دعوت روز دوشنبه روسیه از «شورای ملی سوریه» متشکل از نمایندگان گروه های مخالف حکومت بشار اسد، برای سفر به مسکو، تنها چند روز بعد مخالفت در شورای امنیت با قطعنامه ای که کشور های غربی بمنظور محکوم کردن سرکوب معترضین سوری تنظیم کرده بودند، نشانه آماده شدن روسیه برای قبول برکناری اسد از قدرت، در صورت متوسل به راه حل نظامی و پیشگیری از تکرار الگوی برکناری قذافی است.
مخالفت روسیه با پیشنویس قطعنامه توبیخی اخیر شورای امنیت علیه سوریه را می توان ناشی از نگرانی مسکو در قبال امکان فراهم آمدن زمینه مداخله نظامی ناتو در سوریه و تشدید نا آرامی ها در منطقه دانست.
از این لحاظ به نظر می رسد که تلاش برای یافتن راه حل میانه ای بر اساس کنار نهادن اسد از قدرت و بروی کار آمدن ائتلافی از مخالفان حکومت وی، بدون توسل به خشونت، از حمایت مسکو نیز برخوردار شود.
دلیل اصلی موافقت اعلام نشده مسکو با کنار گذاشتن اسد، قبول این نظریه است که حفظ حکومت اسد در کوتاه مدت پر هزینه، در میان مدت، وسیله ساز مداخله نظامی از خارج، و در نهایت، منجر به قدرت رسیدن یک حکومت انتقالی مدیون به غرب در دمشق، مشابه دولت «شورای انتقالی» در لیبی خواهد شد.
در مورد نحوه کنار نهادن اسد از قدرت اگر چه هنوز مقدمات نهایی کاملا فراهم نشده، اما فعل و انفعال های داخلی و خارجی حاکی از شدت یافتن تلاشهای برای رسیدن به راه حل میانه، بر اساس تشکیل حکومت تازه در سوریه است.
مخالفان و موافقان
ادامه وضع موجود دشواری های داخلی را برای دولت اسد افزایش داده و میزان حمایت خارجی را از وی کاهش خواهد داد.
قطع واردات نفت توسط جامعه اروپا از سوریه، معادل ماهانه یک میلیارد دلار کاهش درآمد های ارزی برای آن کشور است. عوارض این کاهش درآمد را، که یکی از هزینه های ادامه حکومت اسد است، جامعه تجاری و اهل کسب و پیشه در سوریه تدریجا احساس خواهند کرد.
صف حامیان خارجی اسد نیز اینک بسیار خالی تر گذشته شده است. با اعلام دعوت روسیه از مخالفان اسد برای سفر به مسکو، دولت دمشق تنها متکی به حمایت سیاسی تهران، حزب الله لبنان، حماس، و چپ گرایان آمریکای لاتین مانده است.
پیشتر، کشور های کویت، بحرین و عربستان، در اعتراض به خشونت های داخلی، سفرای خود را از دمشق فرا خوانده اند.
مخالفت روسیه با پیشنویس قطعنامه توبیخی اخیر شورای امنیت علیه سوریه را می توان ناشی از نگرانی مسکو در قبال امکان فراهم آمدن زمینه مداخله نظامی ناتو در سوریه و تشدید نا آرامی ها در منطقه دانست.
از این لحاظ به نظر می رسد که تلاش برای یافتن راه حل میانه ای بر اساس کنار نهادن اسد از قدرت و بروی کار آمدن ائتلافی از مخالفان حکومت وی، بدون توسل به خشونت، از حمایت مسکو نیز برخوردار شود.
دلیل اصلی موافقت اعلام نشده مسکو با کنار گذاشتن اسد، قبول این نظریه است که حفظ حکومت اسد در کوتاه مدت پر هزینه، در میان مدت، وسیله ساز مداخله نظامی از خارج، و در نهایت، منجر به قدرت رسیدن یک حکومت انتقالی مدیون به غرب در دمشق، مشابه دولت «شورای انتقالی» در لیبی خواهد شد.
در مورد نحوه کنار نهادن اسد از قدرت اگر چه هنوز مقدمات نهایی کاملا فراهم نشده، اما فعل و انفعال های داخلی و خارجی حاکی از شدت یافتن تلاشهای برای رسیدن به راه حل میانه، بر اساس تشکیل حکومت تازه در سوریه است.
مخالفان و موافقان
ادامه وضع موجود دشواری های داخلی را برای دولت اسد افزایش داده و میزان حمایت خارجی را از وی کاهش خواهد داد.
قطع واردات نفت توسط جامعه اروپا از سوریه، معادل ماهانه یک میلیارد دلار کاهش درآمد های ارزی برای آن کشور است. عوارض این کاهش درآمد را، که یکی از هزینه های ادامه حکومت اسد است، جامعه تجاری و اهل کسب و پیشه در سوریه تدریجا احساس خواهند کرد.
صف حامیان خارجی اسد نیز اینک بسیار خالی تر گذشته شده است. با اعلام دعوت روسیه از مخالفان اسد برای سفر به مسکو، دولت دمشق تنها متکی به حمایت سیاسی تهران، حزب الله لبنان، حماس، و چپ گرایان آمریکای لاتین مانده است.
پیشتر، کشور های کویت، بحرین و عربستان، در اعتراض به خشونت های داخلی، سفرای خود را از دمشق فرا خوانده اند.
