تاماس آيان، رييس مجاری فدراسيون جهانی وزنه برداری افتخار می کند که يکی از سخت گير ترين فدراسيون های ورزشی را اداره می کند که همه اعضای آن بدون گذشت، برای پاکيزه نگه داشتن اين رشته تلاش می کنند.
او از سال ۲۰۰۰ بر کرسی رياست فدراسيون جهانی تکيه زده و يکی از اعضای آژانس بين المللی ضد دوپينگ است.
او می گويد که با وجود رشد سريع اين رشته در بسياری از کشورها، بخشی از انرژی اين مجموعه، صرف متقاعد کردن کشورهای آفريقايی و آمريکای لاتين برای سرمايه گذاری بيشتر در اين رشته ورزشی می شود.
آقای آيان يک روز پيش از شروع مسابقه های قهرمانی جوانان جهان در پراگ، با راديو فردا از برنامه های ويژه اين فدراسيون برای عمومی کردن اين رشته در جهان، دوپينگ، و سياست های آينده سخن گفت.
دوپینگ ایران، موضوع بحث هیات رییسه
دوپینگ جنجالی تیم وزنه برداری ایران در سال گذشته، هنوز از موضوعات مهم فدراسیون جهانی وزنه برداری است و البته آقای ایان می گوید که هیچ راهی برای بخشش محرومیت وزنه برداران ایرانی وجود ندارد.
با این حال این موضوع روز جمعه در جلسه هیات مدیره فدراسیون جهانی وزنه برداری که در شهر پراگ برپا می شود، به بحث گذاشته خواهد شد.
تاماس ایان
سال گذشته، حضور سرزده تيم ضد دوپينگ آژانس بين المللی دراردوی تيم ملی بزرگسالان ايران که خود را برای مسابقه های قهرمانی جهان در دومنيکن آماده می کرد، ايوانف را بدجور غافلگير کرد.
نتيجه اين غافلگيری مثبت بودن تست ۹ نفراز تيم اعزامی بود. بعد از اين واقعه که کارشناسان ورزش آن را «بزرگترين رسوايی تاريخ ورزش ايران» لقب دادند، فدراسيون وزنه برداری ایران اعتراف کرد که ايوانف طبق برنامه ريزی به وزنه برداران ماده ممنوعه خورانده بود که اثرات آن تا روز مسابقه ها کاملا از بين می رفت.
به دنبال اين گزارش، سازمان تربيت بدنی، همه اعضای فدراسيون را اخراج کرد و موفق شد فدراسيون جهانی را برای رفع محروميت دو ساله ايران متقاعد کند.
۱۰۰ هزار دلار جریمه، برگه برنده فدراسيون وزنه برداری بود که توانست «بله» را از زبان توماس آيان برای شرکت ايران در عرصه های بين المللی بگيرد. با اين حال محروميت وزنه بردارانی که ناخواسته دوپينگ کرده بودند پابرجا ماند.
رييس فدراسيون جهانی وزنه برداری، ضمن تاکید براینکه معتقد است بهترين راه را انتخاب کرده، از ايران به عنوان يکی از قديمی ترين کشورهای عضو ستایش کرد.
اما او بی تعارف می گويد که بخشيدن وزنه برداران ایرانی اصلا عملی نيست: «من به ايران بسيار احترام می گذارم، ايران يکی از قديمی ترين اعضای ماست و می دانم که اين رشته در ايران درست مثل کشتی بسيار ريشه دار و با طرفدار است، اما متاسفم که کاری از دست ما بر نمی آيد. برای ما پاک کردن کشوری مثل ايران از دوپينگ درست مثل يک پيروزی مهم است.»
«بلغارها کار را خراب کرده اند!»
آيان از ايوانف اصلا خاطره خوشی ندارد. سرمربی بلغاری تيم ملی ايران بعد ازاين واقعه در آمريکای لاتين مشغول به کار شد اما به گفته يکی از اعضای هيات رييسه، از فعاليت او جلوگيری شد.
آقای آيان بی پرده می گويد که بلغارها به دوپينگی بودن شهره اند و تعجب او ازاين است که چرا مقامات ورزش ايران دراستخدام اين مربی با فدراسيون جهانی رايزنی نکرده است.
او می گوید: «اين مربی از کشوری می آيد که به طور سنتی همه مربيانش از مواد ممنوعه استفاده می کنند اما فدراسيون بايد می دانست که او چه می کند. ما به عنوان فدراسيون جهانی هيچ وقت به هيچ کشوری پيشنهاد نمی کنيم از آنها استفاده کنند. به هر حال من نمی دانم که آيا سرمربی همه اين چيزها را از فدراسيون پنهان می کرد يا آنها در جريان بودند اما اميدوارم که فدراسيون فهميده باشد که اين اشتباه بزرگی بود.»
تاماس آيان در جواب اين سوال که در اتفاقی که افتاد ورزشکاران ایرانی بی گناه بودند و چرا بايد آنها تاوان اشتباه مربی را بدهند می گويد: «قبول دارم که اين اشتباه بزرگ سرمربی تيم بود اما اين قوانين بين المللی است که اگر چيزی در بدن ورزشکار پيدا کردند آن فرد بايد مسوليتش را به عهده بگيرد.»
وی یادآوری می کند که این موضوع در داخل ایران نیز واکنش تند مسئولان را در پی داشت: «سازمان تربيت بدنی ايران همه تيم فدراسيون را اخراج می کند و اين طور با قضيه برخورد می کند، متاسفم که کاری از دست ما برنمی آيد و مجبوريم که مقرارت جهانی را اجرا کنيم.
