در نشستی که روز سه شنبه با حضور چند تن از کارشناسان اقتصادی و مالی در واشینگتن برگزار شد، تاثير تحريم های جاری عليه جمهوری اسلامی ايران بر بخش های انرژی و مالی اين حکومت و همين طور اثرات اين تحريم ها بر اقتصاد جهانی، مورد برسی قرار گرفت.
شرکت کنندگان در اين نشست ابراز عقيده کردند که تحريم ها به هدف های مورد نظر دست يافته و بيش از اين کارايی ندارند، از اين رو برای ورود به عرصۀ تعامل با دولت ايران، بهتر است که تحريم ها، مورد تجديدنظر قرار بگيرند و سرانجام لغو شوند.
نشست بامداد روز سه شنبه در يکی از سالن های کنگره آمريکا، در حالی برگزار شد که در واشینگتن، تحريم های تازه ای، اين بار، عليه بانک مرکزی ايران و صادرات نفت ايران در دست بررسی است.
شرکت کنندگان در نشست یاد شده که از سوی سازمانی موسوم به «ناياک» يا به عبارتی، شورای ملی ايرانيان آمريکايی برپا شد، ضمن بررسی جوانب تحريم های تازه، به طور کلی به کارآيی تحريم های جاری پرداختند و درباره اثرگذاری آنها بر ايران و اقتصاد جهانی سخن گفتند.
بيژن خواجه پور، تحليلگر اقتصادی- سياسی و مدير شرکتی به نام گروه «آتيه»، از جمله شرکت کنندگان در اين نشست بود که اظهار عقيده کرد: اساسا همه می دانند که تحريم ها به هدف های واقعی خود دست يافته اند.
او افزود که روشن است اين تحريم ها، اقتصاد ايران را در همه بخش ها به تحليل برده اند و در اين زمينه، بازيگران کوچک بيشتر آسيب ديده اند.
بیژن خواجه پور به اين نکته اشاره کرد که برخی از ايرانيان می گويند ما چند هزار سال است که بازرگانی کرده ايم، و به طور نسبی می دانيم که چگونه از تحريم ها در امان باشيم.
او گفت: بنابر اين، فشار بر ايران برای دستيابی به هدفی مشخص، درست نيست و دشوار است که از این راه رفتار دولت ايران را تغيير داد. بر عکس، اين امر سبب تندتر شدن موضع طرف ايرانی خواهد شد.
همچنين خانم باربارا اسلاوين، از اعضای دایمی شورای آتلانتيک که اداره نشست روز سه شنبه را بر عهده داشت، اظهار نظر کرد که به نظر می رسد برخی از تحریم ها به بعضی از اهداف ها خود نایل شده اند.
او برای تاييد سخنانش افزود: اين یک واقعيت است که ايرانيان برای تامين مواد مورد نياز خود جهت توليد سانتریفوژهای بيشتر، با دشواری هايی دست به گريبانند و درک من از همکاری های بين المللی برای اعمال برخی از تحريم ها بر اين اساس است که از جمله برای توليد سانتریفوژهای جديد، تلاش ايران جهت تامين مواد با هدف ساختن سلاح هسته ای بسيار خطرناک خواهد بود.
خانم اسلاوين اضافه کرد: با ادامه کار سانتریفوژهای موجود که تاريخ مصرف معينی دارند، جايگزين ساختن آنها برای ايران ناممکن و يا بسيار دشوار خواهد بود.
اما در زمينه اعمال تحريم های جديد عليه بانک مرکزی ايران و صادرات نفت اين کشور نيز، کارشناسان شرکت کننده در اين نشست بر اين عقيده بودند که جوانب و پيامدهای چنين تحريم هايی، به دقت مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته است.
از جمله لوسين پل بی يارِسی، مدير بنياد پژوهش های مربوط به سياست انرژی، به محدوديت های تحريم صادرات نفتی اشاره کرد.
او گفت: در اين زمينه می شود به سال های پيشين در دنيا نظر کرد. ولی در عملکرد سياست انرژی، ايرانی ها بدترين دشمنان خود بوده اند.
اين کارشناس امور انرژی تاکيد کرد که سهم آمريکا و به طور کلی کشورهای ديگر در آشفته کردن صنايع انرژی ايران تنها ده درصد بوده است. سهم ۹۰ درصدی بقيه، از آن خود مسئولان دولت ايران است.
او گفت که اين امر را در نحوه تصميم گيری های ايرانيان، بروکراسی غیر ضروری و آسيب زننده و بی کفايتی مديران و مسئولان بالا در صنعت نفت ايران بايد جستجو کرد.
نتيجه اين نشست که نزديک به دو ساعت طول کشيد، تاکيد بر ناکارآمد بودن تحريم ها و رويکرد و همکاری با دولت ايران بود. از آن نوع همکاری و تعاملی که پس از جنگ دوم جهانی، ايالات متحده آمریکا در قبال ژاپن پيشه کرد.
البته با توجه به عملکرد جمهوری اسلامی ايران و سخنانی که رهبران آن ايراد می کنند، در حال حاضر در واشینگتن، طرفداران چنين انديشه ای، يعنی تعامل با حکومت اسلامی در تهران ، بسيار اندک اند.
