در اعتراض به تداوم حصر ميرحسين موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد، فعالان وحاميان جنبش سبز در هلند، روز جمعه دهم اسفندماه همزمان با چند شهر ديگر در اروپا، مراسمی را در شهر آمستردام برگزار کردند.
دراين مراسم تعدادی از سخنران در جلسه حضور داشتند و تعدادی ديگر به طور مجازی و آن لاين حضور يافتند و پس ايراد سخنرانی با حاضرين به بحث و گفت وگو پرداختند.
اولين سخنران عيسی سحرخيز روزنامه نگار و تحليلگر سياسی بود که به دعوت گرداننده جلسه صفورا الياسی از طريق اسکايپ به سحنرانی پرداخت.
پيگری رفع حصر، راهبردی اساسی
عيسی سحرخيز با تا کيد براين نکته که موضوع حصر خانم رهنورد، آقايان موسوی و کروبی بايد به عنوان يک «راهبرد اساسی» پيگيری ومطرح شود، گفت: «اگر ما اين دوستان را به فراموشی بسپاريم و اين خواسته و مطالبه ملی را کنار بگذاريم و از آقای روحانی نخواهيم که پی گير اين مسئله باشد، ما در زمينه های ديگر هم مسلما شکست خواهيم خورد.»
عبسی سحرخيز در ادامه به اين نکته اشاره کرد که حسن روحانی و تيم همراه ايشان خواست رفع حصر را دارند ولی به دليل جايگاه حقوقی توان اين را ندارند که اقدامی کنند، مگر اينکه او بتواند «لابی کند و يا با رهبری به يک سری توافق برسد، که در ظاهر چنين مذاکراتی در حال انجام هست، آن موقع مسلما اگر آيت الله خامنه ای اجازه بدهند و فکرکنند که پيامد هايی نداشته باشد، اين اقدام صورت می گيرد.»
آقای سحرخيز در ادامه سحنان خود با اشاره و ابراز تاسف از ديدگاهی که نگران از برخورد «واکنشی تندروها» کمتر اين مطالبات را مطرح می کند، خواهان تدوام خواست رفع حصرها و آزادی زندانيان سياسی شد.
خوف نابجا از رفع حصرها
سخنران بعدی که به طور مجازی وبا اسکايپ در جمع حضور يافت، اردشير امير ارجمند، مشاور ارشد ميرحسين موسوی و سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز اميد بود. او حصر آقايان موسوی و کروبی و خانم رهنورد را اقدامی «غيرقانونی و مخالف ابتدايی ترين حقوق شهروندی» عنوان کرد که به گفته او اکنون، « تبديل به يک معضل مهم برای مقامات عالی کشور شده است».
اردشير اميرارجمند در بخشی از سخنان خود با اشاره به پرسش آن عده ای که می گويند اگر رفع حصر شود، «چه اتفاقی خواهد افتاد؟» و از رفع حصر «خوف» دارند، گفت:« نبايد آقايان از آن بترسند. هيچ کس در کشور دنبال ايجاد تنش نيست. آنهایی که در کشور هستند و معترض هستند و همچنين تمام آنهایی که از جنبش سبز در خارج از کشور دفاع می کنند، منافع ملی را بر منافع شخصی و گروهی مقدم می دانند.»
حصر مطالبات جنبش مدنی
يکی از سخنرانان حاضر درمراسم «تا رفع حصر» در شهر آمستردام، «مصطفی خسروی» فعال سياسی و عضو شورای سياست گذاری سازمان دانش آموختگان ايران بود.
آقای خسروی به طرح اين نکته پرداخت که مسئله حصر يک بعد سياسی و مدنی دارد و در توضيح آن گفت که حصر آقايان موسوی، کروبی و خانم رهنورد «حصر مطالباتی است که در سال های گذشته چه در کف خيابان ها و چه در مجامع سياسی و مدنی ايران ابراز شده است» و به گفته او «حاکميت با به حصر و حبس کشاندن رهبران اين جنبش تلاش کرد تا مطالباتی که آنان نمايندگی اش را بر عهده داشتند نيز از عرصه عمومی محو کرده و اين گونه صورت مسئاله را پاک کند.»
مصطفی خسوری در ادامه افزود که رفع حصرها در واقع «رفع حصر از مطالبات برزمين مانده جنبش های مدنی ايران» است.
جنبش تحول طلبی در جامعه و حاکميت
سخنران ديگر اين مراسم بهروز خليق، مسئول هيات سياسی -اجرایی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت) بود. او در سخنان خود در توضيح اين نکته که چرا آقای خامنه ای به رغم اين که «رفع حصر به يک خواست عمومی تبديل شده ولی همچنان از آزادی اين سه نفر سر باز می زند»،گفت که دليل آن به «زنده و پويا بوده جنبش سبز» بر می گردد.
به گفته او «آقای خامنه ای به شدت نگران حضور خيابانی جنبش سبز بعد از آزادی آن سه تن است.» بهروز خليق جنبش سبز را جنبش تحول طلبی توصيف کرد که «يک پای آن در جامعه و گروه های اجتماعی است و پای ديگر آن در درون حاکميت است.»
