روزنامه آمريکايی «نيويورک تايمز» در مقاله ای مشروح به جزييات دوستی ۳۶ ساله ميان بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل با ميت رامنی، نامزد برتر حزب جمهوريخواهان آمريکا در انتخابات رياست جمهوری کنونی آمريکا پرداخته و نوشته است که نظر به اين پيشينۀ طولانی و دوستی، اگر رامنی وارد کاخ سفيد شود، سياست خاورميانه ای آمريکا بويژه در مورد ايران، کاملاً تحت تاثير نقطه نظرات نتانياهو خواهد بود.
نيويورک تايمز بررسی کرده است که پيشينه دوستی بسيار نزديک و احترام چشمگير ميان نتانياهو و رامنی به زمانی باز می گردد که هر دوی آنها، دانشجويان نخبه و نابغه ای در دانشگاه های ايالت ماساچوست بودند، و تا کنون کمتر کسی در خارج از اسرائيل از اين دوستی ريشه دار دو سياستمدار آگاه بوده است.
نيويورک تايمز نوشته است که اين دو مرد ظاهراً با هم سخنيتی ندارند؛ يکی از خاندانی ثروتمند از مورمون هايی با ريشه ای از ميشيگان و ديگری يک يهودی از اسرائيل و از خانواده ای متوسط. اما در سال ۱۹۷۶، ۳۶ سال پيش، زندگی آنها با يکديگر تلاقی کرد و از زمان ديدارهای آنها در طبقه شانزدهم يک ساختمان محل کار يک گروه مشورت اقتصادی بوستونی، آنها تا به امروز در کنار يکديگر مانده اند.
بنيامين نتانياهو که در زمان خدمتش در ارتش اسرائيل، کماندويی برجسته از واحد نخبه گولانی ارتش بود، به خاطر فعاليت های خود در اين واحد برتر ارتش اسرائيل، زمانی که در حال تحصيل در دانشگاههای برتر ماساچوست بود، وجهه ای بسيار پر جذبه حتی در ميان دانشجويان نابغه و نخبه آمريکايی داشت و افزون بر آن، برادرش، سرهنگ يونی نتانياهو نيز در آن سال ها از فرماندهان همين واحد ارتشی «سيرت متکال» بود.
بنيامين نتانياهو هرچند زاده شده در خانواده ای متوسط در اسرائيل بود اما خانواده اش افزون بر وجهه ای برتر در ميان اسرائيلی ها، از منظر علم و امور آکادميک نيز آنها در اسرائيل وجهه برجسته ای داشته اند (پدر نتانياهو؛ پروفسور نتانياهو رييس آکادمی علوم اسرائيل و مادر او دکتر زبان و رييس آکادمی زبان عبری بود).
ميت رامنی نيز زمانی که دانشجو بود، به خاطر اينکه پدرش به تازگی برای دستيابی به نامزدی حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوری در نيمه دهۀ هفتاد ميلادی رقابت کرده بود، و همچنين به خاطر آنکه يک دانشجوی ممتاز از خاندانی ميليونر بود نام و آوازه ای برای خود در ميان دانشجويان به هم زده بود بويژه آنکه اعتماد به نفس زياد و قدرت ناشی از برتری طلبی او، خصوصياتی بارز در وی بود.
نيويورک تايمز برای بررسی پيشينه دوستی ۳۶ ساله نتانياهو- رامنی، با آقای رامنی و نيز با دستياران نخست وزير اسرائيل و همچنين با شماری از چهره های سياسی آمريکايی گفت و گو کرده است.
در بررسی اين دوستی، نيويورک تايمز يادآور می شود، زمانی که نتانياهو در حال گذراندن فوق ليسانس و دکترای رشته اقتصاد در «ميت»، دانشگاه برتر و پرآوازۀ ايالت ماساچوست بود، و در همان حال نيز ميت رامنی رشته اقتصاد را به پايان می برد، يک گروه اقتصادی آمريکايی، به نام «بوستون کنسولتينگ گروپ» BCG به استخدام شماری از فارغ التحصيلان برتر دانشگاه های اين ايالت اقدام کرد.
