ای باشد که در مورد بی اعتباری سيستم انتخابات در جمهوری اسلامی ايجاد شده است.
يعنی به نظر شما اگر اين اقدام تصويب شود به نوعی کناره گيری از سيستم سنتی برگزاری انتخابات از سوی وزارت کشور است؟
نقشی را که به طور سنتی در نظام جمهوری اسلامی به اصلاح طلبان می دادند که بازی کنند و مرزی از آزادی را اجازه می دادند تا ابراز کنند، چيزی شبيه به همان را به يک سری جناح های ملايم تر و ملاحظه کارتر اصلاحات - از ميانه روها يا اصولگرايان بينابين – داده اند.
در نتيجه آقای خامنه ای می خواهد شکل جديدی از بازی های انتخاباتی را طراحی کند تا زمينه يک انتخابات تازه را فراهم کرده باشد.
چرا در مورد قانون اساسی اختلاف نظر و تعبير و تفسيرهای زيادی وجود دارد؟ آيا اصولا می شود نهاد انتخابات را به يک نهاد مستقل از سه قوه منتقل کرد؟
دقيقا منظور من هم همين است. من فکر می کنم آنچه که آقای خامنه ای به دنبال آن است این است که همين بازی که بر سر قانون انتخابات که اين مسئول انتخابات باشد يا آن مسئول انتخابات باشد، را می خواهد صورت بدهد. نه اينکه بخواهد اصلاحاتی بر روی نکات پايه ای ايجاد کند.
در واقع آقای خامنه ای می خواهد با تغيير قانون اساسی و با زمزمه هايی مبنی بر حذف رياست جمهوری و با زمزمه هايی که در اين طرح مطرح می شود به شکلی مسئوليت انتخابات را به گردن نهادی مثل مجلس بياندازد تا اگر بعدا دوباره همين تقلب ها تکرار شد، مسئوليت آن را از گردن خودش ساقط کرده باشد و کل سيستم انتخابات را از اهميت بياندازد.
بنابر اين او هيچ ابايی ندارد که کار را به تغيير قانون اساسی بکشاند.
اصولگرايان و آقای خامنه ای بی ميل نيستند که همان اندک تتمه نهادهای دموکراتيکی که در ايران هست را حذف کنند.
اين برنامه چيزی است که در نهايت دارد دنبال می شود. يعنی تغيير قانون اساسی به شکلی که حداقل استفاده از قانون اساسی که از سوی کسانی مثل آقای موسوی و کروبی مورد توجه بود ، نيز از بين برود.
می شود قانون اساسی را به نحوی تغيير داد که از اختيارات ریيس جمهوری کاسته شود؟
من فکر می کنم روشن است که در بازی بر سر انتخابات به دنبال تضعيف جايگاه ریيس جمهوری در دراز مدت است.
ولی محمدرضا باهنر، از نمايندگان جريان اصولگرا، و عباسعلی کدخدايی سخنگوی شورای نگهبان هم از چنين تغييری استقبال کرده اند.
رادیو فردا در گفت و گو با اصغر رمضانپور، تحلیلگر سیاسی، نخست از وی درباره علت طرح چنين تغييری پرسیده است:
علی اصغر رمضانپور: آقای خامنه ای به عنوان کسی که مسوول اول ماجرای تقلب در انتخابات قبلی در ايران شناخته می شود، دارد خودش را آماده می کند برای اينکه تا حدود يکسال ديگر بتواند يک انتخابات ديگر برگزار کند.
برای همين هم بايد به نشانه های فاحش تقلب که در سال ۸۸ مطرح شد توجه نشان دهد. چرا که اين نشانه ها آن قدر واضح بودند که حتی کسانی که الان در چارچوب خود حکومت آقای خامنه ای و دولتش دارند کار می کنند هم نمی توانند آنها را ناديده بگيرند و حتی کسانی مثل آقای لاريجانی هم نمی توانند به آن اشاره نکنند.
بنابر اين می خواهد يک سری تغييرات صوری در قانون انتخابات اعمال کند برای اينکه بتواند پاسخگوی شبهات جدی ای باشد که در مورد بی اعتباری سيستم انتخابات در جمهوری اسلامی ايجاد شده است.
يعنی به نظر شما اگر اين اقدام تصويب شود به نوعی کناره گيری از سيستم سنتی برگزاری انتخابات از سوی وزارت کشور است؟
نقشی را که به طور سنتی در نظام جمهوری اسلامی به اصلاح طلبان می دادند که بازی کنند و مرزی از آزادی را اجازه می دادند تا ابراز کنند، چيزی شبيه به همان را به يک سری جناح های ملايم تر و ملاحظه کارتر اصلاحات - از ميانه روها يا اصولگرايان بينابين – داده اند.
در نتيجه آقای خامنه ای می خواهد شکل جديدی از بازی های انتخاباتی را طراحی کند تا زمينه يک انتخابات تازه را فراهم کرده باشد.
چرا در مورد قانون اساسی اختلاف نظر و تعبير و تفسيرهای زيادی وجود دارد؟ آيا اصولا می شود نهاد انتخابات را به يک نهاد مستقل از سه قوه منتقل کرد؟
دقيقا منظور من هم همين است. من فکر می کنم آنچه که آقای خامنه ای به دنبال آن است این است که همين بازی که بر سر قانون انتخابات که اين مسئول انتخابات باشد يا آن مسئول انتخابات باشد، را می خواهد صورت بدهد. نه اينکه بخواهد اصلاحاتی بر روی نکات پايه ای ايجاد کند.
در واقع آقای خامنه ای می خواهد با تغيير قانون اساسی و با زمزمه هايی مبنی بر حذف رياست جمهوری و با زمزمه هايی که در اين طرح مطرح می شود به شکلی مسئوليت انتخابات را به گردن نهادی مثل مجلس بياندازد تا اگر بعدا دوباره همين تقلب ها تکرار شد، مسئوليت آن را از گردن خودش ساقط کرده باشد و کل سيستم انتخابات را از اهميت بياندازد.
بنابر اين او هيچ ابايی ندارد که کار را به تغيير قانون اساسی بکشاند.
اصولگرايان و آقای خامنه ای بی ميل نيستند که همان اندک تتمه نهادهای دموکراتيکی که در ايران هست را حذف کنند.
اين برنامه چيزی است که در نهايت دارد دنبال می شود. يعنی تغيير قانون اساسی به شکلی که حداقل استفاده از قانون اساسی که از سوی کسانی مثل آقای موسوی و کروبی مورد توجه بود ، نيز از بين برود.
می شود قانون اساسی را به نحوی تغيير داد که از اختيارات ریيس جمهوری کاسته شود؟
من فکر می کنم روشن است که در بازی بر سر انتخابات به دنبال تضعيف جايگاه ریيس جمهوری در دراز مدت است.
