پس از اعلام مکرر مسئولان ورزش درباره اعزام قهرمان سابق کشتی فرنگی ايران به خارج از کشور برای پيگيری روند درمان و محقق نشدن وعدهها، همسر محسن پودنکی میگويد طبق اعلام پزشکان، او فقط يک ماه ديگر زنده خواهد بود.
محسن پودنکی تا هفت سال قبل، عضو تيم ملی کشتی فرنگی ايران در وزن ۷۴ کيلوگرم بود. در جام جهانی ۲۰۰۵ و نخستين سال مربيگری محمد بنا در رده بزرگسالان، به همراه تيم ملی ايران عنوان سوم را به دست آورد.
اين کشتیگير قمی سابقه غلبه بر نخبگانی مثل الکساندر دکتريشويلی قهرمان المپيک آتن ار ازبکستان را در کارنامه دارد. حضور در مسابقات قهرمانی آسيا و رقابتهای اميدهای جهان نيز در کارنامه او که بيش از ۱۰ سال عضو تيم ملی در ردههای سنی مختلف بود، ثبت شده است. او در تعطيلات نوروزی ۱۵ کيلوگرم وزن کم کرده و ديگر نزديکانش هم به سختی چهره او را به جا میآورند.
سال ۸۸ يک تومور در گوش محسن پودنکی بود که عمل کرد و بهبود يافت. قرار شد ۱۵ جلسه راديوتراپی داشته باشد. پس از آن مسئولان بيمارستان گفتند که سه جلسه از معالجات، دستگاه خراب بوده. بعد از يک سال علائمی از قبيل «برهم خوردن تعادل، مشکل در تکلم و بلع» به وجود آمد که پزشکان دليل آن را خرابی دستگاه راديوگرافی دانستند و همين قضيه منجر به ضايعه مغزی شد.
شيرين شيرزاد همسر محسن میگويد: «واقعاً نمیدانم ديگر از چه کسی کمک بخواهم. آنهايی که میتوانند محسن را نجات دهند بيش از اين وقتکشی نکنند و قدم جلو بگذارند. روزی که محسن را به تهران منتقل کردم پزشکان گفتند پس از شش هفته میتواند حرکت کند اما شرايط جسمانی او بدتر شد.»
«داروی بیکیفیت، زخم بستر، رها شدن به حال خود»
غير از خرابی دستگاه راديوتراپی بيمارستان در روزهای نخست بيماری محسن پودنکی، داروهای بی کيفيت نيز در تشديد بيماری او موثر بوده است. همسرش با اعلام اين موضوع به روزنامه همشهری گفت: «متاسفانه داروهای بیکيفيت در مرحله شيمیدرمانی، محسن را به "آی سی يو" کشاند و فقدان تحرک، مشکل زخم بستر را نيز اضافه کرد. در تعطيلات نوروز هم پزشکان حضور نداشتند و هيچکس جوابگوی ما نبود. تنها پزشک فوقتخصصی که محسن را ويزيت کرد گفت همسرت حداکثر يک ماه ديگر زنده خواهد بود.»
سال گذشته که محسن پودنکی شرايط جسمانی بهتری داشت، فدراسيون کشتی اعلام کرد با هماهنگی وزارت ورزش، او را برای معالجه به خارج از کشور اعزام خواهد کرد. طبق اعلام پزشکان، فيليپين بهترين کشور برای معالجه بيماری محسن پودنکی بود.
محمدرضا طالقانی که مسئوليت فدراسيون کشتی پهلوانی را برعهده دارد همراه با برادر و همسر محسن پودنکی با دکتر پورکاظمی رئيس فدراسيون پزشکی ورزشی ملاقات کردند و او نيز اعلام کرد: «مطمئنا پودنکی عزيز را تنها نخواهيم گذاشت و در صورت موافقت شورای عالی پزشکی او برای پيگيری روند درمانی به خارج اعزام خواهد شد.»