هر چند يکصد دانشجوی ممتاز به استخدام اين گروه اقتصادی برآمده بودند، اما ميت رامنی جوان می ديد که در نشست های اين گروه مشاوران، بنيامين نتانياهو به خاطر جذابيت و وجهه ای که دارد، می تواند که تصميم های خود را با قاطعيت خيره کننده بيان کند و ديگران را تحت تاثير قرار دهد.
آقای ميت رامنی اکنون پس از ۳۶ سال از آن سال ها در گفت و گو «نيويورک تايمز» اذعان کرده است که او نيز آرزو می کرد که مانند نتانياهو ديدگاه هايی منسجم و قاطع داشته باشد.
سال ۱۹۷۸ به همکاری نتانياهو با آن گروه مشاوران اقتصادی به طرزی ناخواسته پايان داد. آن سالی بود که اسرائيل با ماجرای ربوده شدن هواپيمای فرانسوی که اکثر مسافران آن را اسرائيلی های يهودی تشکيل می دادند و در مسير پاريس- تل آويو از سوی چريک های مسلح فلسطينی ربوده شد و به کشور آفريقايی اوگاندا انتقال يافت، روبرو شد.
برادر نتانياهو، سرهنگ يونی نتانياهو که از فرماندهان واحد نخبه کماندويی «سيرت متکال» بود، همراه با ديگر کماندوهای برتر ارتش اسرائيل برای آزاد کردن گروگان ها، در يک طرح نابغه وار به اوگاندا اعزام شد و در عملياتی که به «عمليات آنتبه» (برگرفته از نام فرودگاه اوگاندا) مشهور شد، همه گروگان ها آزاد شدند و تنها کسی که در آن رخداد کشته شد، خود يونی نتانياهو بود که از آن زمان تا کنون، به عنوان يک قهرمان ملی اسرائيل از او ياد می شود.
خانواده نتانياهو در آن زمان چنان محبوبيتی يافته بود که همگان حدس می زدند بنيامين نتانياهو به زودی به يکی از رهبران مهم سياسی اسرائيل مبدل خواهد شد.
در سال ۱۹۷۸ نتانياهوی جوان پس از سال ها تحصيل و زندگی موفقيت آميز در آمريکا و در حالی که به چهره ای درخشان در تحصيل و کار در ميان آمريکايی ها مبدل شده بود و حتی انگليسی را با لهجه ای بسيار قوی تر و مسلط تر از بسياری از خود مردم آمريکا سخن می گفت، به اسرائيل بازگشت.
بازگشت او ابتدا به خاطر اين بود که بنيادی به نام برادر قهرمانش برپا کند اما به زودی به کادر ديپلماتيک پيوست و به عنوان سفير اسرائيل در سازمان ملل به خدمت پرداخت. از آن زمان به بعد ستاره بخت سياسی بنيامين نتانياهو تا کنون، پيوسته رو به صعود بوده است.
دوستی نتانياهو و ميت رامنی دوباره زمانی مستحکم شد که آقای رامنی در سال ۲۰۰۳ به فرمانداری ايالت ماساچوست رسيد.
آن دو از آن زمان تا کنون بارها در اورشليم، بوستون و نيويورک با يکديگر ديدار کرده و به هم مشورت داده اند.
آقای رامنی اذعان می کند که در امر فرمانداری ماساچوست، مجری يکی از مهم ترين توصيه های بنيامين نتانياهو بوده است. نتانياهو برای او تعريف کرده بود که چگونه وی زمانی که دوره اول نخست وزيری اش را می گذارند، توانست در برابر اتحاديه ها کارگری اسرائيل بايستد و بار عظيم سنگين دولت را کم کند.
