سردار لشگر بسیجی
جناب آقای دکتر سیدحسن فیروزآبادی
ریاست ستاد کل نیروهای مسلح
با سلام؛
مطالب جنابعالی را در روزنامهها خواندم. قاعدتا شما هم با من هم عقیده هستید که اگر کسی تنها به منافع شخصی و حزبی خویش بیندیشد نبایستی از انعکاس دیدگاههای شما ناراحت باشد زیرا قطعا این سخنان بر میزان آرای رقبای دولت فعلی خواهد افزود. اما چه کنم که تعهد به حیثیت نظام به این حقیر اجازه نمیدهد که تنها به منافع شخصی و حزبی بیندیشم و شاهد خدشه به جایگاهی باشم که بایستی بسیار محترم باقی بماند.
آقای فیروزآبادی
در ماههای گذشته که سخنان عجیب برخی فرماندهان نظامی و موضعگیری صریح بعضی از آنان نسبت به جریانهای سیاسی کشور را میشنیدند و میخوانند با خود فکر میکردم که اگر این روند متوقف نشود شکایت از این قانونشکنان را نزد جنابعالی بیاورم که امین رهبری معظم و فرماندهی کل قوا هستید اما امروز که شما “ریاست ستاد نظامیان دخالت کننده در انتخابات” را به عهده گرفتهاید، شکایت به کجا برم؟
تصور من و دوستانم بر این بود که شما و سایر کسانی که همواره بر تبعیت بیچون و چرا از رهبری تاکید میکنید بیش از دیگران توصیههای ایشان برای عدم تخریب در انتخابات را مورد توجه قرار خواهید دادید به خصوص با توجه به شرایط حساس فعلی که حضور بانشاط همهی نحلههای فکری و سیاسی در انتخابات و تشویق عمومی برای مشارکت حداکثری مردم در انتخابات بایستی دغدغهی همگانی باشد، تصور میکردم مدعیان پیروی از رهبری و داعیهداران دلسوزی برای نظام بیش از دیگران مراقبت خواهند کرد که رفتارهای حذفی به حداقل برسد. اما ظاهرا تصور اینجانب از برخی وفاداریها و پایبندیها دقیق نبود.
جناب آقای فیروزآبادی؛ شما به گونهای سخن گفتید که قرار است انتصابی صورت گیرد و مردم فهیم ایران نقشی در تعیین رییسجمهور ندارند و یا آنکه اکثریت مردم قادر به تشخیص واقعیتها نیستند و ارائه رهنمودهای حضرت عالی برای تشخیص “رییس جمهور مناسب” ضروری است. اما حال که خود را متخصص تشکیل تناسبها میدانید اجازه دهید از باب همفکری، نمونههای دیگری از عدم تناسبها را نیز به شما یادآوری کنم.
حضرتعالی از عدم تناسب افراد “مسن” برای حضور در جایگاه ریاست جمهوری سخن گفتهاید؛ شاید حق با شما باشد اما به نظر شما “پیرجسمی” زیان بیشتری برای این جایگاه رفیع دارد یا “بیحافظگی”؟ آیا ندیدهاید و نشنیدهاید که عدهای به سرعت وعدههای قطعی خود در انتخابات گذشته را فراموش کردند و حتی آنها را تکذیب نمودند؟ آیا به نظر شما تنها استاندارد لازمالاجرا در احراز بعضی مسئولیتها محدودهی سنی میباشد که رعایت آن تنها راهحل پیروزی کاندیدای مورد نظر جنابعالی است؟ آیا ظواهر و بعضی سخنان حضرتعالی مطابق استانداردهای ضروری برای احراز یکی از عالیترین جایگاههای نظامی کشور - از جمله بیطرفی در مسائل سیاسی و چابکی و تحرک - میباشد؟
جناب آقای فیروزآبادی
حضرتعالی در سخنرانی اخیر خود نکاتی را از دوران مبارزات و همراهی با کمونیستها و دارندگان مرامهایی غیر از مسلمانی بیان کردید پس مشخص میشود که بحمدالله حافظهی شما فعال است و خداوند بزرگ شما را در یادآوری گذشتههای دور یاری میکند. پس چگونه است که سخنان شفاف و حکیمانه بنیانگذار فرزانه انقلاب - که جایگاه همه ما و شما مدیون تدابیر اوست - در خصوص عدم دخالت نظامیان در بحثهای سیاسی را فراموش نمودهاید؟ شما اگر بخواهید، قطعا به دهها نمونه از توصیههای اکید حضرت امام خمینی (ره) دسترسی دارید اما برای آنکه مخاطبان سخنان شما راه را گم نکنند چند نمونه از آنها را یادآوری میکنم:
۱- اصل وارد شدن در حزب برای ارتش و سپاه پاسداران جایز نیست، به فساد میکشد اینها را. گروه فاسد که انشاءالله وارد نمیشوید گروههای بسیار خوب هم وارد نشوید. (پایان فرمایش امام)
شاید بگویید ما در هیچ حزبی وارد نشدهایم اما آیا هیچ کار حزبی بالاتر از آن است که رییس جمهور آینده را تعیین و برای ورود بعضی افراد به انتخابات، شرط و شروط تعیین کنید؟ مگر کشور، قانون ندارد که شما از شرایط سنی انتخاب شوندگان سخن میگویید و چهار ماه قبل از انتخابات، به صورت قاطع از اشتباه بودن تلقی کسانی سخن میگویید که گمان میکنند دوره یک رییسجمهور به پایان رسیده است؟
۲- برای سپاهیها جایز نیست که وارد شوند به دستهبندی آن طرفدار یکی، یکی طرفدار این یکی، به شما چه ربطی دارد که در مجلس چه میگذرد؟ در امر انتخابات مجلس باز هم به من اطلاع دادند که بین سپاهیها باز صحبت است. خوب انتخابات در محل خودش وارد میشود، به سپاه چه کار دارد که آنها هم اختلاف پیدا کنند؟ برای سپاه جایز نیست. برای ارتش جایز نیست. سپاهی را از آن تعهدی که دارد و از آن مطلبی که به عهده اوست باز میدارد و همین طور ارتش را … ما باید فکر کنیم که این مطلبی که میخواهیم بگوییم آیا به صلاح کشورمان هست؟” (پایان فرمایش امام)
جناب آقای فیروزآبادی!
در خاتمه به شما یادآوری میکنم که یکی از تبلیغات همیشگی دشمنان در خارج و نگرانیهای بعضی از مردم در داخل، احتمال دخالت عناصر بانفوذ در روند انتخابات است. آیا گمان نمیکنید که سخنان اخیر شما و موارد مشابه آن، هم خوراک کافی برای دشمنان درست میکند و هم بعضی از آحاد مردم را از تاثیرگذاری رای خود ناامید میکند؟امیدوارم همه ما بیش از آنکه بر اساس حب و بغضها سخن بگوییم به کلام امام بیندیشیم که “آیا این مطلبی که میخواهیم بگوییم به صلاح کشورمان است؟”