حسن يوسفی اشکوری پژوهشگر تاريخ و نوانديش دينی از ديگر سخنرانان حاضر در نشست بود.
آقای یوسفی اشکوری خواست« تغيير» در جامعه را يکی از مطالبات اصلی مردم ايران در طول حداقل بيست سال اخير عنوان کرد و گفت: «اکثريت ملت ايران خواهان تغيير هستند و اقليتی مخالف اين تغيير هستند. هرچند در هردو گروه اکثريت و اقليت جريان هايی قرار دارند که راديکال و محافظه کار و ميانه شمرده می شوند.»
اقای اشکوری در ادامه گفت که منظور از تغيير يعنی تغيير مثبت در «ساختار حقوقی» يا قانون اساسی و «تغييرحقيقی» به مفهوم تغييردر حاکمان و مجريان قانون است.
حصربه عنوان مجازات سليقه ای
آخرين سخنران اين مراسم که او نيز به طور مجازی و با اسکايپ در نشست حضور يافت، محمد تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی بود. او حصر رهبران جنبش اعتراض به نتايج انتخابات سال ۸۸ را « مجازات سليقه ای صاحبان قدرت» توصيف کرد که به گفته او «برخلاف اصل قانونی بودن جرم و مجازات» اعمال شده است.
محمد تقی کروبی در بخشی از سخنان خود با اشاره بر اين که شورای عالی امنيت ملی پرونده حصرهارا در اختيار دارد و آن را بر رسی می کند گفت:« اگر سه سال حصر غير قانونی کروبی و موسوی را مجازات بدانيم که اتفاقا از نوع مشدده آن هم بوده، بايد اذعان کنيم که اين شورا به لحاظ حقوقی صلاحيت کار قضايی نداشته و ندارد.»
به گفته محمد تقی کروبی، «اصل ۱۷۶ قانون اساسی سه وظيفه برای اين شورا در نظر گرفته که عبارتند از تعيين سياست های دفاعی و امنيتی، هماهنگ نمودن فعاليت ها و سپس بهره گيری از امکانات برای مقابله با تهديدات». براين اساس به گفته اين استاد حقوق بين الملل، «پرواضح است که اين شورا صلاحيت قضايی، بازداشت و يا اعمال مجازات را نداشته و نخواهد داشت.»
فرزند آقای مهدی کروبی در پايان سخنان خود گفت:« آقای کروبی بارها خواستار حضور در دادگاهی علنی شده تا ضمن پاسخ دادن به اتهام های چند ساله حکومت از چرايی وضعيت اسفبار امروز کشور سخن بگويد.»
دراين مراسم تعدادی از سخنران در جلسه حضور داشتند و تعدادی ديگر به طور مجازی و آن لاين حضور يافتند و پس ايراد سخنرانی با حاضرين به بحث و گفت وگو پرداختند.
اولين سخنران عيسی سحرخيز روزنامه نگار و تحليلگر سياسی بود که به دعوت گرداننده جلسه صفورا الياسی از طريق اسکايپ به سحنرانی پرداخت.
پيگری رفع حصر، راهبردی اساسی
عيسی سحرخيز با تا کيد براين نکته که موضوع حصر خانم رهنورد، آقايان موسوی و کروبی بايد به عنوان يک «راهبرد اساسی» پيگيری ومطرح شود، گفت: «اگر ما اين دوستان را به فراموشی بسپاريم و اين خواسته و مطالبه ملی را کنار بگذاريم و از آقای روحانی نخواهيم که پی گير اين مسئله باشد، ما در زمينه های ديگر هم مسلما شکست خواهيم خورد.»
عبسی سحرخيز در ادامه به اين نکته اشاره کرد که حسن روحانی و تيم همراه ايشان خواست رفع حصر را دارند ولی به دليل جايگاه حقوقی توان اين را ندارند که اقدامی کنند، مگر اينکه او بتواند «لابی کند و يا با رهبری به يک سری توافق برسد، که در ظاهر چنين مذاکراتی در حال انجام هست، آن موقع مسلما اگر آيت الله خامنه ای اجازه بدهند و فکرکنند که پيامد هايی نداشته باشد، اين اقدام صورت می گيرد.»
آقای سحرخيز در ادامه سحنان خود با اشاره و ابراز تاسف از ديدگاهی که نگران از برخورد «واکنشی تندروها» کمتر اين مطالبات را مطرح می کند، خواهان تدوام خواست رفع حصرها و آزادی زندانيان سياسی شد.
خوف نابجا از رفع حصرها
سخنران بعدی که به طور مجازی وبا اسکايپ در جمع حضور يافت، اردشير امير ارجمند، مشاور ارشد ميرحسين موسوی و سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز اميد بود. او حصر آقايان موسوی و کروبی و خانم رهنورد را اقدامی «غيرقانونی و مخالف ابتدايی ترين حقوق شهروندی» عنوان کرد که به گفته او اکنون، « تبديل به يک معضل مهم برای مقامات عالی کشور شده است».
