در دوازدهمين شماره برنامه «صدای ديگر» در « رادیو فردا» پيدايش و نضج گيری فمينيسم به گونه جنبشی برای تغيير وضعيت زنان در گذار زمان ادامه می يابد.
در برنامه های گذشته، ضمن بررسی نهضت فمينيسم که از عقايد روشنگری نشات می گرفت، به مروری بر زندگی و افکار مری ولستون کرافت، بانوی انگليسی و مولف کتاب احقاق حقوق زن ۱۹۷۱-۱۹۷۲ پرداخته شد.
زنی که او را پايه گذار فمينيسم در معنای مدرن آن می شناسند. اما مری ولستون کرافت در تغيير وضعيت زنان تنها نبود، انقلاب فرانسه نيز به زنان فرصت داد تا از وضعيت انقيادی خود، نه تنها در قلمرو فردی، که در سطح اجتماعی نيز، رها شوند. در برنامه اين هفته به تاثير انقلاب فرانسه بر پاگرفتن اين جنبش می پردازيم.
انقلاب فرانسه، وقايع دوران ده ساله ای است از ۱۷۸۹ تا ۱۷۹۹ که در آن مدت، تحولات سياسی و اجتماعی مهمی در تاريخ فرانسه روی داد.
در جريان این تحولات، ساختار حکومتی فرانسه که به صورت سلطنت مطلقه همراه با امتيازهای فئودالی برای اشراف و کليسای کاتوليک بود، از طريق تغييرات بنيادين و راديکالی که بر اساس اصول روشنگری، يعنی ناسيوناليسم، شهروندی و حقوق مسلم، قرار داشت، دستخوش تحولی عظيم شد.
اين تغييرات با طغيان های خشونت آميز چون محاکمه و اعدام شاه و ملکه، خونريزی و سرکوب شديد در دوران حکومت ترور، و جنگ هايی که قدرت های عمده اروپايی را درگير کرد، همراه بود.
تا شکل گيری فرانسه مدرن، اين کشور شاهد جنگ های ناپلئونی، دو دوره بازگشت سلطنت و دو دوره انقلابی ديگر بود.
در جريان تب و تاب انقلاب فرانسه، زنان کارگر اولين گروهی بودند که کارها را به دست گرفتند.
در اين برنامه، به بررسی جنبش «زنان پابرهنه» پاريس می پردازيم و اين که در موقعيت کمبود غذا در پاريس، زنان که نمی توانستند شاهد رنج گرسنگی خانواده خود باشند، برای تقاضای نان ارزان تا شهرداری پاريس پياده روی کردند.
اين زنان که تعدادشان را حدود هفت هزار نفر ذکر کرده اند، خواستارانتقال خانواده سلطنتی از کاخ ورسای به پاريس بودند تا به جای آنکه اعضای خانواده سلطنتی، مانند ملکه ماری انتوانت، بگويند «اگر مردم نان ندارند، بروند بيسکويت بخورند» از نزديک شاهد وضع دشوار مردم باشند.
انقلابيون در فرانسه به دو جريان تقسيم شدند؛ ژاکوبن های تندرو که می خواستند بساط سلطنت را درهم نوردند و ژيروندن های ميانه رو که خواستار مشروطه سلطنتی بودند. نقش زنان در اين دوگروه برآمده از انقلاب در برنامه های بعد بررسی می شود.
بخش ديگر اين برنامه به بررسی طرح بومی گزينی جنسيتی می پردازد. در اين بخش، بهاره هدايت، عضو کميسيون دفتر تحکيم وحدت، و سعيد پيوندی، جامعه شناس و استاد دانشگاه در پاريس و کارشناس مسائل آموزشی، به تحليل جنبه های گوناگون اين طرح می پردازند.
کميسيون زنان دفتر تحکيم وحدت با انتشار بروشوری که در برخی از دانشگاه ها توزيع شده است، به اطلاع رسانی درباره اين طرح و اعتراض به آن دست زده است.
طرح بومی گزينی جنسيتی در آغاز به صورت عام و نه جنسيتی و به بهانه کمبود خوابگاه و امکانات رفاهی و مشکلات و مخارج اياب و ذهاب برای خانواده دانشجويان غيربومی دانشگاه ها در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصويب شد و برای اجرا در آغاز سال تحصيلی کنونی به وزارت خانه های علوم و آموزش پزشکی و بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ابلاغ شد.
در پايان اين برنامه به اي ميل ها و پيام های کوتاه شنوندگان پاسخ داده شده است.
نظر شما درباره قوانين محدود کننده جوانان، و بويژه دختران، در زمينه آموزش چيست؟ اگر شما به جای مسئولان بوديد، چه راه يا راه هايی را برای برخوردار کردن دانشجويان مناطق محروم تر از امکانات بيشتر آموزشی پيشنهاد می کرديد؟ چرا نمايندگان مجلس درحالی که اين طرح را برای پيشرفت دانشجويان مضر تشخيص داده اند، اعمال آن را برای دختران جايز می شمارند؟
از سه راه می توانيد به اين پرسش ها پاسخ دهيد:
با فرستادن ايميل به نشانی: Zan@radiofarda.com
با تماس با شماره پيام گير راديو فردا : ۰۰۴۲۰۲۲۱۱۲۴۱۱۳
يا با فرستادن اس ام اس (پيامک) به شماره: ۰۰۴۲۰۶۰۳۸۷۴۱۵۰
«صدای ديگر» را روزهای يکشنبه بعد از خبرهای ساعت هفت و نيم شب به وقت تهران از راديو فردا می شنويد.
اين برنامه دوشنبه ها در مجله نيمه شب پس از خبرها (نيم بامداد) و در مجله نيمروزی پس از خبرهای ساعت ١٣ تکرار می شود.
