لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳ تهران ۱۳:۰۳

ماندلا؛ مبارزی برای برابری تمام انسان ها


زندگی و مبارزه نلسون ماندلا
please wait

No media source currently available

0:00 0:02:52 0:00

زندگی و مبارزه نلسون ماندلا

نلسون ماندلا، رهبر جنبش ضدآپارتايد آفريقای جنوبی، نزديک به سه دهه در زندان به سر برد و پس از آن به عنوان نخستين رييس جمهوری سياه پوست اين کشور انتخاب شد و در سن ۹۵ سالگی در گذشت. راديو اروپای آزاد، راديو آزادی نگاهی دارد به زندگی نلسون ماندلا.
برای چند دهه اين نوايی که در این ویدئو شنيديد، به عنوان ترانه معنوی آفريقای جنوبی معرفی شده است، ترانه و سرودی که آن را در تظاهرات و راهپيمايی ها و مراسم تشييع جنازه می خوانند و مربوط به زمانی است که اکثريت سياه پوست آن را به عنوان نماد مقاومت می خواند.
با پايان حاکميت اقليت سفيد پوست در آفريقای جنوبی در دهه ۱۹۹۰، اين ترانه به عنوان سرود ملی آفريقای جنوبی انتخاب شد.
همين سرنوشت برای نلسون ماندلا هم رقم خورد. رهبری که مقاومت زيرزمينی سياهپوستان را سازماندهی کرد و به عنوان زندان سياسی رد زندان بود و بعد کشورش را به سمت دموکراسی و چندفرهنگی سوق داد و رييس جمهوری هم شد.
«روهيلاهلا ماندلا» در «ترانسکی» در سال ۱۹۱۸ در آفريقای جنوبی متولد شد. فرزند يکی از رهبران قبايل بود که چندی بعد يک معلم مدرسه نام «نلسون» را بر او نهاد چرا که شايد تلفظ آن راحت تر بود.
با توجه به موقعيت خانوادگی خوبی که داشت، توانست در دانشگاه درس بخواند. پس از فارغ التحصيلی، ماندلا برای مدت کوتاهی در يک موسسه حقوقی در ژوهانسبورگ کار کرد اما مشخص بود برای يک سياهپوست، رسيدن به رتبه های بالا، محدود است.
پس از پيروزی حزب ملی در انتخابات سال ۱۹۴۸ که مروج سياست آپارتايد بود و جدايی سياه پوستان و سفيدپوستان را دنبال می کرد، سياهپوستان از بسياری از مشاغل محروم شدند و به تدريج از جامعه به بيرون رانده شدند.
«هندريک فرنش ورورد» نخست وزير وقت آفريقای جنوبی و معمار اصلی آپارتايد در سخنرانی های خود می گفت که هدف او، نگه داشتن حاکميت اقليت سفيدپوست در اين کشور است.
ماندلا به شاخه جوانان جنبش کنگره ملی آفريقا پيوست. جنبشی که مقاومت عاری از خشونت در مقابل قوانين در کنترل سفيدپوستان را در پيش گرفته بود.
ده ها سال پيش از آن و حتی پيش از تشکيل آپارتايد، وکيل جوان هندی به نام «مهاندس گاندی» در آفريقای جنوبی شاهد مقاومت در برابر تبعيض نژادی بود و جنبش پرهيز از خشونت را آن جا تجربه کرد. ماندلا بارها از گاندی به عنوان انگيزه و الهام خود ياد کرد و برای نزديک به دو دهه، همان قدم های او را دنبال کرد.
اما در اوايل دهه ۱۹۶۰، ماندلا و همراهانش حس کردند جنبش آن ها به هيچ جايی نمی رسد. با اعلام وضعيت اضطراری از سوی دولت، خشونت و سرکوب شدت گرفت و کنگره ملی تصميم گرفت به قول ماندلا، «خشونت را با خشونت» پاسخ دهد.
برخلاف ديگر کشورهای آفريقايی، کنگره ملی تصميم گرفت جنگ نامنظم برپا نکند و عليه جان انسان ها اقدامی انجام ندهد. تخريب و حمله به ساختمان های دولتی هدف کار قرار گرفت. دفاتر پست و باجه های تلفن منفجر شد. ماندلا در سال ۱۹۶۲ دستگير شد و به پنج سال زندان محکوم شد.
يک سال بعد و در حالی که در زندان بود، با همراه ديگر اعضای شورا در طرحی برای سرنگونی دولت شرکت کرد. در سال ۱۹۶۴ ماندلا و هفت تن از همدستان او به حبس ابد محکوم شدند.
اين همان دادگاهی بود که ماندلا در دفاعی چهار ساعته از اعمال خود، برنامه کنگره ملی و تاکتيک های آن ها و درخواست برای سرنگونی دولت صحبت کرد. وی در همان جا خواسته اصلی را مطرح کرد: برابری و مساوات برای اکثريت سياهپوست. در حالی که مجازات اعدام هم تهديد شد، رو به قاضی کرد و گفت: اگر جرات داريد، مرا دار بزنيد.
ماندلا به زندان مخوف در جزيره «روبن» منتقل شد. جايی که ۲۷ سال در آن جا در زندان بود.
در حالی که در زندان بود، موقعيت او در ميان جنبش مبارزه با آپارتايد افزايش يافت و به سطحی جهانی رسيد. سازمان ملل ممنوعيت فروش اسلحه عليه آفريقای جنوبی صادر کرد و ممنوعيت ها و تحريم ها افزايش يافت و ماندلا به يکی از معروف ترين زندانيان سياسی در جهان بدل شد.
وقتی در سال های ۱۹۹۰ از زندان بيرون آمد، مانند يک قهرمان از او استقبال شد که شروعی نوين برای آفريقای جنوبی بود.
ماندلا در سخنرانی گفت «من با تسلط سفيدپوستان مبارزه کرده ام و با تسلط سياهپوستان هم جنگيده ام.»

وی می افزاید «من برای يک ايده آل است که اميد زندگی دارم و این برابری تمامی شهروندان آفریقای جنوبی است.»
بعد از آزادی از زندان، به مدت سه سال ماندلا به همراه «اف دبليو دی کلرک» رييس جمهوری آفريقای جنوبی روی ساختار حذف و زدودن کامل آپارتايد کار کرد و راه را برای انتخابات دموکراتيک مهيا کرد. هر دو به دليل تلاش های خود به جايزه صلح نوبل رسيدند.
در سال ۱۹۹۴ ماندلا به عنوان رييس جمهوری در انتخابات پيروز شد و يک دور در این مقام ماند. در سال ۱۹۹۹ از قدرت کناره گيری کرده و مسئوليت های ديگری مانند آموزش برای مقابله و کنترل ايدز را دنبال کرد. در پی مرگ فرزند بزرگش بر اثر ايدز. بار ديگر شجاعت خود را نشان داد و به طور علنی از علت مرگ فرزندش سخن گفت. در آن زمان برای بسیاری در آفریقای جنوبی، ایدز، موضوع تابویی محسوب می شد.
وی در سال ۲۰۰۴ از فعالیت های خود در عرصه عمومی کناره گيری کرد. رهبران جهان همچنان با وی دیدار می کردند.
XS
SM
MD
LG