شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران از آغاز شمارش معکوس حذف بنزین پتروشیمی‌ها خبر داده و گفته است که بنزین وارداتی هم پاک‌تر از بنزین پتروشیمی است و هم ارزان‌تر تمام می‌شود.
قبل از تحریم صادرات بنزین به ایران توسط آمریکا در سال ۸۹، تهران حدود ۴۰ درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین می‌کرد. بعد از اعمال تحریم‌ها، ایران طرحی به نام «تولید ضربتی افزایش تولید بنزین» به اجرا گذاشت و شروع به تولید بنزین خام (ریفرمیت) در پتروشیمی‌ها و تحویل آن به پالایشگاه‌ها برای تولید بنزین قابل مصرف شد.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران روز چهارشنبه سوم اردیبهشت ماه با انتشار اطلاعیه‌ای گفته است که «با توجه به برخی محدودیت‌ها، از چند سال قبل تولید روزانه شش میلیون لیتر بنزین خام در پتروشیمی‌ها آغاز شد که واردات بنزین کشور را به حدود ۳ تا ۴ میلیون لیتر در روز کاهش داد».
این اطلاعیه می‌گوید که بنزین پتروشیمی‌ها استاندارد نبوده و گران تمام می‌شود.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در ادامه گفته است که ریفرمیت (بنزین خام) دریافتی از پتروشیمی‌ها دارای آروماتیک ۶۰ تا ۷۰ درصد و بنزن حدود ۶ تا ۱۰ درصد است که بعد از اختلاط با دیگر مولفه‌های بنزین و تنظیم مشخصات آن مطابق با استاندارد فعلی به بازار عرضه می‌شود.
بر اساس این گزارش، ریفرمیت دریافتی از دیگر پتروشیمی‌های فعال در تامین بنزین از اکتان مناسب برخوردار نبوده و در موارد زیادی اکتان محصول آن‌ها حتی کمتر از ۸۴ است و این در حالی است که عدد اکتان آن برای تحویل باید حداقل ۹۵ باشد، که این امر باعث شد آثار سوء برای محیط زیست داشته باشد.
این اطلاعیه می‌گوید که تولید بنزین در پتروشیمی‌ها نه تنها باعث اشغال واحدهای پتروشیمی و کاهش تولید پتروشیمی می‌شود، بلکه هزینه آن از بنزین وارداتی نیز بیشتر است.
تولید بنزین در پتروشیمی‌ها در دوران احمدی‌نژاد مورد انتقاد شدید کار‌شناسان و برخی نمایندگان مجلس واقع شد که به کیفیت بنزین تولیدی اعتراض داشتند، موضوعی که چندین بار تکذیب وزارت نفت ایران را به دنبال داشت و مسئولین این وزارتخانه اعلام کردند که بنزین پتروشیمی‌ها مطابق استانداردهای اروپایی است.
اما در دولت روحانی، مقامات ایران علنا موضوع آلودگی هوا را به بنزین تولید پتروشیمی‌ها نسبت داده و ۱۰ بهمن ماه پارسال در پی شدت گرفتن آلودگی شهر تهران، سازمان حفاظت از محیط زیست با «بحرانی خواندن وضعیت سوخت» از دولت خواست است که بنزین استاندارد از خارج وارد کند.
مقامات دولت احمدی‌نژاد همواره مدعی «خودکفایی بنزین» بودند، اگرچه آمریکا روز ۲۳ بهمن سال ۹۰ سه شرکت، از جمله شرکت ژوهای ژنرونگ چین را به خاطر نقض تحریم‌های بنزین ایران در لیست سیاه قرار داد.
با این حال، شرکت ملی پالایش و پخش در گزارش سالانه‌ای که تحت عنوان «آمارنامه مصرف فرآورده‌های نفتی انرژی زا» منتشر کرده و در سایت این شرکت قرار دارد، می‌گوید که واردات بنزین ایران در سال ۸۹ با کاهشی دو برابری به ۱۰ میلیون لیتر در روز رسید، اما در سال‌های ۹۰ و ۹۱ نیز به ترتیب روزانه شش میلیون و ۳۲۰ هزار لیتر و یک میلیون و ۷۵۰ هزار لیتر بنزین به کشور وارد شده است.
خبرگزاری ایرنا نیز روز ۲۳ فروردین ماه از قول عباس کاظمی مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران گزارش داد که ایران در سال گذشته روزانه ۳. ۵ میلیون لیتر واردات بنزین داشته است.
دولت روحانی می‌گوید در نظر دارد با حذف تولید بنزین خام در پتروشیمی‌ها، واردات این محصول را به ۱۰ تا ۱۱ میلیون لیتر در روز برساند.
