معصومه ابتکار، دبير کميته محيط زيست شورای شهر تهران، فرستادن پارازيت بر روی ماهواره‌ها را بسيار نگران‌کننده و مضر خواند.
به گزارش خبرگزاری مهر، معصومه ابتکار گفت که اين امواج بر سلامتی انسان و سلول‌های بدن تاثير می‌گذارند و سرمنشا بسياری از عوارض و بيماری‌ها هستند.
در مورد مشکلاتی که پارازيت‌های ماهواره‌ای بر سلامت جسم و روان مردم به وجود می‌آورند، سالهاست که گزارش های زیادی منتشر شده است اما همچنان برای جلوگيری از دسترسی مخاطبان ايرانی بر روی شبکه‌های ماهواره‌ای پارازيت فرستاده می‌شود.
در مورد همين موضوع با مريم بهنام، پزشک عمومی در لندن گفت و گو کرده و نخست از او پرسیده ایم که پارازیت چیست و چگونه بر سلامت افراد اثر می گذارد؟
مريم بهمن: در زبان انگليسی به آن می گويند ريدييشن. اين ريدی ای شن می تواند طول موجی باشد که از اشيا ساطع می شود. پارازیت هم يک نوع ری دیشن است که فرستاده می شود و بر کل جامعه تاثيرخواهد گذاشت.
مثلا وقتی جايی از ما می شکند و به دکتر می رويم و عکس می گيريم، خود اين عکس گرفتن يک سری ريديشن است که ارزش تشخيصی دارد. ناخواسته و هر روز همه ما در معرض ريدی يشين هستيم.
حالا وقتی پارازيت می فرستند، در واقع يک سری امواج اضافه را دوباره در سطح جامعه منتشر می کنند، يکی از عوارضش می تواند خطر هر چه بيشتر ابتلا به سرطان های مختلفی همچون سرطان پوست باشد. همچنين می تواند روی بسياری چيزهای ديگر هم اثرگذار باشد. می تواند به روی هورمون های فرد، قدرت جنسی و حتی تيروئيد و ساير نقاط حساس بدن اثرگذار باشد.
آيا به نظر شما اين تششعات پارازيتی می تواند عامل افزايش سرطان در ايران باشد؟
بله. صد در صد. اساسا بروز سرطان خودش می تواند دلايل مختلفی داشته باشد؛ استرس و مسائل ديگر را کنار بگذاريم می بينيم که سلول های انسان از دی ان ای تشکيل شده است و تششعات می توانند باعث جهش در دی ان ای های انسان بشوند و اين مسئله خودش می تواند منجر شود به اين که سلول ها از چرخه طبيعی خود خارج شده و رشد بی رويه داشته و تبديل به سرطان بشوند.
زمانی که شبکه های ماهواره ای در ايران شکل گرفت، دولت برای جلوگيری از دسترسی مخاطبان ايرانی روی اين شبکه ها پارازيت ارسال کرده و اکنون سالهاست که متخصصان مختلف در اين مورد هشدار می دهند. به اعتقاد شما چطور ممکن است که اين روش پارازيت فرستادن، عليرغم آگاهی از مضرات آن کماکان ادامه پيدا کند؟
به نظر من به اندازه کافی در اين مورد صحبت شده و تصور می کنم که به هر حال مسئولين، در اين مورد به خوبی آگاهند. مسئله اينجاست که آيا سلامت مردم برايشان اهميت بيشتری دارد؟ يا اينکه يک سری اطلاعات را مردم نشنوند؟
به نظر می رسد که می توان اين طور نتيجه گرفت که سلامت مردم برايشان مهم نيست بلکه اين مهم است که يک سری اطلاع رسانی به مردم ايران داده نشود. برای همين است که نسبت به اين موضوع بی توجهی می شود.
اگر اين اتفاق برای يک کشور ديگری پيش می آمد، به نظر شما چه واکنش هايی در اين راستا شکل می گرفت؟
در ايران متاسفانه ان جی او ها يا سازمان های غير وابسته به سيستم دولتی کم هستند. اگر در کشور ديگری اين مسئله رخ می داد اول از همه از سوی دولت مطرح می شود و از آن جلوگيری می شود و پس از آن هم سازمان های غير دولتی با اعتصابات و اعتراضات و واکنش هايی که می توانند انجام دهند، در اين مورد صحبت می کنند و صدايشان را به گوش مسئولين می رسانند.
