شروین تقوی، دانشمند جوان ایرانی، طراح جدیدترین ساعت اتمی جهان و از همکاران ناسا، پروژه جدیدی را با همکاری شماری از استادان در آمریکا و اروپا آغاز کرده است. این پروژه که هم اکنون در مراحل ثبت شدن است، تحولی انقلابی در زمینه اکتشافات، به ویژه کشف معادن در اعماق زمین است.
رادیو فردا با این دانشمند جوان ایرانی گفت وگو کرده و از او در مورد پروژه اخیر او پرسیده است.
شروین تقوی: در این جا یک روش جدید سنجش از راه دور برای شناسائی ساختارهای زیر زمینی وجود دارد که این فناوری می تواند برای تشخیص دادن معدن های زیر زمینی ، مخازن نفت، مخازن آب زیر زمینی کمک کند.
به دلیل افزایش سرعت و دقت اندازه گیری، این فناوری در نهایت می تواند منجر به تشخیص دادن ساختارهای زیر زمینی شود. با دقتی بسیار بیشتر از فناوری جاری که به کار گرفته می شود.
می تواند منجر به شناسائی ساختارهای زیر زمینی بشود که تا به حال غیر قابل کشف بوده اند. همچنین این فناوری می تواند منجر به کشف ساختارهای مواد جاذب امواج های رادار بشود که آنها برای رادارهای گوناگون غیر قابل کشف هستند.
اینجا باید اضافه کنم که میلیاردها دلار در طول دهه هایی که گذشت صرف توسعه چنین طرح و ماده هایی شد و امروز هواپیماهای رادار گریز هم از همین مواد ساخته شده اند.
یعنی آقای دکتر تقوی می شود نتیجه گرفت که این مواد کاربرد نظامی هم دارد؟
بله. می تواند کاربرد نظامی هم داشته باشد. یعنی در دراز مدت می تواند منجر به این بشود که از این که ساختارهایی که دقیقا رادار نمی تواند آن ها را بگیرد، ساختارهایی که از موادهای جذب کننده امواج راداری ترکیب شده اند، بتواند آنها را بگیرد.
همچنین ساختارهای زیر زمینی را می توانیم با دقت خیلی بالاتر از چیزی که الان هست، اندازه گیری کنیم و می شود با دقت خیلی بالاتر از آن چیزی که امروز می شود، ساختارهای زیر زمینی را سنجید.
آقای تقوی، مرکز این پروژه کجاست و چگونه اداره می شود؟ از کی آغاز شده است؟
رئیس این پروژه الان من هستم. تیم ما تشکیل شده است از کسانی که در دانشگاه آمریکا هستند به همراه موسسه های فناوری آمریکا.
چه کسی برای این تحقیقات و پروژه عظیم پژوهشی سرمایه گذاری کرده است؟
الان در فاز اول این پروژه و در حال ثبت هست و می تواند برای موسسه های مختلفی جالب توجه باشد.
در فهرست الان دو برنامه فضایی وجود دارد، یکی «گریس» است که زمین را دور زد و معادن زیر زمینی را هم می توانست پیدا کند و دیگری هم برنامه «گریل» است که دور کره ماه می رود.
این پروژه ای که من و همکارانم در حال پیشنهاد آن هستیم، دقتی به مراتب بیشتر از این دو پروژه ای که نام بردم، دارد.
ما می توانیم با دقتی خیلی بیشتر از یک نانومتر یا حتی بهتر از مسافت صد کیلومتر بین دو سفینه را با فناوری خودمان اندازه بگیریم.
همچنین می توانیم یک نظارت سه بعدی از نشانگاه هایی بکنیم که در مقابل نظارت یک بعدی و حدسی کنونی خیلی خیلی بهتر است و الان در فاز ثبت شدن قرار دارد.
بازتاب کار شما تا کنون در محافل علمی دنیا چه بوده است؟
بازتابش تا الان خیلی عالی بوده است. برای این که علاوه بر کاربرد شناسایی منابع زیر زمینی و کاربرد نظامی، برای فیزیک بنیادین هم کاربرد دارد که می تواند برای جستجو برای امواج گرانشی هم مفید واقع شود.
در کل اگر بخواهم به صورت کمی تخصصی تر بگویم ، علت برتری فناوری ما نسبت به فناوری جاری این است که فناوری ما محدود از «نویزها» یا اختلالات کوتاه مدت یا ساعت های اتمی که مستقر در ماهواره های کنونی هستند، که این خودش یک عامل محدود کننده در روش دوپلر برای اندازه گیری مسافت بین ماهواره هاست.
