«دختران شینآبادی» با گلایه از روند درمان خود٬ نسبت به وعدههای «محققنشده» مسئولان مربوطه از جمله وزیر بهداشت در این زمینه انتقاد کرده و خواستار اعزام به خارج برای ادامه درمان شدند.
۱۲ دختر دانشآموز که پنج سال پیش بر اثر آتشگرفتن یک بخاری نفتی در دبستان روستای شینآباد پیرانشهر در استان آذربایجان غربی دچار سوختگی شدند٬ با حضور در خبرگزاری ایلنا این مطالب را بیان کردند. این حادثه٬ دو کشته و ۲۷ زخمی برجای گذاشت.
سیما٬ یکی از این دختران در این زمینه گفته که «دکترمان میگوید، اگر اینجا باشیم، شاید دیرتر خوب شویم، ولی در خارج از کشور، به دلیلِ وجودِ امکاناتِ بهتر، زودتر خوب میشویم».
به گفته وی٬ «هشت ماه پیش آقای هاشمی (وزیر بهداشت) به ما قول داد و نامهای امضاء کرد که تجهیزات برایمان به بیمارستان آورده میشود، اما این اتفاق نیفتاد».
خبرگزاری ایلنا در عین حال تصویری از نامهای مورخ ۲۱ تیرماه سال ۹۶ را منتشر کرده که بر اساس یک صورتجلسه٬ «خطاب به آقای رضایی، رئیس اداره بودجه معاونت درمان وزارت بهداشت و رییس بیمارستان فاطمه زهرا، قرار بوده تجهیزات در طول دو هفته به این بیمارستان داده شود که این اتفاق تا به امروز نیفتاده است».
پدر وی نیز گفته که در طول پنج سال گذشته، «درمان و امکانات پزشکی در کشور، جوابگوی بچههای ما نبوده، اگر جوابگو بود، مفصل و انگشتان بچههای خشک نمیشد».
وی خواستار ملاقات با حسن روحانی٬ رئیسجمهوری، شده و افزوده که شاید با این ملاقات٬ «بچهها را به خارج از کشور اعزام کنیم».
آنطور که پدر سیما گفته٬ دو سال پیش٬ «در کنگره سوختگی، وزیر بهداشت با سیما ناهار خورد و گفت که اگر لازم باشد، هر کدام از بچهها به خارج از کشور اعزام میشوند. اما متاسفانه فقط در حد وعده و وعید بود».
وی افزوده که که «روی هر کدام از بچهها بیش از ۱۵۰ عمل جراحی انجام شده» و پس از اتمام مبلغ «یک میلیارد و ۳۶۰ میلیون تومان» که برای درمان این دختران اختصاص داده شده بود٬ «درمان بچهها به سختی پیش میرود».
یکی دیگر از این دختران که به نام وی اشاره نشده نیز گفته که به دلیل کمبود بودجه٬ تجهیزات مورد استفاده در جراحی آنها در «بیمارستان فاطمه زهرا که بیمارستانی دولتی- آموزشی است»٬ فاقد کیفیت مناسب است و در نتیجه روند درمان به طور مکرر دچار مشکل میشود.
وی همچنین با اشاره به «خشکشدن مفاصل» دست خود و دیگر دختران٬ افزوده که «با دستانمان کاری نمیتوانیم انجام دهیم. درسمان را میخوانیم، اما خوب پیش نمیرود؛ مدام در حال رفتوآمد به تهران هستیم و معلم دیگر درس را تکرار نمیکند. به همین دلیل معدلمان پایین میآید».
اسرین٬ یکی دیگر از دختران شینآبادی، نیز با انتقاد از وعدههای محققنشده وزیر بهداشت٬ این پرسش را مطرح کرده که آیا «اگر دختر خودش بود، در ایران با این تجهیزات او را عمل میکرد؟»
پدر نادیا٬ یکی دیگر از این دختران نیز گفته که «چون هزینه برای بیمارستان زیاد است؛ جراحان، شخصاً عمل را انجام نمیدهند و به دستیاران میسپارند».
پدر یکی دیگر از دختران هم با اشاره به «آموزشی» بودن بیمارستان «فاطمه زهرا» گفته که «دستیاران جراحیها را انجام میدهند. بچههای ما موش آزمایشگاهی نیستند».
از دیگر انتقادهای والدین این دختران٬ پرداخت نشدن دیه کامل دو نفر از دختران فوتشده از سوی بیمه ایران و پرداخت تنها نیمی از آن به علت زن بودن آنها است.
آذرماه سال جاری نیز وکیل دختران «شینآبادی» در نامهای سرگشاده به حسن روحانی با انتقاد از تبعیض در پرداخت دیه دانشآموزان این مدرسه به دلیل زن بودن، خواستار رعایت حقوق شهروندی آنها به طور کامل شده بود.
حسین احمدینیاز در پنجمین سالگرد این حادثه خطاب به روحانی نوشته بود که «هنوز علیرغم وعدههای داده شده، تاکنون نصف دیه» ساریا رسولزاده و سیران یگانه، دو دانشآموز فوتشده، پرداخت نشده است.
وی افزوده که در ایران «هنوز جنسیت مبنای دیه» است و «این نابرابری موجب تضییع حقوق این دختران و هزاران دختر دیگر ایران زمین» شده است.
به گفته این وکیل، در حالی که روند درمان دختران شینآبادی تا ۱۵ سال دیگر ادامه خواهد داشت و آنها و والدینشان باید رنج سفر به تهران و انجام عملهای جراحی متعدد را تحمل کنند، حق و حقوقشان پرداخت نشده است.
وی افزوده بود: «به گمان اینجانب حقوق شهروندی زمانی محقق میشود که حقوق این دختران مظلوم به طور کامل تودیع و پرداخت شود».
اندکی پس از این حادثه نیز رسول خضری، نماینده پیرانشهر در مجلس گفته بود که طبق پروتکل مصوبه دولت، تمامی هزینههای مربوط به عمل پلاستیک و بیمه عمر و دیه دانشآموزان شینآبادی و درودزن بر عهده دولت است.
روزنامه آرمان نیز در آن سال از «قطع انگشتان دست سه نفر از مصدومان آتشسوزی در دبستان شینآباد» خبر داده و نوشته بود که «دانشآموزان بدحال هنوز در بیمارستان به سر میبرند»، اما «اعزام به خارج تعدادی از مصدومان برای ادامه درمان نیز غیرضروری تشخیص داده شده است».