مراسم تشييع پيکر سيمين دانشور، داستان نويس شهير ايرانی، روز يکشنبه در تهران برگزار شد و پيکر وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. همزمان وزارت ارشاد از صدور مجوز برای انتشار آثار خانم دانشور خبر داده است.
گزارش ها حاکی است که مراسم تشييع پيکر بانوی ادبيات ايران از مقابل تالار وحدت آغاز شد و در آن چهره های فرهنگی و ادبی حضور داشتند. در اين مراسم، سخنرانی سيمين دانشور درباره هنر معاصر پخش شد و پيام وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران خوانده شد.
همچنين بهمن دری، معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد، به ايراد سخنرانی پرداخت و گفت که «سيمين دانشور در عرصه داستان نويسی حرف اول را می زد و فکر نمی کنم کسی بتواند در داستان نويسی به تبحر او برسد.»
به گفته وی، «دانشور به ساده نويسی معتقد بود و کتاب "سووشون" نقطه اوج کارهای ساده و در عين حال عميق اوست.»
در اين مراسم علی دهباشی، سردبير فصلنامه «بخارا» که ويژه نامه ای را برای بررسی شخصيت و آثار سيمين دانشور منتشر کرده است نيز در سخنانی گفت: «سه نسل از ما با رمان‌ها و آثار دانشور زندگی کرده‌ايم و هميشه دم گرم، پرمهر و مهربانش آرامش‌بخش همه‌ی ما بود.»
وی افزود: «حضور وسيع شاعران و نويسندگان و مقامات فرهنگی در اين مراسم نشان می‌دهد که دانشور از چه جايگاهی در ادب معاصر ما برخوردار بوده است.»
غلامرضا امامی، نويسنده و مترجم، نيز در سخنانی به تجليل از شخصيت سيمين دانشور پرداخت و گفت: «او را هرگز نمی يابم که رفته باشد. سيمين سفر به خير! آخرين سفر به خير! امروز به ديدار جلال می روی. از او بياموزيم دانايی، دل به مردم دادن و راه خود رفتن و بسياری از چيزهای ديگر را. سيمين دانشور امروز به ابديت و بی گمان به آستان بهشت جای دارد. بر فراز سيمين، درخت پرادب اين سرزمين، درخت‌ها خواهد بود و در کنار آنها نهال‌ها و نسل‌های بعدی به اين بانو و همسرش سپاس خواهند گفت.»
گزارش خبرگزاری ايسنا حاکی است که سيد محمود دعايی، رييس موسسه نشريات اطلاعات، بر پيکر خانم دانشور نماز خواند و سپس پيکر وی برای خاکسپاری به قطعه هنرمندان بهشت زهرا منتقل شد.
سيمين دانشور عصر روز پنجشنبه در سن ۹۰ سالگی در تهران درگذشت.
خانم دانشور بيش از همه با رمان «سووشون» نزد علاقمندان ادبيات ايرانی شناخته شده است. رمانی که داستان اش در دهه ۱۳۲۰خورشيدی در جنوب ايران می‌گذرد و از پرفروش‌ترين رمان‌های تاريخ ادبيات ايران محسوب می‌شود و تاکنون به ۱۷ زبان زنده دنيا ترجمه شده است.
علاوه بر رمان «سووشون»، سه رمان «جزيره سرگردانی»، «ساربان سرگردان» و «کوه سرگردان» هم از آثار معروف سيمين دانشور هستند که رمان «کوه سرگردان» هنوز منتشر نشده است.
معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد اسلامی روز يکشنبه اعلام کرد، به هر کتابی که مربوط به سيمين دانشور باشد و به دستمان برسد، مجوز انتشار می دهيم تا به زودی منتشر شود.
بهمن دری درباره رمان «کوه سرگردان» گفته است: «اين رمان قرار بود دو سال پيش به دست ما برسد که در انتشارات اش باقی ماند و مدير نشر نيز فوت شد.»
وی اظهار داشت :«ما سعی می کنيم در نمايشگاه کتاب در ارديبهشت ماه و در آستانه تولد سيمين دانشور، غرفه ای را به او اختصاص دهيم.»
خانم دانشور همچنين در زمينه ترجمه نيز آثار مهمی را به فارسی برگردانده است که از جمله آنها می توان به «سرباز شکلاتی» از جرج برنارد شاو، «دشمنان» از آنتون چخوف، «بنال وطن» از آلن پيتون و «داغ ننگ» از ناتانيل هاثورن اشاره کرد.
شخصيت خانم دانشور در روزهای اخير مورد تجليل بسياری از شخصيت ها و رسانه ها قرار گرفته است. در همين زمينه، محمود دولت آبادی، نويسنده ايرانی، در يادداشتی، سيمين دانشور را شخصيت معرفی کرده که به گفته وی، «طرحی به واقع نو از ادبيات در افکند که قوت قلب دوستداران ادبيات معاصر ايران را افزون تر کرد.»