اردشير اميرارجمند در بخشی از سخنان خود با اشاره به پرسش آن عده ای که می گويند اگر رفع حصر شود، «چه اتفاقی خواهد افتاد؟» و از رفع حصر «خوف» دارند، گفت:« نبايد آقايان از آن بترسند. هيچ کس در کشور دنبال ايجاد تنش نيست. آنهایی که در کشور هستند و معترض هستند و همچنين تمام آنهایی که از جنبش سبز در خارج از کشور دفاع می کنند، منافع ملی را بر منافع شخصی و گروهی مقدم می دانند.»
حصر مطالبات جنبش مدنی
يکی از سخنرانان حاضر درمراسم «تا رفع حصر» در شهر آمستردام، «مصطفی خسروی» فعال سياسی و عضو شورای سياست گذاری سازمان دانش آموختگان ايران بود.
آقای خسروی به طرح اين نکته پرداخت که مسئله حصر يک بعد سياسی و مدنی دارد و در توضيح آن گفت که حصر آقايان موسوی، کروبی و خانم رهنورد «حصر مطالباتی است که در سال های گذشته چه در کف خيابان ها و چه در مجامع سياسی و مدنی ايران ابراز شده است» و به گفته او «حاکميت با به حصر و حبس کشاندن رهبران اين جنبش تلاش کرد تا مطالباتی که آنان نمايندگی اش را بر عهده داشتند نيز از عرصه عمومی محو کرده و اين گونه صورت مسئاله را پاک کند.»
مصطفی خسوری در ادامه افزود که رفع حصرها در واقع «رفع حصر از مطالبات برزمين مانده جنبش های مدنی ايران» است.
جنبش تحول طلبی در جامعه و حاکميت
سخنران ديگر اين مراسم بهروز خليق، مسئول هيات سياسی -اجرایی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت) بود. او در سخنان خود در توضيح اين نکته که چرا آقای خامنه ای به رغم اين که «رفع حصر به يک خواست عمومی تبديل شده ولی همچنان از آزادی اين سه نفر سر باز می زند»،گفت که دليل آن به «زنده و پويا بوده جنبش سبز» بر می گردد.
به گفته او «آقای خامنه ای به شدت نگران حضور خيابانی جنبش سبز بعد از آزادی آن سه تن است.» بهروز خليق جنبش سبز را جنبش تحول طلبی توصيف کرد که «يک پای آن در جامعه و گروه های اجتماعی است و پای ديگر آن در درون حاکميت است.»
حسن يوسفی اشکوری پژوهشگر تاريخ و نوانديش دينی از ديگر سخنرانان حاضر در نشست بود.
آقای یوسفی اشکوری خواست« تغيير» در جامعه را يکی از مطالبات اصلی مردم ايران در طول حداقل بيست سال اخير عنوان کرد و گفت: «اکثريت ملت ايران خواهان تغيير هستند و اقليتی مخالف اين تغيير هستند. هرچند در هردو گروه اکثريت و اقليت جريان هايی قرار دارند که راديکال و محافظه کار و ميانه شمرده می شوند.»
اقای اشکوری در ادامه گفت که منظور از تغيير يعنی تغيير مثبت در «ساختار حقوقی» يا قانون اساسی و «تغييرحقيقی» به مفهوم تغييردر حاکمان و مجريان قانون است.
حصربه عنوان مجازات سليقه ای
آخرين سخنران اين مراسم که او نيز به طور مجازی و با اسکايپ در نشست حضور يافت، محمد تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی بود. او حصر رهبران جنبش اعتراض به نتايج انتخابات سال ۸۸ را « مجازات سليقه ای صاحبان قدرت» توصيف کرد که به گفته او «برخلاف اصل قانونی بودن جرم و مجازات» اعمال شده است.
محمد تقی کروبی در بخشی از سخنان خود با اشاره بر اين که شورای عالی امنيت ملی پرونده حصرهارا در اختيار دارد و آن را بر رسی می کند گفت:« اگر سه سال حصر غير قانونی کروبی و موسوی را مجازات بدانيم که اتفاقا از نوع مشدده آن هم بوده، بايد اذعان کنيم که اين شورا به لحاظ حقوقی صلاحيت کار قضايی نداشته و ندارد.»
به گفته محمد تقی کروبی، «اصل ۱۷۶ قانون اساسی سه وظيفه برای اين شورا در نظر گرفته که عبارتند از تعيين سياست های دفاعی و امنيتی، هماهنگ نمودن فعاليت ها و سپس بهره گيری از امکانات برای مقابله با تهديدات». براين اساس به گفته اين استاد حقوق بين الملل، «پرواضح است که اين شورا صلاحيت قضايی، بازداشت و يا اعمال مجازات را نداشته و نخواهد داشت.»
فرزند آقای مهدی کروبی در پايان سخنان خود گفت:« آقای کروبی بارها خواستار حضور در دادگاهی علنی شده تا ضمن پاسخ دادن به اتهام های چند ساله حکومت از چرايی وضعيت اسفبار امروز کشور سخن بگويد.»