نتانياهو خاطره ای از زمان سربازی اش را برای رامنی تعريف کرده و گفته بود يک سرباز برتری طلب گزافه گو با اين ادعا که می تواند در حالی که يک سرباز چاق و چله را بر دوش خود حمل می کند، با ديگر سربازان مسابقه بدهد و برنده شود. اما طبيعی بود که اين حرف و گزافه گويی ها به کار اين سرباز نابخرد نمی آمد و او سرانجام می باخت.
نتانياهو به رامنی گفت بدان که دولت نيز مثل همان سرباز چاق و چله بر دوش يک رهبر سياسی است و لذا بايد تا می توانی اين بار سنگين را کم کنی تا هر چه بيشتر در فرمانداری و پيشبرد هدف های سياسی خود موفق باشی. آقای رامنی می گويد ده ها بار اين توصيه نتانياهو را برای آمريکايی ها تعريف کرده است و به آن عمل کرده است.
به نوشته نيويورک تايمز، رامنی همچنين در ماه های اخير زمانی که به انتقاد از يک گفته رقيب داخلی خود در ميان جمهوريخواهان، آقای نيوت گينگريج پرداخت، توصيه کرد که در بيان اين گونه نظرات خوب است که ابتدا نظر نتانياهو پرسيده می شد. (گينگريج گفته بود فلسطينی ها ريشه ای را در اين سرزمين ندارند و يک قوم جعلی و مشتی راهزن بوده اند).
نيويورک تايمز نوشته است که رامنی اگر به رياست جمهوری برسد، سياست خود را در قبال خاورميانه تا حد زيادی با نظر به ديدگاه های دوست نزديک و قديمی اش، نتانياهو، تنظيم خواهد کرد؛ امری که پيشاپيش مورد انتقاد تند آقای مارتين اينديک (سفير اسبق يهودی آمريکايی در اسرائيل) قرار گرفته است.
آقای اينديک به نيويورک تايمز گفته است: اگر آقای رامنی برای هر تحولی در قبال خاورميانه بخواهد مجری نظرات نتانياهو باشد، اين امر، غير قابل خواهد بود.
ترديدی نيست که نتانياهو مناسباتی چندان آسان با باراک اوباما و دستگاه کنونی رهبری آمريکا ندارد و يقيناً رسيدن پست رياست جمهوری آمريکا به يکی از نزديک ترين دوستان نتانياهو، وزنه او را در چشم مقامات آمريکا بهبود خواهد بخشيد.
به نوشته نيويورک تايمز، اما زمانی که در ميانه رقابت های داخلی حزب جمهوريخواه، چند صباحی نيوت گينگريج برتر از ميت رامنی بود و بعد معلوم شد که ميليونر معروف يهودی آمريکايی، آقای شلدون ادلسون، حامی مالی گينگريج است، نتانياهو از طريق آقای دان سنور، مشاور رامنی، به دوست خود پيام داد که او هيچ نقشی در اين حمايت مالی نداشته است. زيرا آقای ادلسون پشتيبان مالی بزرگ نتانياهو درطول سال های متمادی نيز بوده است.
دوستی دهها ساله اين دو دانشجوی نخبه پيشين برای جمهوری اسلامی ايران به شدت زيان بار بوده است زيرا برای نخستين بار نتانياهو بود که به رامنی گفت بايد همه منابع مالی ايران را قطع کرد و در وهله اول بايد صندوق های سرمايه گذاری های آمريکايی ها در ارتباط با صنايع ايران کاملاً قطع شود و رامنی فوراً ملاقات های زيادی برای نتانياهو با مقامات ارشد آمريکايی ترتيب داد و خود نيز با قانونگذاران آمريکايی به تماس پرداخت.
در آن سال های نيمه دهه گذشته، نتانياهو، هر چند رهبر اوپوزيسيون اسرائيل بود اما بسياری از پيشنهادهايی که عليه جمهوری اسلامی ايران به خاطر برنامه اتمی ايران ارائه می کرد، از طريق آمريکايی ها اجراء می شد؛ ميت رامنی خود به نيويورک تايمز گفته است: «تيز هوشی و پيشنهادهای خردمندانه نتانياهو را درک می کردم».
