سوئيس اخيرا هياتی رسمی را به تهران اعزام کرده است تا پيشنهاد اين کشور برای حل منازعه اتمی ايران را با مقامات ايرانی مورد بحث قرار دهد.
ديپلمات ها به خبرگزاری رويترز گفته اند که اين اقدام سوئيس درحالی صورت می گيرد که قدرت های غربی از اين کشور خواسته بودند تا چنين ايده ای را دنبال نکند.
به گفته اين ديپلمات ها، ميشل آمبوهل، معاون وزير امورخارجه سوئيس در صدر اين هيات قرار داشته است که اندکی بعد از ديدار علی لاريجانی، دبير شورای امنيت ملی ايران از برن در ماه گذشته، به تهران سفر کرده است.
براساس گزارش يک صفحه ای ديپلمات های غربی که خبرگزاری رويترز می گويد يک نسخه از آن را دريافت کرده است، « هدف از سفر آمبوهل تقويت ابتکار سوئيس برای رسيدن به يک توافق با ايران بر سر پرونده اتمی آن و شروع دوباره مذاکرات درباره مسائل هسته ای است.»
براساس اين پيشنهاد، ايران اجازه دارد که زير ساخت های فعلی غنی سازی را که شامل چند صد سانتريفيوژ است حفظ کند.
ايران می تواند اين سانتريفيوژها را عملياتی کند ولی تا زمانی که مذاکرات با شش قدرت جهانی درباره بسته پيشنهادی آنها به سرانجام نرسيده است هيچگونه اورانيوم غنی شده را به اين دستگاه ها تزريق نخواهد کرد.
يوهان آخليمان، سخنگوی وزارت امورخارجه سوئيس حاضر نشد تا سفر آقای آمبوهل را به تهران تاييد يا تکذيب کند، اما گفت که «سوئيس پيشنهادی مبنی بر راه اندازی سانتريفيوژ ها بدون تزريق گاز اورانيوم نداده است.»
تنی چند از ديپلمات ها گفته اند ايده سوئيس پيشنهادی رسمی و روی کاغذ نبوده است اما تاييد کرده اند که اين کشور طرح خود را به ايران داده و چندين بار نيز با مقامات ايرانی در اين باره صحبت کرده است.
به گفته آنها، با محمد البرادعی، مديرکل آژانس بين المللی انرژی اتمی نيز درباره اين طرح هماهنگی شده است.
قدرت های عمده غربی چنين ايده ای را نپذيرفته اند چرا که اين طرح، که هم برای آژانس بين المللی انرژی اتمی و هم برای ايران جذاب است، می تواند در حرکت آنها به سمت گسترش تحريم ها عليه تهران وقفه ايجاد کند.
روسيه و چين که می توانند هرگونه قطعنامه تحريمی را در شورای امنيت سازمان ملل وتو کنند، خواهان مصالحه با ايران هستند.
توماس ماتوسک، سفير آلمان در سازمان ملل از اين ايده آگاه است ولی وی گفت طرح سوئيس جايگاهی در مباحث جاری درباره ايران در شورای امنيت ندارد.
آژانس بين المللی انرژی اتمی حاضر نشده است در اين باره اعلام نظر کند اگرچه يک ديپلمات نزديک به آژانس گفت که ايرانی ها نسبت به اين طرح مواضع « نسبتا مثبتی» داشته اند. وزير امور خارجه ايران نيز در اين زمينه واکنشی نشان نداده است.
نگرانی غرب
کشورهای غربی، ايران را متهم می کنند که به مدت ۱۸ سال در زمينه برنامه های اتمی خود مخفی کاری نموده و فعاليت های خود را دور از چشم بازرسان آژانس انرژی اتمی دنبال کرده است.
در ماه دسامبر گذشته، شورای امنيت سازمان ملل متحد با تصويب قطعنامه ۱۷۳۷ به ايران دو ماه فرصت داد تا به منظور اعتماد سازی جهانی تمام برنامه های مربوط به غنی سازی اورانيوم را به حالت تعليق درآورد.
اين شورا همچنين برخی تحريم های محدود برای عدم دستيابی ايران به توانايی توليد بمب اتمی را به تصويب رساند. ايران اين قطعنامه را رد کرده و گفته است که با راه اندازی سه هزار سانتريفيوژ در مجتمع نطنز به پيگيری برنامه خود برای غنی سازی اورانيوم ادامه خواهد داد.
هفته گذشته اعضای گروه ۵+۱ شامل آمريکا، روسيه، چين، بريتانيا و فرانسه به همراه آلمان پيش نويس قطعنامه جديدی برای تشديد تحريم ها عليه ايران تهيه کردند که بر اساس آن دامنه محدوديت های تسليحاتی و مالی جمهوری اسلامی گسترش خواهد يافت.
آفريقای جنوبی به عنوان رييس دوره ای شورای امنيت خواستار به تعويق افتادن این تحريم ها به مدت ۹۰ روز و همزمان حل مسئله اتمی ايران از راه سياسی و ديپلماتيک شده است.
قرار است که پيش نويس قطعنامه جديد از روز چهارشنبه به وقت آمريکا توسط ۱۵ عضو شورای امنيت به صورت رسمی بررسی شود. احتمالا در اين نشست نيز پيشنهاد آفريقای جنوبی نيز به بحث گذاشته خواهد شد.
