سازمان بهداشت جهانی روز پنجشنبه ۱۳ شهریور در گزارشی اعلام کرد که هر ۴۰ ثانیه یک نفر در جهان دست به خودکشی می‌زند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که انتشار جزییات خودکشی‌ها در رسانه‌ها خطر تقلید از شیوه‌های استفاده شده را به همراه دارد.
در این گزارش آمده است: «گزارش‌های رسانه‌ای که به پوشش وسیع خودکشی افراد سر‌شناس می‌پردازند، یا روش‌های غیرمعمول و خودکشی‌های گروهی را گزارش می‌کنند، عکس‌ها و اطلاعات روش‌های مورد استفاده را منتشر می‌کنند و یا خودکشی را عملی توجیه پذیر در برابر مشکلات و بحران‌ها جلوه می‌دهند، نامناسب هستند».
سازمان بهداشت جهانی تاکید کرده است: «خودکشی مشکلی است که باید به صورت ریشه‌ای با آن مقابله شود».
مارگارت چان، رییس سازمان بهداشت جهانی در همین خصوص اظهار داشت: «وقوع هر خودکشی یک تراژدی است. تخمین زده می‌شود که بیش از ۸۰۰ هزار نفر] در سال [دست به خودکشی می‌زنند. به ازای هر مرگ ناشی از خودکشی، چندین اقدام به خودکشی نیز وجود دارد».
وی افزود: «اثرات خودکشی‌ها بر خانواده‌ها، دوستان و جوامع ویران کننده است و حتی تا مدت‌ها پس از مرگ عزیزان نیز ادامه دارد».
چان در ادامه تصریح کرد که «خودکشی قابل پیشگیری است».
در گزارش سازمان بهداشت جهانی آمار ۱۷۲ کشور جهان مورد بررسی قرار گرفته است.
بر اساس اين گزارش، در سال ۲۰۱۲ از هر صد هزار نفر حدود ۱۱.۴ نفر دست به خودکشی زدند. در اين سال کشورهای پردرآمد آمار خودکشی بالاتری (۱۲.۷ نفر در هر صدهزار نفر) نسبت به کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط (۱۱.۲ نفر در هر صدهزار نفر) به ثبت رساندند. اما با توجه به جمعيت بيشتر کشورهای دسته دوم، بيش از سه چهارم کل خودکشی‌های دنيا در اين کشورها به وقوع پيوسته است.
بيش از يک سوم خودکشی‌ها در کشورهای آسيای شرقی – که بنا به تعريف سازمان بهداشت جهانی شامل کشورهايی نظير کره شمالی، هند، اندونزی و نپال می شود – اتفاق افتاد.
آمار خودکشی در مردان تقريبا دو برابر زنان گزارش شده است.
پر استفاده‌ترين روش‌های خودکشی در دنيا استفاده از سم، حلق آويز کردن و استفاده از سلاح گرم بوده است. در کشورهای آسيايی نيز پرش از ساختمان‌های بلند شهری روش پراستفاده‌ای به شمار می‌رود.
بالاترين آمار خودکشی به ترتيب در کشورهای زير بوده است: گويان (۴۴.۲ نفر در هر صدهزار نفر)، کره شمالی (۳۸.۵ نفر)، کره جنوبی (۲۸.۹ نفر)، سريلانکا (۲۸.۸ نفر)، ليتوانی (۲۸.۲ نفر)، سورينام (۲۷.۸ نفر)، موزامبيک (۲۷.۴ نفر)، نپال و تانزانيا (۲۴.۹ نفر)، بوروندی (۲۳.۱ نفر)، هند (۲۱.۱ نفر)، و سودان جنوبی (۱۹.۸ نفر).
با این حال سازمان بهداشت جهانی اعتراف کرده است که برخی کشورها آمار دقیقی از میزان خودکشی‌ها ارائه نمی‌کنند.
به گزارش این سازمان، ناهنجاری‌های روانی از جمله افسردگی عامل اصلی دست زدن به خودکشی در بیش از ۹۰ درصد موارد ثبت شده در کشورهای پردرآمد بوده است. حال آنکه این درصد در کشورهایی مانند چین و هند حدود ۶۰ درصد بوده است.
سازمان بهداشت جهانی هدف گذاری خود برای سال ۲۰۲۰ را کاهش ۱۰ درصدی آمار خودکشی اعلام کرده است. اما چالش اصلی در این راه این است که اکثر قربانیان از گروه‌های در حاشیه و معمولا فقیر جوامع هستند که پیوسته تحت تاثیر فشارهای بیرونی قرار دارند.