رادیو فردا با این دانشمند جوان ایرانی گفت وگو کرده و از او در مورد پروژه اخیر او پرسیده است.
شروین تقوی: در این جا یک روش جدید سنجش از راه دور برای شناسائی ساختارهای زیر زمینی وجود دارد که این فناوری می تواند برای تشخیص دادن معدن های زیر زمینی ، مخازن نفت، مخازن آب زیر زمینی کمک کند.
به دلیل افزایش سرعت و دقت اندازه گیری، این فناوری در نهایت می تواند منجر به تشخیص دادن ساختارهای زیر زمینی شود. با دقتی بسیار بیشتر از فناوری جاری که به کار گرفته می شود.
می تواند منجر به شناسائی ساختارهای زیر زمینی بشود که تا به حال غیر قابل کشف بوده اند. همچنین این فناوری می تواند منجر به کشف ساختارهای مواد جاذب امواج های رادار بشود که آنها برای رادارهای گوناگون غیر قابل کشف هستند.
اینجا باید اضافه کنم که میلیاردها دلار در طول دهه هایی که گذشت صرف توسعه چنین طرح و ماده هایی شد و امروز هواپیماهای رادار گریز هم از همین مواد ساخته شده اند.
یعنی آقای دکتر تقوی می شود نتیجه گرفت که این مواد کاربرد نظامی هم دارد؟
بله. می تواند کاربرد نظامی هم داشته باشد. یعنی در دراز مدت می تواند منجر به این بشود که از این که ساختارهایی که دقیقا رادار نمی تواند آن ها را بگیرد، ساختارهایی که از موادهای جذب کننده امواج راداری ترکیب شده اند، بتواند آنها را بگیرد.
همچنین ساختارهای زیر زمینی را می توانیم با دقت خیلی بالاتر از چیزی که الان هست، اندازه گیری کنیم و می شود با دقت خیلی بالاتر از آن چیزی که امروز می شود، ساختارهای زیر زمینی را سنجید.
آقای تقوی، مرکز این پروژه کجاست و چگونه اداره می شود؟ از کی آغاز شده است؟
رئیس این پروژه الان من هستم. تیم ما تشکیل شده است از کسانی که در دانشگاه آمریکا هستند به همراه موسسه های فناوری آمریکا.
چه کسی برای این تحقیقات و پروژه عظیم پژوهشی سرمایه گذاری کرده است؟
الان در فاز اول این پروژه و در حال ثبت هست و می تواند برای موسسه های مختلفی جالب توجه باشد.
در فهرست الان دو برنامه فضایی وجود دارد، یکی «گریس» است که زمین را دور زد و معادن زیر زمینی را هم می توانست پیدا کند و دیگری هم برنامه «گریل» است که دور کره ماه می رود.
این پروژه ای که من و همکارانم در حال پیشنهاد آن هستیم، دقتی به مراتب بیشتر از این دو پروژه ای که نام بردم، دارد.
ما می توانیم با دقتی خیلی بیشتر از یک نانومتر یا حتی بهتر از مسافت صد کیلومتر بین دو سفینه را با فناوری خودمان اندازه بگیریم.
همچنین می توانیم یک نظارت سه بعدی از نشانگاه هایی بکنیم که در مقابل نظارت یک بعدی و حدسی کنونی خیلی خیلی بهتر است و الان در فاز ثبت شدن قرار دارد.
بازتاب کار شما تا کنون در محافل علمی دنیا چه بوده است؟
بازتابش تا الان خیلی عالی بوده است. برای این که علاوه بر کاربرد شناسایی منابع زیر زمینی و کاربرد نظامی، برای فیزیک بنیادین هم کاربرد دارد که می تواند برای جستجو برای امواج گرانشی هم مفید واقع شود.
در کل اگر بخواهم به صورت کمی تخصصی تر بگویم ، علت برتری فناوری ما نسبت به فناوری جاری این است که فناوری ما محدود از «نویزها» یا اختلالات کوتاه مدت یا ساعت های اتمی که مستقر در ماهواره های کنونی هستند، که این خودش یک عامل محدود کننده در روش دوپلر برای اندازه گیری مسافت بین ماهواره هاست.