ولی متاسفانه در ايران اين امکان وجود ندارد که مردم، همگی بخواهند در اين مورد صحبت کنند و نسبت به اين پديده مخالفت کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، معصومه ابتکار گفت که اين امواج بر سلامتی انسان و سلول‌های بدن تاثير می‌گذارند و سرمنشا بسياری از عوارض و بيماری‌ها هستند.
در مورد مشکلاتی که پارازيت‌های ماهواره‌ای بر سلامت جسم و روان مردم به وجود می‌آورند، سالهاست که گزارش های زیادی منتشر شده است اما همچنان برای جلوگيری از دسترسی مخاطبان ايرانی بر روی شبکه‌های ماهواره‌ای پارازيت فرستاده می‌شود.
در مورد همين موضوع با مريم بهنام، پزشک عمومی در لندن گفت و گو کرده و نخست از او پرسیده ایم که پارازیت چیست و چگونه بر سلامت افراد اثر می گذارد؟
مريم بهمن: در زبان انگليسی به آن می گويند ريدييشن. اين ريدی ای شن می تواند طول موجی باشد که از اشيا ساطع می شود. پارازیت هم يک نوع ری دیشن است که فرستاده می شود و بر کل جامعه تاثيرخواهد گذاشت.
مثلا وقتی جايی از ما می شکند و به دکتر می رويم و عکس می گيريم، خود اين عکس گرفتن يک سری ريديشن است که ارزش تشخيصی دارد. ناخواسته و هر روز همه ما در معرض ريدی يشين هستيم.
حالا وقتی پارازيت می فرستند، در واقع يک سری امواج اضافه را دوباره در سطح جامعه منتشر می کنند، يکی از عوارضش می تواند خطر هر چه بيشتر ابتلا به سرطان های مختلفی همچون سرطان پوست باشد. همچنين می تواند روی بسياری چيزهای ديگر هم اثرگذار باشد. می تواند به روی هورمون های فرد، قدرت جنسی و حتی تيروئيد و ساير نقاط حساس بدن اثرگذار باشد.
آيا به نظر شما اين تششعات پارازيتی می تواند عامل افزايش سرطان در ايران باشد؟
بله. صد در صد. اساسا بروز سرطان خودش می تواند دلايل مختلفی داشته باشد؛ استرس و مسائل ديگر را کنار بگذاريم می بينيم که سلول های انسان از دی ان ای تشکيل شده است و تششعات می توانند باعث جهش در دی ان ای های انسان بشوند و اين مسئله خودش می تواند منجر شود به اين که سلول ها از چرخه طبيعی خود خارج شده و رشد بی رويه داشته و تبديل به سرطان بشوند.
زمانی که شبکه های ماهواره ای در ايران شکل گرفت، دولت برای جلوگيری از دسترسی مخاطبان ايرانی روی اين شبکه ها پارازيت ارسال کرده و اکنون سالهاست که متخصصان مختلف در اين مورد هشدار می دهند. به اعتقاد شما چطور ممکن است که اين روش پارازيت فرستادن، عليرغم آگاهی از مضرات آن کماکان ادامه پيدا کند؟
به نظر من به اندازه کافی در اين مورد صحبت شده و تصور می کنم که به هر حال مسئولين، در اين مورد به خوبی آگاهند. مسئله اينجاست که آيا سلامت مردم برايشان اهميت بيشتری دارد؟ يا اينکه يک سری اطلاعات را مردم نشنوند؟
به نظر می رسد که می توان اين طور نتيجه گرفت که سلامت مردم برايشان مهم نيست بلکه اين مهم است که يک سری اطلاع رسانی به مردم ايران داده نشود. برای همين است که نسبت به اين موضوع بی توجهی می شود.
اگر اين اتفاق برای يک کشور ديگری پيش می آمد، به نظر شما چه واکنش هايی در اين راستا شکل می گرفت؟
در ايران متاسفانه ان جی او ها يا سازمان های غير وابسته به سيستم دولتی کم هستند. اگر در کشور ديگری اين مسئله رخ می داد اول از همه از سوی دولت مطرح می شود و از آن جلوگيری می شود و پس از آن هم سازمان های غير دولتی با اعتصابات و اعتراضات و واکنش هايی که می توانند انجام دهند، در اين مورد صحبت می کنند و صدايشان را به گوش مسئولين می رسانند.
ولی متاسفانه در ايران اين امکان وجود ندارد که مردم، همگی بخواهند در اين مورد صحبت کنند و نسبت به اين پديده مخالفت کنند.
