به رغم سخنان مسئولان ارشد جمهوری اسلامی درباره بی اثر بودن مجازات های اقتصادی بين المللی عليه ايران، شماری از منابع ايرانی و غير ايرانی مي گويند که اين گونه مجازات ها از هم اکنون در روابط بازرگانی و مالی اين کشور با دنيای خارج خلل های جدی به وجود آورده است.
تحریم های پيش بينی شده در قطعنامه های ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ شورای امنيت نهاد ها و شخصيت های مرتبط با برنامه های هسته ای و موشکی جمهوری اسلامی را هدف گرفته اند و اعمال مجازات اقتصادی به معنای اخص کلمه هنوز در دستور کار جامعه بين المللی نيست.
اما در ورای تصميم گيری نهاد های ملل متحد، تهاجم اقتصادی عليه خطوط ارتباطی ايران با جهان خارج ماه ها است که آغاز شده و به نظر مي رسد واشنگتن توانسته است شماری ديگر از قدرت های بزرگ و نوظهور، به ويژه اتحاديه اروپا را با خود همراه کند.
مسئولان ارشد جمهوری اسلامی، از وزير امور اقتصادی و دارايی گرفته تا رييس کل بانک مرکزی، اطمينان مي دهند که اعمال فشار های اقتصادی عليه ايران تازگی ندارد و کشور از چند دهه پيش به اين سو به شرايط سخت خو گرفته است.
با اين حال نشانه های اختلال در روابط اقتصادی بين المللی ايران رو به فزونی مي رود.
محمد رضا بهزاديان، رييس سابق اتاق بازرگانی و صنايع و معادن تهران و رقيب علينقی خاموشی، رييس کنونی اتاق ايران، هشدار مي دهد که اگر وضع به همين گونه پيش رود، واردات به طور کلی متوقف مي شود، مواد اوليه مورد نياز به کارخانه ها نمی رسد و ايران، به گفته او، در ماه های آينده با بحران شديد بيکاری روبرو خواهد شد.
آقای بهزاديان می پرسد: در وضعيتی که بانک های دنيا از پذيرش حواله پول از ايران خود داری مي کنند، وضعيت دانشجويان ما در کشور های خارجی چه مي شود؟
از ديدگاه او، دکتر شيبانی، رييس بانک مرکزی بايد به مردم پاسخ دهد در مقابله با فشارهايی که به بانک سپه در داخل و خارج از کشور وارد می شود چه کرده و چگونه از سپرده های مردم در اين بانک حمايت شده است.
روزنامه «لوموند» چاپ پاريس نيز در شماره روز سه شنبه، هفدهم آوريل، از موفقيت آمريکا در کاهش چشمگير مناسبات محافل مالی بين المللی با ايران سخن مي گويد.
روزنامه فرانسوی می نويسد: واشینگتن طی ماه های گذشته تلاش کرد چهل بانک و موسسه مالی بين المللی را برای اعمال فشار بر جمهوری اسلامی با خود همراه کند.
شرکت فرانسوی «توتال» تاکنون نتوانسته است برای طرح مايع کردن گاز در حوزه پارس جنوبی، متعلق به ايران، از تامين مالی بانکی برخوردار شود. اين تلاش، به نوشته «لوموند»، موثر افتاده، تا جايی که ديگر هيچ بانک اروپايی در تامين مالی پروژه های بزرگ در ايران شرکت نمی کند. مثلا شرکت فرانسوی «توتال» تاکنون نتوانسته است برای طرح مايع کردن گاز در حوزه پارس جنوبی، متعلق به ايران، از تامين مالی بانکی برخوردار شود.
هدف واشينگتن، به نوشته «لوموند»، خشکاندن جريان سرمايه گذاری و وام به سوی ايران و ضمانت اعتبار نامه های اين کشور از سوی بانک ها است.
آمريکا، به نوشته «لوموند»، می خواهد نظام تهران، در مواجهه با چشم انداز انزوای پر هزينه اقتصادی، به اين نتيجه برسد که بايد در برابر غربی ها از خود انعطاف نشان دهد.
شماری از بانک های اروپايی، از جمله آلمانی و سوييسی، به سرعت روابط مالی خود را با تهران محدود کردند. در عوض، به نوشته «لوموند»، مسئولان فرانسوی در آغاز در برابر فشار های امريکا مقاومت نشان دادند، ولی سر انجام در مقابل عمل انجام شده قرار گرفتند و آنها نيز به کاهش فعاليت هايشان در رابطه با تهران تن سپردند.
این روزنامه می افزايد که علی آهنی، سفير فرانسه در پاريس، به منظور محدود کردن خسارت های ناشی از تحریم، تماس های خود را با محافل اقتصادی فرانسه گسترش داده و به ويژه خواستار ملاقات با مديران دو بانک بزرگ اين کشور شده است.
