بر اساس یافتههای یک گزارش جدید ناسا آخرین بخشهای دست نخورده یکی از کهنترین لایههای یخ قطب جنوب به سرعت در حال سست شدن هستند و ممکن است تا سال ۲۰۲۰ ذوب شوند. این تغییر باعث خواهد شد که سطح آب دریاهای جهان افزایش بیشتری پیدا کند.
به گزارش ۲۸ اردیبهشت خبرگزاری رویترز، این تحقیقات ناسا روی بخشهایی از لایههای یخ قطب جنوب متمرکز بوده که «طبقات لارسن بی» نامیده میشوند و قدمت آن حدود ۱۰ هزار سال تخمین زده میشود.
بخشهایی از این توده یخبندان از سال ۲۰۰۲ فرو ریخته و آنچه که از آن باقی مانده حدود یک هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع است.
قطب جنوب، دهها گستره یخبندان بزرگ دارد که هر یک از آنها از لایههای زیادی از یخ فشرده تشکیل شده و آب دریاهای اطراف و بخشهایی از ساحل را پوشاندهاند. بزرگترین گستره یخبندان موجود در قطب جنوب به اندازه مساحت کشور فرانسه است.
گستره یخبندان موسوم به «لارسن بی» در شبه جزیره آنتارکتیک واقع شده که به دماغه جنوبی قاره آمریکا نزدیک است و یکی از دو بخش مهم از لایههای یخبندان قطب جنوب است که دانشمندان روند ذوب و نازک شدن لایههای آن را مطالعه و ثبت کردهاند.
اریک ریگنات، از کارشناسان لایههای یخبندان در مرکز تحقیقاتی ناسا در کالیفرنیا و یکی از تهیهکنندگان این گزارش پژوهشی میگوید: «این تحقیقات در مورد لارسن بی به ما نشان میدهد که تودههای یخ واقع در مناطق جنوبیتر قطب جنوب از گرمایش زمین چه تاثیری گرفتهاند».
این گزارش یادآوری میکند ۲۰۰ کشور جهان توافق کردهاند که تا سال ۲۰۱۵ معاهده سازمان ملل متحد برای مقابله با پیامدهای گرمایش زمین را امضا کنند. به اعتقاد جامعه علمی جهان ادامه روند گرمایش زمین باعث افزایش سطح آب دریاها، جاری شدن سیلابهای شدید و خشکسالی میشود.
هیات بینالمللی سازمان ملل متحد که پدیده گرمایش زمین را بررسی میکند، اعلام کرده که به احتمال ۹۵ درصد فعالیتهای بشر و مهمتر از همه مصرف سوختهای فسیلی و تولید گازهای گلخانهای، دلیل اصلی گرمایش زمین است.
نتایج تحقیقات جدید ناسا در مجله آنلاین «علوم زمینشناسی و سیارهشناسی» منتشر شده و تهیهکنندگان آن میگویند که گسترش شکافهای موجود در لایههای یخ «لارسن بی» باعث خواهد شد که احتمالا تا سال ۲۰۲۰ کاملا ذوب شود. پس از آن بخشهای خرد شده از این توده عظیم یخ در آب دریا شناور شده و در نتیجه ذوب شدن آنها سطح آب دریاهای جهان افزایش خواهد یافت.
در این پژوهش مشخص شد که دو توده عظیم یخبندان دیگر نیز که در سالهای اخیر حدود ۲۰ تا ۲۲ متر از ضخامت آنها کاسته شده، ممکن است پس از سال ۲۰۲۰ و از هم پاشیدن توده یخبندان «لارسن بی» در معرض خطر قرار گرفته و با سرعت به سمت اضمحلال بروند.