يک کنسرسيوم بين المللی کره شمالی را تحت فشار قرار داده است تا به خاطر لغو پروژه های تامين انرژی در اين کشور، يک ميليارد و ۹۰۰ ميليون دلار غرامت بپردازد .
کره شمالی در سال ۱۹۹۴ ميلادی قراردادی را امضا کرد که در آن متعهد شد تا در قبال دريافت کمک های اقتصادی از برنامه های هسته ای خود صرف نظر کند .
بر اساس اين قرارداد، سازمان تامين انرژی شبه جزيره کره، کار احداث دو نيروگاه هسته ای آب سبک را در کره شمالی آغاز کرد تا اين کشور از نظر تامين انرژی با مشکلی روبرو نشود .
علاوه بر سازمان تامين انرژی شبه جزيره کره ، کشورهای کره جنوبی، ژاپن، آمريکا و اتحاديه اروپا در ساخت اين نيروگاهها در کره شمالی سرمايه گذاری کرده و در صدد بودند تا با تاسيس اين نيروگاهها، کره شمالی را از برنامه های هسته ای خود دور نگه دارند .
اما کره شمالی در سال ۲۰۰۲ ميلادی با غنی سازی اورانيوم مفاد عهدنامه سال ۱۹۹۴ را در عمل زير پا گذاشت و در سال ۲۰۰۳ پروژه ساخت نيروگاه های هسته ای آب سبک در اين کشور را تعطيل کرد .
اين کشور همچنين در سال ۲۰۰۳ ميلادی از پيمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی، ان پی تی، خارج شد و يک سال بعد از آن اعلام کرد که موفق به ساخت حدود چهل کيلوگرم اورانيوم شده است. با اين مقدار اورانيوم می توان شش تا هشت بمب اتمی توليد کرد .
کره شمالی در نهم اکتبر سال ۲۰۰۶ اولين آزمايش هسته ای خود را انجام داد و طبق گزارش ها، اين کشور خود را برای دومين آزمايش هسته ای آماده می کند .
سازمان تامين انرژی شبه جزيره کره، پيونگ يانگ را مسئول لغو قرارداد تاسيس نيروگاه های هسته ای آب سبک در اين کشور می داند و معتقد است که کره شمالی بايد در ازاء اين عمل به پرداخت غرامت محکوم شود.