قبل از تحریم صادرات بنزین به ایران توسط آمریکا در سال ۸۹، تهران حدود ۴۰ درصد از بنزین مصرفی خود را از خارج تامین می‌کرد. بعد از اعمال تحریم‌ها، ایران طرحی به نام «تولید ضربتی افزایش تولید بنزین» به اجرا گذاشت و شروع به تولید بنزین خام (ریفرمیت) در پتروشیمی‌ها و تحویل آن به پالایشگاه‌ها برای تولید بنزین قابل مصرف شد.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران روز چهارشنبه سوم اردیبهشت ماه با انتشار اطلاعیه‌ای گفته است که «با توجه به برخی محدودیت‌ها، از چند سال قبل تولید روزانه شش میلیون لیتر بنزین خام در پتروشیمی‌ها آغاز شد که واردات بنزین کشور را به حدود ۳ تا ۴ میلیون لیتر در روز کاهش داد».
این اطلاعیه می‌گوید که بنزین پتروشیمی‌ها استاندارد نبوده و گران تمام می‌شود.
شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در ادامه گفته است که ریفرمیت (بنزین خام) دریافتی از پتروشیمی‌ها دارای آروماتیک ۶۰ تا ۷۰ درصد و بنزن حدود ۶ تا ۱۰ درصد است که بعد از اختلاط با دیگر مولفه‌های بنزین و تنظیم مشخصات آن مطابق با استاندارد فعلی به بازار عرضه می‌شود.
بر اساس این گزارش، ریفرمیت دریافتی از دیگر پتروشیمی‌های فعال در تامین بنزین از اکتان مناسب برخوردار نبوده و در موارد زیادی اکتان محصول آن‌ها حتی کمتر از ۸۴ است و این در حالی است که عدد اکتان آن برای تحویل باید حداقل ۹۵ باشد، که این امر باعث شد آثار سوء برای محیط زیست داشته باشد.
این اطلاعیه می‌گوید که تولید بنزین در پتروشیمی‌ها نه تنها باعث اشغال واحدهای پتروشیمی و کاهش تولید پتروشیمی می‌شود، بلکه هزینه آن از بنزین وارداتی نیز بیشتر است.
تولید بنزین در پتروشیمی‌ها در دوران احمدی‌نژاد مورد انتقاد شدید کار‌شناسان و برخی نمایندگان مجلس واقع شد که به کیفیت بنزین تولیدی اعتراض داشتند، موضوعی که چندین بار تکذیب وزارت نفت ایران را به دنبال داشت و مسئولین این وزارتخانه اعلام کردند که بنزین پتروشیمی‌ها مطابق استانداردهای اروپایی است.
اما در دولت روحانی، مقامات ایران علنا موضوع آلودگی هوا را به بنزین تولید پتروشیمی‌ها نسبت داده و ۱۰ بهمن ماه پارسال در پی شدت گرفتن آلودگی شهر تهران، سازمان حفاظت از محیط زیست با «بحرانی خواندن وضعیت سوخت» از دولت خواست است که بنزین استاندارد از خارج وارد کند.
مقامات دولت احمدی‌نژاد همواره مدعی «خودکفایی بنزین» بودند، اگرچه آمریکا روز ۲۳ بهمن سال ۹۰ سه شرکت، از جمله شرکت ژوهای ژنرونگ چین را به خاطر نقض تحریم‌های بنزین ایران در لیست سیاه قرار داد.
با این حال، شرکت ملی پالایش و پخش در گزارش سالانه‌ای که تحت عنوان «آمارنامه مصرف فرآورده‌های نفتی انرژی زا» منتشر کرده و در سایت این شرکت قرار دارد، می‌گوید که واردات بنزین ایران در سال ۸۹ با کاهشی دو برابری به ۱۰ میلیون لیتر در روز رسید، اما در سال‌های ۹۰ و ۹۱ نیز به ترتیب روزانه شش میلیون و ۳۲۰ هزار لیتر و یک میلیون و ۷۵۰ هزار لیتر بنزین به کشور وارد شده است.
خبرگزاری ایرنا نیز روز ۲۳ فروردین ماه از قول عباس کاظمی مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران گزارش داد که ایران در سال گذشته روزانه ۳. ۵ میلیون لیتر واردات بنزین داشته است.
دولت روحانی می‌گوید در نظر دارد با حذف تولید بنزین خام در پتروشیمی‌ها، واردات این محصول را به ۱۰ تا ۱۱ میلیون لیتر در روز برساند.