شرکت کنندگان در اين نشست ابراز عقيده کردند که تحريم ها به هدف های مورد نظر دست يافته و بيش از اين کارايی ندارند، از اين رو برای ورود به عرصۀ تعامل با دولت ايران، بهتر است که تحريم ها، مورد تجديدنظر قرار بگيرند و سرانجام لغو شوند.
گزارش نادر صدیقی از نشست بررسی تحریم های ایران در شورای ملی ایرانی - آمریکایی
نشست بامداد روز سه شنبه در يکی از سالن های کنگره آمريکا، در حالی برگزار شد که در واشینگتن، تحريم های تازه ای، اين بار، عليه بانک مرکزی ايران و صادرات نفت ايران در دست بررسی است.
شرکت کنندگان در نشست یاد شده که از سوی سازمانی موسوم به «ناياک» يا به عبارتی، شورای ملی ايرانيان آمريکايی برپا شد، ضمن بررسی جوانب تحريم های تازه، به طور کلی به کارآيی تحريم های جاری پرداختند و درباره اثرگذاری آنها بر ايران و اقتصاد جهانی سخن گفتند.
بيژن خواجه پور، تحليلگر اقتصادی- سياسی و مدير شرکتی به نام گروه «آتيه»، از جمله شرکت کنندگان در اين نشست بود که اظهار عقيده کرد: اساسا همه می دانند که تحريم ها به هدف های واقعی خود دست يافته اند.
او افزود که روشن است اين تحريم ها، اقتصاد ايران را در همه بخش ها به تحليل برده اند و در اين زمينه، بازيگران کوچک بيشتر آسيب ديده اند.
بیژن خواجه پور به اين نکته اشاره کرد که برخی از ايرانيان می گويند ما چند هزار سال است که بازرگانی کرده ايم، و به طور نسبی می دانيم که چگونه از تحريم ها در امان باشيم.
او گفت: بنابر اين، فشار بر ايران برای دستيابی به هدفی مشخص، درست نيست و دشوار است که از این راه رفتار دولت ايران را تغيير داد. بر عکس، اين امر سبب تندتر شدن موضع طرف ايرانی خواهد شد.
همچنين خانم باربارا اسلاوين، از اعضای دایمی شورای آتلانتيک که اداره نشست روز سه شنبه را بر عهده داشت، اظهار نظر کرد که به نظر می رسد برخی از تحریم ها به بعضی از اهداف ها خود نایل شده اند.
او برای تاييد سخنانش افزود: اين یک واقعيت است که ايرانيان برای تامين مواد مورد نياز خود جهت توليد سانتریفوژهای بيشتر، با دشواری هايی دست به گريبانند و درک من از همکاری های بين المللی برای اعمال برخی از تحريم ها بر اين اساس است که از جمله برای توليد سانتریفوژهای جديد، تلاش ايران جهت تامين مواد با هدف ساختن سلاح هسته ای بسيار خطرناک خواهد بود.
خانم اسلاوين اضافه کرد: با ادامه کار سانتریفوژهای موجود که تاريخ مصرف معينی دارند، جايگزين ساختن آنها برای ايران ناممکن و يا بسيار دشوار خواهد بود.
اما در زمينه اعمال تحريم های جديد عليه بانک مرکزی ايران و صادرات نفت اين کشور نيز، کارشناسان شرکت کننده در اين نشست بر اين عقيده بودند که جوانب و پيامدهای چنين تحريم هايی، به دقت مورد مطالعه و بررسی قرار نگرفته است.
از جمله لوسين پل بی يارِسی، مدير بنياد پژوهش های مربوط به سياست انرژی، به محدوديت های تحريم صادرات نفتی اشاره کرد.
او گفت: در اين زمينه می شود به سال های پيشين در دنيا نظر کرد. ولی در عملکرد سياست انرژی، ايرانی ها بدترين دشمنان خود بوده اند.
اين کارشناس امور انرژی تاکيد کرد که سهم آمريکا و به طور کلی کشورهای ديگر در آشفته کردن صنايع انرژی ايران تنها ده درصد بوده است. سهم ۹۰ درصدی بقيه، از آن خود مسئولان دولت ايران است.
او گفت که اين امر را در نحوه تصميم گيری های ايرانيان، بروکراسی غیر ضروری و آسيب زننده و بی کفايتی مديران و مسئولان بالا در صنعت نفت ايران بايد جستجو کرد.
نتيجه اين نشست که نزديک به دو ساعت طول کشيد، تاکيد بر ناکارآمد بودن تحريم ها و رويکرد و همکاری با دولت ايران بود. از آن نوع همکاری و تعاملی که پس از جنگ دوم جهانی، ايالات متحده آمریکا در قبال ژاپن پيشه کرد.
البته با توجه به عملکرد جمهوری اسلامی ايران و سخنانی که رهبران آن ايراد می کنند، در حال حاضر در واشینگتن، طرفداران چنين انديشه ای، يعنی تعامل با حکومت اسلامی در تهران ، بسيار اندک اند.
