دبير شورای عالی امنيت ملی ايران، بالاخره تهران را ترک کرد و راهی جنوب آلمان شد تا در کنفرانس امنيتی مونيخ شرکت کند. کنفرانسی که هر ساله پذيرای بالاترين مقامات و مشاوران و تحليلگران دفاعی و سياسی و امنيتی است.
هتل مجلل و اشرافی بايريشرهوف شهر مونيخ، دو روز در سال ميزبان بالاترين مقامات امنيتی است و نيروهای حفاظتی، تمام منطقه برگزاری کنفرانس را در کنترل دارند.
علی لاريجانی در روز دوم اين کنفرانس سخنرانی می کند. آن هم در حالی که در رديف اول، مقامات آمريکايی، سناتور جان مک کين، نماينده جمهوريخواه آريزونا و جوزف ليبرمن، سناتور کانکتيکات و در کنار او رابرت گيتس، وزير دفاع آمريکا و پشت سر اين دو جان ووسلی، رييس سابق سيا و کمی آن طرف تر، زيپی ليونی، وزير خارجه اسراييل ، شاهد سخنرانی او هستند.
در برنامه زمانی هم اعلام شده که يکشنبه، ۲۲ بهمن، رابرت گيتس، وزیر دفاع آمریکا، سخنرانی خود را ساعت نه صبح آغاز می کند و پس از او فرانک والتر اشتاين ماير، وزير خارجه آلمان سخنرانی خواهد کرد.
پس از آن و در ساعت ۱۰ ونيم صبح، نوبت به علی لاريجانی می رسد که درباره امنيت خاورميانه سخنرانی کند. دبير شورای عالی امنيت ملی ايران، بر سر يک ميز با رابرت گيتس، مجبور به سخنرانی و پس از آن پاسخ دادن به پرسش هايی است که حضار می پرسند. حضار اين جلسه هم خود از صاحب نظران مسايل امنيتی هستند.
بيش از ۴۰ سال سابقه
کنفرانس امنيتی مونيخ، امسال دوره ۴۳ خود را برگزار می کند. نخستين بار در سال ۱۹۶۲بود که يک ناشر آلمانی به نام«اوالد ون کليست»، کنفرانسی را برگزار کرد تا از تمام صاحب نظران امنيتی دعوت کند تا درباره مشکلات پيش رو و برنامه های آينده، گفت و گو و سخنرانی کنند.
به تدريج برنامه اين کنفرانس بر اساس اين موضوع تعريف شد که عالی ترين مقامات امنيتی و نظامی، دانشمندان و نمايندگان رسانه ها به اين مراسم دعوت شوند و همکاری های امنيتی آمريکا و اروپا و موانع پيش رو را به بحث و نقد بگذارند.
در طول تمامی اين سال ها، فقط برای دو سال کنفرانس برگزار نشد. يکی سال ۱۹۹۱ و به دليل تقارن با جنگ خليج فارس و عمليات آزاد سازی کويت بود. در تمامی اين سال ها، اوالد ون کليست، خود رياست کنفرانس را به عهده داشت و در سال ۱۹۹۷ از اين مسووليت کناره گرفت و مقارن با ۷۵ سالگی خود از کنفرانس خداحافظی کرد و همان سال هم کنفرانس برگزار نشد.
در سال ۱۹۹۸، به دعوت صدراعظم وقت آلمان، هلموت کول، بار ديگر ون کليست کنفرانس را هدايت کرد تا برپایی کنفرانس به عهده هورست تلتشيک گذاشته شود. آقای تشلتشيک، خود پيشتر مشاور امنيت ملی بود و می توانست جلسات را اداره کند.
با حمايت دولت گرهارد شرودر، بار ديگر کنفرانس امنيتی مونيخ به شکل مرتب و سالانه برگزار شد. در سال ۱۹۹۹، کنفرانس وارد دوری تازه شد و محتوا و شرکت کنندگان آن افزايش يافت. مقامات عالی تر و ارشد تر از آمريکا و نمايندگانی از آسيا نيز در کنفرانس شرکت کردند و هر ساله نمايندگانی از ژاپن، چين و هند نيز در اين کنفرانس حضور دارند و درباره دغدغه های خود سخن می گويند و با ديگر مقامات رايزنی های غيررسمی دارند.
از سال ۲۰۰۱، کنفرانس به صورت آنلاين گزارش شده و می توان متن سخنرانی ها را در وب سايت اين کنفرانس مشاهده کرد.
پيش از شروع کنفرانس، تمامی ميهمانان شام را با مقامات ارشد ايالت باواريای آلمان صرف می کنند. در مراسم شام امسال، زيپی ليونی، وزير خارجه اسراييل سخنرانی کرد.
«می توان جلوگيری کرد»
در ضیافت شام امسال، وزير خارجه اسراييل در سخنرانی خود با اشاره به ديدار خود از آشويتس، تاييد کرد که باور دارد می توان از وقوع اين فجايع جلوگيری کرد. وی در ادامه گفت: «افراطی های دينی در تمام دنيا برای حق خود نمی جنگند و برای تقابل و مبارزه ارزش های ديگران است که وارد مبارزه می شوند.»
خانم ليونی با انتقاد از شبکه هايی که تفکر افراطی های دينی را گسترش می دهند، به شبکه تلويزيونی الجزيره اشاره کرد و گفت: «برای يافتن پاسخ صحيح در برقراری صلح، بايد با تمام جهت ها بايد برگزار شود.»
وی با اشاره به حمايت ايران از حزب الله گفت: «ايران در پی گرفتن منطقه در دست خود است و خطری است برای تمام منطقه و نبايد گذاشت ايران به سلاح اتمی مجهز شود.»
خانم ليونی، بيش از اين که درباره مشکلات اسراييل و تشکيلات خودگردان فلسطينی صحبت کند، به مشکلاتی که به گفته او «ايران در منطقه درست می کند» اشاره کرد و گفت: «ايران حزب الله را مجهز کرده و امروز با ديگر حزب الله آماده حمله به اسراييل است.»