رامنی حتی در توصيف دوستی نزديک خود با نتانياهو گفته است: «ما حتی با يک اشاره کوتاه حرف يکديگر را درک می کنيم؛ تجربه مشترک، نقطه نظرات و اصول و ارزش های مشترک داريم».
نيويورک تايمز بررسی کرده است که پيشينه دوستی بسيار نزديک و احترام چشمگير ميان نتانياهو و رامنی به زمانی باز می گردد که هر دوی آنها، دانشجويان نخبه و نابغه ای در دانشگاه های ايالت ماساچوست بودند، و تا کنون کمتر کسی در خارج از اسرائيل از اين دوستی ريشه دار دو سياستمدار آگاه بوده است.
نيويورک تايمز نوشته است که اين دو مرد ظاهراً با هم سخنيتی ندارند؛ يکی از خاندانی ثروتمند از مورمون هايی با ريشه ای از ميشيگان و ديگری يک يهودی از اسرائيل و از خانواده ای متوسط. اما در سال ۱۹۷۶، ۳۶ سال پيش، زندگی آنها با يکديگر تلاقی کرد و از زمان ديدارهای آنها در طبقه شانزدهم يک ساختمان محل کار يک گروه مشورت اقتصادی بوستونی، آنها تا به امروز در کنار يکديگر مانده اند.
بنيامين نتانياهو که در زمان خدمتش در ارتش اسرائيل، کماندويی برجسته از واحد نخبه گولانی ارتش بود، به خاطر فعاليت های خود در اين واحد برتر ارتش اسرائيل، زمانی که در حال تحصيل در دانشگاههای برتر ماساچوست بود، وجهه ای بسيار پر جذبه حتی در ميان دانشجويان نابغه و نخبه آمريکايی داشت و افزون بر آن، برادرش، سرهنگ يونی نتانياهو نيز در آن سال ها از فرماندهان همين واحد ارتشی «سيرت متکال» بود.
بنيامين نتانياهو هرچند زاده شده در خانواده ای متوسط در اسرائيل بود اما خانواده اش افزون بر وجهه ای برتر در ميان اسرائيلی ها، از منظر علم و امور آکادميک نيز آنها در اسرائيل وجهه برجسته ای داشته اند (پدر نتانياهو؛ پروفسور نتانياهو رييس آکادمی علوم اسرائيل و مادر او دکتر زبان و رييس آکادمی زبان عبری بود).
ميت رامنی نيز زمانی که دانشجو بود، به خاطر اينکه پدرش به تازگی برای دستيابی به نامزدی حزب جمهوريخواه در انتخابات رياست جمهوری در نيمه دهۀ هفتاد ميلادی رقابت کرده بود، و همچنين به خاطر آنکه يک دانشجوی ممتاز از خاندانی ميليونر بود نام و آوازه ای برای خود در ميان دانشجويان به هم زده بود بويژه آنکه اعتماد به نفس زياد و قدرت ناشی از برتری طلبی او، خصوصياتی بارز در وی بود.
نيويورک تايمز برای بررسی پيشينه دوستی ۳۶ ساله نتانياهو- رامنی، با آقای رامنی و نيز با دستياران نخست وزير اسرائيل و همچنين با شماری از چهره های سياسی آمريکايی گفت و گو کرده است.
در بررسی اين دوستی، نيويورک تايمز يادآور می شود، زمانی که نتانياهو در حال گذراندن فوق ليسانس و دکترای رشته اقتصاد در «ميت»، دانشگاه برتر و پرآوازۀ ايالت ماساچوست بود، و در همان حال نيز ميت رامنی رشته اقتصاد را به پايان می برد، يک گروه اقتصادی آمريکايی، به نام «بوستون کنسولتينگ گروپ» BCG به استخدام شماری از فارغ التحصيلان برتر دانشگاه های اين ايالت اقدام کرد.
