گزارش ها از سنندج حاکی از بازداشت اجلال قوامی، سخنگوی سازمان دفاع حقوق بشر کردستان، توسط ماموران حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی جمهوری اسلامی ايران در روز پنجشنبه است.
بازداشت وی همزمان با اعتصاب در برخی از شهرهای کردستان، مانند سنندج، سقز، بوکان و بانه، در اعتراض به اعدام پنج زندانی سياسی، که چهار تن از آنان کردتبار بودند، صورت گرفت.
در پی اعدام فرزاد کمانگر، زندانی سياسی و معلم در کامياران، و شيرين علم‌هويی، علی حيدريان، فرهاد وکيلی و مهدی اسلاميان، ديگر زندانيان سياسی، در زندان اوين در روز يکشنبه، شمار بسيار زيادی از احزاب و نهادهای مدنی، برای اعتصاب در کردستان در روز پنجشنبه فراخوان داده بودند.
نزديکان آقای قوامی در گفت و گو با « راديو فردا»، گفتند که هنوز دليل بازداشت اين فعال حقوق بشر مشخص نيست، اما آنان احتمال دادند که بازداشت وی برای جلوگيری از از اطلاع رسانی در مورد اعتصاب روز پنجشنبه در شهرهای کردستان ايران صورت گرفته است.
نزديکان اجلال قوامی همچنين گفتند که تا ظهر روز جمعه از محل نگهداری او مطلع نشده اند.
بر اساس قوانين جمهوری اسلامی ايران، مسئولان قوه قضاييه بايد دليل بازداشت اجلال قوامی را اعلام کنند و اجازه ملاقات با وکيل را به او بدهند.
آقای قوامی چند سال پيش نيز به دليل فعاليت های مطبوعاتی و حقوق بشری، به زندان محکوم شده بود که پس از گذارندن محکوميت، آزاد شده بود.
همزمان با بازداشت اجلال قوامی، برخی گزارش ها حاکی از بازداشت شمار ديگری در شهرهای کردستان است.
از جمله، جلال حسينی، فعال کارگری در شهر سقز، همراه با يک نفر ديگر بازداشت شد.
در عين حال، برخی گزارش های تاييد نشده حاکی از بازداشت يکی از دوستان اجلال قومی در شهر سنندج است.
در اين ميان، برخی از سايت های مخالف دولت و نزديک به اصلاح طلبان، از بازداشت ۱۵ دانشجو در شهر مريوان در روزهای اخير خبر داده اند.
در اين حال، خبر اعتصاب در برخی از شهرهای کردستان بازتاب گسترده ای در رسانه های جهان داشت.
از جمله، روزنامه « نيويورک تايمز»، اين اعتصاب را يکی از بزرگترين اعتصاب ها در کردستان در چند سال گذشته توصيف کرد.
نيويورک تايمز به نقل از يک شاهد عينی نوشت:« تقريبا تمامی مغازه ها در سنندج تعطيل بودند» و افزود: مغازه ها و بازار در شهرهای بوکان، اوشنويه، مريوان نيز تعطيل بودند.
اين روزنامه همچنين نوشت که در شهر کامياران که فرزاد کمانگر در آن شهر به تدريس اشتغال داشت، مردم، فرزندان خود را به مدارس نفرستادند و کارمندان دولتی نيز از رفتن بر سر کار خودداری کردند.
بازداشت وی همزمان با اعتصاب در برخی از شهرهای کردستان، مانند سنندج، سقز، بوکان و بانه، در اعتراض به اعدام پنج زندانی سياسی، که چهار تن از آنان کردتبار بودند، صورت گرفت.
در پی اعدام فرزاد کمانگر، زندانی سياسی و معلم در کامياران، و شيرين علم‌هويی، علی حيدريان، فرهاد وکيلی و مهدی اسلاميان، ديگر زندانيان سياسی، در زندان اوين در روز يکشنبه، شمار بسيار زيادی از احزاب و نهادهای مدنی، برای اعتصاب در کردستان در روز پنجشنبه فراخوان داده بودند.
نزديکان آقای قوامی در گفت و گو با « راديو فردا»، گفتند که هنوز دليل بازداشت اين فعال حقوق بشر مشخص نيست، اما آنان احتمال دادند که بازداشت وی برای جلوگيری از از اطلاع رسانی در مورد اعتصاب روز پنجشنبه در شهرهای کردستان ايران صورت گرفته است.
نزديکان اجلال قوامی همچنين گفتند که تا ظهر روز جمعه از محل نگهداری او مطلع نشده اند.
بر اساس قوانين جمهوری اسلامی ايران، مسئولان قوه قضاييه بايد دليل بازداشت اجلال قوامی را اعلام کنند و اجازه ملاقات با وکيل را به او بدهند.
آقای قوامی چند سال پيش نيز به دليل فعاليت های مطبوعاتی و حقوق بشری، به زندان محکوم شده بود که پس از گذارندن محکوميت، آزاد شده بود.
همزمان با بازداشت اجلال قوامی، برخی گزارش ها حاکی از بازداشت شمار ديگری در شهرهای کردستان است.
از جمله، جلال حسينی، فعال کارگری در شهر سقز، همراه با يک نفر ديگر بازداشت شد.
در عين حال، برخی گزارش های تاييد نشده حاکی از بازداشت يکی از دوستان اجلال قومی در شهر سنندج است.
در اين ميان، برخی از سايت های مخالف دولت و نزديک به اصلاح طلبان، از بازداشت ۱۵ دانشجو در شهر مريوان در روزهای اخير خبر داده اند.
در اين حال، خبر اعتصاب در برخی از شهرهای کردستان بازتاب گسترده ای در رسانه های جهان داشت.
از جمله، روزنامه « نيويورک تايمز»، اين اعتصاب را يکی از بزرگترين اعتصاب ها در کردستان در چند سال گذشته توصيف کرد.
نيويورک تايمز به نقل از يک شاهد عينی نوشت:« تقريبا تمامی مغازه ها در سنندج تعطيل بودند» و افزود: مغازه ها و بازار در شهرهای بوکان، اوشنويه، مريوان نيز تعطيل بودند.
اين روزنامه همچنين نوشت که در شهر کامياران که فرزاد کمانگر در آن شهر به تدريس اشتغال داشت، مردم، فرزندان خود را به مدارس نفرستادند و کارمندان دولتی نيز از رفتن بر سر کار خودداری کردند.