اما به رغم وعدهها که پودنکی را به لحاظ روحی نيز در شرايط مطلوبی قرار داده بود، هزينه ارزی باعث شد مسئله اعزام به خارج از دستور کار خارج شود. عدهای از مسئولان نيز همراه با عکاسان به ملاقات او رفتند که تصاويرش در سايتهای خبری منتشر شد اما وعدههايشان برای تسريع در روند درمان، صورت واقع به خود نگرفت.
او حتی با ويلچر در اردوی تيم ملی نيز حضور يافت. جايی که خودش با کنده فرنگیهای مهار نشدنی، جوانیاش را سپری کرده بود. هم محسن گريست و هم کشتی گيران آزاد و فرنگی. باز وعده پيگيری داده شد و آلبوم عکسی از اين ملاقات، در سايت فدراسيون قرار گرفت. اما مسئولان فدراسيون کشتی که در پرداخت حقوق کارکنان خود نيز مشکل داشتند، از تحقق وعده های خود بازماندند.
همسر پودنکی میگويد: «پروفسور سميعی معتقد است توموری وجود ندارد و ضايعه موجود در گوش جراحی شده، عفونت است، اما پزشکان معتقدند هنوز تومور در گوش محسن وجود دارد که به ساقه مغز نفوذ کرده. متاسفانه هر پزشکی يک نوع اظهار نظر میکند و اين تفاوت در اظهارنظرها ما را مستاصل کرده.»
طبق اعلام خانواده محسن پودنکی، وزير ورزش که قول همکاری داده و گفته بود هرچقدر هزينه باشد دولت پرداخت خواهد کرد، اقدامی نکرده و حالا با اتلاف وقت، وضعيت او وخيمتر شده است.
همسر پودنکی ادامه داد: «چندين بار به فدراسيون کشتی رفته و با آقايان خطيب و رنگرز صحبت کردهام. قول همکاری دادند اما تاکنون حتی يک زنگ هم نزدهاند. مديرکل ورزش قم هم گفت که وزير، حسن رنگرز را مسئول پيگيری وضعيت پودنکی کرده اما تاکنون چيزی نديدهايم.»
محسن پودنکی تا هفت سال قبل، عضو تيم ملی کشتی فرنگی ايران در وزن ۷۴ کيلوگرم بود. در جام جهانی ۲۰۰۵ و نخستين سال مربيگری محمد بنا در رده بزرگسالان، به همراه تيم ملی ايران عنوان سوم را به دست آورد.
اين کشتیگير قمی سابقه غلبه بر نخبگانی مثل الکساندر دکتريشويلی قهرمان المپيک آتن ار ازبکستان را در کارنامه دارد. حضور در مسابقات قهرمانی آسيا و رقابتهای اميدهای جهان نيز در کارنامه او که بيش از ۱۰ سال عضو تيم ملی در ردههای سنی مختلف بود، ثبت شده است. او در تعطيلات نوروزی ۱۵ کيلوگرم وزن کم کرده و ديگر نزديکانش هم به سختی چهره او را به جا میآورند.
سال ۸۸ يک تومور در گوش محسن پودنکی بود که عمل کرد و بهبود يافت. قرار شد ۱۵ جلسه راديوتراپی داشته باشد. پس از آن مسئولان بيمارستان گفتند که سه جلسه از معالجات، دستگاه خراب بوده. بعد از يک سال علائمی از قبيل «برهم خوردن تعادل، مشکل در تکلم و بلع» به وجود آمد که پزشکان دليل آن را خرابی دستگاه راديوگرافی دانستند و همين قضيه منجر به ضايعه مغزی شد.
شيرين شيرزاد همسر محسن میگويد: «واقعاً نمیدانم ديگر از چه کسی کمک بخواهم. آنهايی که میتوانند محسن را نجات دهند بيش از اين وقتکشی نکنند و قدم جلو بگذارند. روزی که محسن را به تهران منتقل کردم پزشکان گفتند پس از شش هفته میتواند حرکت کند اما شرايط جسمانی او بدتر شد.»