هر چند يکصد دانشجوی ممتاز به استخدام اين گروه اقتصادی برآمده بودند، اما ميت رامنی جوان می ديد که در نشست های اين گروه مشاوران، بنيامين نتانياهو به خاطر جذابيت و وجهه ای که دارد، می تواند که تصميم های خود را با قاطعيت خيره کننده بيان کند و ديگران را تحت تاثير قرار دهد.
آقای ميت رامنی اکنون پس از ۳۶ سال از آن سال ها در گفت و گو «نيويورک تايمز» اذعان کرده است که او نيز آرزو می کرد که مانند نتانياهو ديدگاه هايی منسجم و قاطع داشته باشد.
سال ۱۹۷۸ به همکاری نتانياهو با آن گروه مشاوران اقتصادی به طرزی ناخواسته پايان داد. آن سالی بود که اسرائيل با ماجرای ربوده شدن هواپيمای فرانسوی که اکثر مسافران آن را اسرائيلی های يهودی تشکيل می دادند و در مسير پاريس- تل آويو از سوی چريک های مسلح فلسطينی ربوده شد و به کشور آفريقايی اوگاندا انتقال يافت، روبرو شد.
برادر نتانياهو، سرهنگ يونی نتانياهو که از فرماندهان واحد نخبه کماندويی «سيرت متکال» بود، همراه با ديگر کماندوهای برتر ارتش اسرائيل برای آزاد کردن گروگان ها، در يک طرح نابغه وار به اوگاندا اعزام شد و در عملياتی که به «عمليات آنتبه» (برگرفته از نام فرودگاه اوگاندا) مشهور شد، همه گروگان ها آزاد شدند و تنها کسی که در آن رخداد کشته شد، خود يونی نتانياهو بود که از آن زمان تا کنون، به عنوان يک قهرمان ملی اسرائيل از او ياد می شود.
خانواده نتانياهو در آن زمان چنان محبوبيتی يافته بود که همگان حدس می زدند بنيامين نتانياهو به زودی به يکی از رهبران مهم سياسی اسرائيل مبدل خواهد شد.
در سال ۱۹۷۸ نتانياهوی جوان پس از سال ها تحصيل و زندگی موفقيت آميز در آمريکا و در حالی که به چهره ای درخشان در تحصيل و کار در ميان آمريکايی ها مبدل شده بود و حتی انگليسی را با لهجه ای بسيار قوی تر و مسلط تر از بسياری از خود مردم آمريکا سخن می گفت، به اسرائيل بازگشت.
بازگشت او ابتدا به خاطر اين بود که بنيادی به نام برادر قهرمانش برپا کند اما به زودی به کادر ديپلماتيک پيوست و به عنوان سفير اسرائيل در سازمان ملل به خدمت پرداخت. از آن زمان به بعد ستاره بخت سياسی بنيامين نتانياهو تا کنون، پيوسته رو به صعود بوده است.
دوستی نتانياهو و ميت رامنی دوباره زمانی مستحکم شد که آقای رامنی در سال ۲۰۰۳ به فرمانداری ايالت ماساچوست رسيد.
آن دو از آن زمان تا کنون بارها در اورشليم، بوستون و نيويورک با يکديگر ديدار کرده و به هم مشورت داده اند.
آقای رامنی اذعان می کند که در امر فرمانداری ماساچوست، مجری يکی از مهم ترين توصيه های بنيامين نتانياهو بوده است. نتانياهو برای او تعريف کرده بود که چگونه وی زمانی که دوره اول نخست وزيری اش را می گذارند، توانست در برابر اتحاديه ها کارگری اسرائيل بايستد و بار عظيم سنگين دولت را کم کند.
نتانياهو خاطره ای از زمان سربازی اش را برای رامنی تعريف کرده و گفته بود يک سرباز برتری طلب گزافه گو با اين ادعا که می تواند در حالی که يک سرباز چاق و چله را بر دوش خود حمل می کند، با ديگر سربازان مسابقه بدهد و برنده شود. اما طبيعی بود که اين حرف و گزافه گويی ها به کار اين سرباز نابخرد نمی آمد و او سرانجام می باخت.