گزارش ها حاکی است که مراسم تشييع پيکر بانوی ادبيات ايران از مقابل تالار وحدت آغاز شد و در آن چهره های فرهنگی و ادبی حضور داشتند. در اين مراسم، سخنرانی سيمين دانشور درباره هنر معاصر پخش شد و پيام وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران خوانده شد.
همچنين بهمن دری، معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد، به ايراد سخنرانی پرداخت و گفت که «سيمين دانشور در عرصه داستان نويسی حرف اول را می زد و فکر نمی کنم کسی بتواند در داستان نويسی به تبحر او برسد.»
به گفته وی، «دانشور به ساده نويسی معتقد بود و کتاب "سووشون" نقطه اوج کارهای ساده و در عين حال عميق اوست.»
در اين مراسم علی دهباشی، سردبير فصلنامه «بخارا» که ويژه نامه ای را برای بررسی شخصيت و آثار سيمين دانشور منتشر کرده است نيز در سخنانی گفت: «سه نسل از ما با رمان‌ها و آثار دانشور زندگی کرده‌ايم و هميشه دم گرم، پرمهر و مهربانش آرامش‌بخش همه‌ی ما بود.»
وی افزود: «حضور وسيع شاعران و نويسندگان و مقامات فرهنگی در اين مراسم نشان می‌دهد که دانشور از چه جايگاهی در ادب معاصر ما برخوردار بوده است.»
غلامرضا امامی، نويسنده و مترجم، نيز در سخنانی به تجليل از شخصيت سيمين دانشور پرداخت و گفت: «او را هرگز نمی يابم که رفته باشد. سيمين سفر به خير! آخرين سفر به خير! امروز به ديدار جلال می روی. از او بياموزيم دانايی، دل به مردم دادن و راه خود رفتن و بسياری از چيزهای ديگر را. سيمين دانشور امروز به ابديت و بی گمان به آستان بهشت جای دارد. بر فراز سيمين، درخت پرادب اين سرزمين، درخت‌ها خواهد بود و در کنار آنها نهال‌ها و نسل‌های بعدی به اين بانو و همسرش سپاس خواهند گفت.»
گزارش خبرگزاری ايسنا حاکی است که سيد محمود دعايی، رييس موسسه نشريات اطلاعات، بر پيکر خانم دانشور نماز خواند و سپس پيکر وی برای خاکسپاری به قطعه هنرمندان بهشت زهرا منتقل شد.
سيمين دانشور عصر روز پنجشنبه در سن ۹۰ سالگی در تهران درگذشت.
خانم دانشور بيش از همه با رمان «سووشون» نزد علاقمندان ادبيات ايرانی شناخته شده است. رمانی که داستان اش در دهه ۱۳۲۰خورشيدی در جنوب ايران می‌گذرد و از پرفروش‌ترين رمان‌های تاريخ ادبيات ايران محسوب می‌شود و تاکنون به ۱۷ زبان زنده دنيا ترجمه شده است.
علاوه بر رمان «سووشون»، سه رمان «جزيره سرگردانی»، «ساربان سرگردان» و «کوه سرگردان» هم از آثار معروف سيمين دانشور هستند که رمان «کوه سرگردان» هنوز منتشر نشده است.
معاون امور فرهنگی وزارت ارشاد اسلامی روز يکشنبه اعلام کرد، به هر کتابی که مربوط به سيمين دانشور باشد و به دستمان برسد، مجوز انتشار می دهيم تا به زودی منتشر شود.
بهمن دری درباره رمان «کوه سرگردان» گفته است: «اين رمان قرار بود دو سال پيش به دست ما برسد که در انتشارات اش باقی ماند و مدير نشر نيز فوت شد.»
وی اظهار داشت :«ما سعی می کنيم در نمايشگاه کتاب در ارديبهشت ماه و در آستانه تولد سيمين دانشور، غرفه ای را به او اختصاص دهيم.»
خانم دانشور همچنين در زمينه ترجمه نيز آثار مهمی را به فارسی برگردانده است که از جمله آنها می توان به «سرباز شکلاتی» از جرج برنارد شاو، «دشمنان» از آنتون چخوف، «بنال وطن» از آلن پيتون و «داغ ننگ» از ناتانيل هاثورن اشاره کرد.
شخصيت خانم دانشور در روزهای اخير مورد تجليل بسياری از شخصيت ها و رسانه ها قرار گرفته است. در همين زمينه، محمود دولت آبادی، نويسنده ايرانی، در يادداشتی، سيمين دانشور را شخصيت معرفی کرده که به گفته وی، «طرحی به واقع نو از ادبيات در افکند که قوت قلب دوستداران ادبيات معاصر ايران را افزون تر کرد.»