«داروی بیکیفیت، زخم بستر، رها شدن به حال خود»
غير از خرابی دستگاه راديوتراپی بيمارستان در روزهای نخست بيماری محسن پودنکی، داروهای بی کيفيت نيز در تشديد بيماری او موثر بوده است. همسرش با اعلام اين موضوع به روزنامه همشهری گفت: «متاسفانه داروهای بیکيفيت در مرحله شيمیدرمانی، محسن را به "آی سی يو" کشاند و فقدان تحرک، مشکل زخم بستر را نيز اضافه کرد. در تعطيلات نوروز هم پزشکان حضور نداشتند و هيچکس جوابگوی ما نبود. تنها پزشک فوقتخصصی که محسن را ويزيت کرد گفت همسرت حداکثر يک ماه ديگر زنده خواهد بود.»
سال گذشته که محسن پودنکی شرايط جسمانی بهتری داشت، فدراسيون کشتی اعلام کرد با هماهنگی وزارت ورزش، او را برای معالجه به خارج از کشور اعزام خواهد کرد. طبق اعلام پزشکان، فيليپين بهترين کشور برای معالجه بيماری محسن پودنکی بود.
محمدرضا طالقانی که مسئوليت فدراسيون کشتی پهلوانی را برعهده دارد همراه با برادر و همسر محسن پودنکی با دکتر پورکاظمی رئيس فدراسيون پزشکی ورزشی ملاقات کردند و او نيز اعلام کرد: «مطمئنا پودنکی عزيز را تنها نخواهيم گذاشت و در صورت موافقت شورای عالی پزشکی او برای پيگيری روند درمانی به خارج اعزام خواهد شد.»
اما به رغم وعدهها که پودنکی را به لحاظ روحی نيز در شرايط مطلوبی قرار داده بود، هزينه ارزی باعث شد مسئله اعزام به خارج از دستور کار خارج شود. عدهای از مسئولان نيز همراه با عکاسان به ملاقات او رفتند که تصاويرش در سايتهای خبری منتشر شد اما وعدههايشان برای تسريع در روند درمان، صورت واقع به خود نگرفت.
او حتی با ويلچر در اردوی تيم ملی نيز حضور يافت. جايی که خودش با کنده فرنگیهای مهار نشدنی، جوانیاش را سپری کرده بود. هم محسن گريست و هم کشتی گيران آزاد و فرنگی. باز وعده پيگيری داده شد و آلبوم عکسی از اين ملاقات، در سايت فدراسيون قرار گرفت. اما مسئولان فدراسيون کشتی که در پرداخت حقوق کارکنان خود نيز مشکل داشتند، از تحقق وعده های خود بازماندند.
همسر پودنکی میگويد: «پروفسور سميعی معتقد است توموری وجود ندارد و ضايعه موجود در گوش جراحی شده، عفونت است، اما پزشکان معتقدند هنوز تومور در گوش محسن وجود دارد که به ساقه مغز نفوذ کرده. متاسفانه هر پزشکی يک نوع اظهار نظر میکند و اين تفاوت در اظهارنظرها ما را مستاصل کرده.»
طبق اعلام خانواده محسن پودنکی، وزير ورزش که قول همکاری داده و گفته بود هرچقدر هزينه باشد دولت پرداخت خواهد کرد، اقدامی نکرده و حالا با اتلاف وقت، وضعيت او وخيمتر شده است.
همسر پودنکی ادامه داد: «چندين بار به فدراسيون کشتی رفته و با آقايان خطيب و رنگرز صحبت کردهام. قول همکاری دادند اما تاکنون حتی يک زنگ هم نزدهاند. مديرکل ورزش قم هم گفت که وزير، حسن رنگرز را مسئول پيگيری وضعيت پودنکی کرده اما تاکنون چيزی نديدهايم.»