نتانياهو به رامنی گفت بدان که دولت نيز مثل همان سرباز چاق و چله بر دوش يک رهبر سياسی است و لذا بايد تا می توانی اين بار سنگين را کم کنی تا هر چه بيشتر در فرمانداری و پيشبرد هدف های سياسی خود موفق باشی. آقای رامنی می گويد ده ها بار اين توصيه نتانياهو را برای آمريکايی ها تعريف کرده است و به آن عمل کرده است.
به نوشته نيويورک تايمز، رامنی همچنين در ماه های اخير زمانی که به انتقاد از يک گفته رقيب داخلی خود در ميان جمهوريخواهان، آقای نيوت گينگريج پرداخت، توصيه کرد که در بيان اين گونه نظرات خوب است که ابتدا نظر نتانياهو پرسيده می شد. (گينگريج گفته بود فلسطينی ها ريشه ای را در اين سرزمين ندارند و يک قوم جعلی و مشتی راهزن بوده اند).
نيويورک تايمز نوشته است که رامنی اگر به رياست جمهوری برسد، سياست خود را در قبال خاورميانه تا حد زيادی با نظر به ديدگاه های دوست نزديک و قديمی اش، نتانياهو، تنظيم خواهد کرد؛ امری که پيشاپيش مورد انتقاد تند آقای مارتين اينديک (سفير اسبق يهودی آمريکايی در اسرائيل) قرار گرفته است.
آقای اينديک به نيويورک تايمز گفته است: اگر آقای رامنی برای هر تحولی در قبال خاورميانه بخواهد مجری نظرات نتانياهو باشد، اين امر، غير قابل خواهد بود.
ترديدی نيست که نتانياهو مناسباتی چندان آسان با باراک اوباما و دستگاه کنونی رهبری آمريکا ندارد و يقيناً رسيدن پست رياست جمهوری آمريکا به يکی از نزديک ترين دوستان نتانياهو، وزنه او را در چشم مقامات آمريکا بهبود خواهد بخشيد.
به نوشته نيويورک تايمز، اما زمانی که در ميانه رقابت های داخلی حزب جمهوريخواه، چند صباحی نيوت گينگريج برتر از ميت رامنی بود و بعد معلوم شد که ميليونر معروف يهودی آمريکايی، آقای شلدون ادلسون، حامی مالی گينگريج است، نتانياهو از طريق آقای دان سنور، مشاور رامنی، به دوست خود پيام داد که او هيچ نقشی در اين حمايت مالی نداشته است. زيرا آقای ادلسون پشتيبان مالی بزرگ نتانياهو درطول سال های متمادی نيز بوده است.
دوستی دهها ساله اين دو دانشجوی نخبه پيشين برای جمهوری اسلامی ايران به شدت زيان بار بوده است زيرا برای نخستين بار نتانياهو بود که به رامنی گفت بايد همه منابع مالی ايران را قطع کرد و در وهله اول بايد صندوق های سرمايه گذاری های آمريکايی ها در ارتباط با صنايع ايران کاملاً قطع شود و رامنی فوراً ملاقات های زيادی برای نتانياهو با مقامات ارشد آمريکايی ترتيب داد و خود نيز با قانونگذاران آمريکايی به تماس پرداخت.
در آن سال های نيمه دهه گذشته، نتانياهو، هر چند رهبر اوپوزيسيون اسرائيل بود اما بسياری از پيشنهادهايی که عليه جمهوری اسلامی ايران به خاطر برنامه اتمی ايران ارائه می کرد، از طريق آمريکايی ها اجراء می شد؛ ميت رامنی خود به نيويورک تايمز گفته است: «تيز هوشی و پيشنهادهای خردمندانه نتانياهو را درک می کردم».
رامنی حتی در توصيف دوستی نزديک خود با نتانياهو گفته است: «ما حتی با يک اشاره کوتاه حرف يکديگر را درک می کنيم؛ تجربه مشترک، نقطه نظرات و اصول و ارزش های مشترک داريم».