اما بسیاری فارغ از بخشش یا تنبیه چند ورزشکار دوپینگی معتقدند که جریمه سنگین وزنه برداران ایرانی می تواند به نسلی از حرفه ای های این رشته در ایران ضربه ای جدی وارد کند، چرا که شش تن از ورزشکاران محروم، بسیار جوان هستند.
رییس فدراسیون جهانی وزنه برداری در برابر این پرسش می گوید: « شما ظريف ترين کلمات و بهترين شيوه را انتخاب کرديد و مثل يک ديپلمات رفتار کرديد. ما هم می دانيم که شش نفر از آنها جوان هستند اما من نمی دانم که هيات رييسه چه پيشنهادی برای اين مساله دارد، بايد منتظر ماند و ديد اما در حال حاضر تنها چيزی که می توانم بگويم اين است که آنها بايد دوران محرومت شان را طی کنند.»
عمومی کردن وزنه برداری برای جهان
رييس فدراسيون جهانی وزنه برداری با اشاره به رشد سريع اين رشته در ۱۷۸ کشور عضو، می گويد: «سال گذشته ما هم اخبار خوشايند داشتیم و هم اخبار ناراحت کننده، اما در مجموع از عملکرد همه اعضا راضی هستيم و آنچه باعث شادی است توسعه روز افزون اين رشته است.»
- «سال گذشته ما هم اخبار خوشايند داشتیم و هم اخبار ناراحت کننده، اما در مجموع از عملکرد همه اعضا راضی هستيم و آنچه باعث شادی است توسعه روز افزون اين رشته است.»
وی از عمومی کردن وزنه برداری به عنوان مهمترين برنامه فدراسيون جهانی در سال ۲۰۰۷، ياد کرده و می گويد: «به جز کشورهای اروپايی، تلاش می کنيم تا بعضی کشورها را در آفريقا، آمريکای لاتين و تعداد کمی از کشورهای آسيايی را درگير اين رشته کنيم. گاهی جزاير بسيار کوچکی در قاره اقيانوسيه به عضويت ما در می آيند در حالی که بايد از بعضی کشورهای بزرگ بخواهيم که حداقل فدراسيون ملی شان را راه اندازی کنند.»
آقای آيان، يکی از مهمترين راه های علاقمند کردن کشورها به وزنه برداری را «سرمايه گذاری در اين رشته» عنوان کرده و می گويد که فدراسيون جهانی با اعزام مربی، برگزاری کلينيک های مربیگری و سمپوزيوم های پزشکی به علاقه مندان کمک می کند.
وی در عين حال، نظارت بر فعاليت فدراسيون های عضو را ابزاری بسيار مهم خوانده و عقيده دارد که کنفدراسيون های قاره ای، به عنوان پل ارتباطی وظيفه مهمی را به عهده دارند و تاکيد دارد که از تلاش همه کنفدراسيون ها رضايت دارد.
این دوپینگ لعنتی ...
با همه اين تلاش ها، دوپينگ يکی از بزرگترين موانع بزرگ بر سر راه اين رشته ورزشی است.
اگرچه تاماس آيان دوست ندارد زياد از دوپينگی های اين رشته حرف بزند اما گفته های او مبنی بر سخت گيری های رو به افزايش اين فدراسيون برای پاک نگه داشتن وزنه بردای می توان حدس زد که تمايل به قهرمانی، از سويی برای فدراسيون جهانی چه دردسرهايی دارد.
او می گوید: «من با هر خبرنگاری حرف می زنم از دوپينگ می پرسد، اما من بايد بگويم که در مقايسه با ساير فدراسيون های ديگر، در وزنه برداری چيزی به اين نام نداريم. البته که هر رشته مشکلات خود را دارد ولی خوشحالم که بگويم فدراسيون ما به دوپينگ بسيار حساس است. ما علاوه بر کنترل وزنه برداران در تمام زمان ها، چه در فصل مسابقات و چه در زمانی که مسابقه يی وجود ندارد، به آنها آموزش می دهيم و البته مجازات های سخت گيرانه ای هم داريم؛ کاری که هيچ فدراسيون ديگری انجام نمی دهد.»
آقای آيان می گويد که تصميم دارند در مسابقات جهانی وزنه برداری جوانان، سه برابر معمول هميشه تست دوپينگ بگيرند: «معمولا در هر مسابقه ای با توجه به تعداد شرکت کنندگان، از ۳۰ نفر از ورزشکاران تست می گيريم اما در اين مسابقه ها از ۱۰۰ نفر آزمايش می شود.»
رييس فدراسيون جهانی درعين حال حاضر به تاييد اين مساله نيست که با همه اين سياست های سخت گيرانه، نتوانسته اند دوپينگ را در اين رشته کنترل کنند.
او دراين باره می گويد: «خوشبختانه با کمک آژانس بين المللی ضد دوپينگ گام بسيار مهمی برداشته ايم، در سه ماه آخر سال امکان کنترل هورمون رشد ورزشکاران برای ما فراهم می شود که می تواند دراين زمينه بسيار مهم باشد.»
تاماس آيان به طور صريح می گويد که همه اين کارها درست مثل «موشک» و پدافند «ضدموشکی» است که به آنها کمک می کند قدم به قدم خاطيان را تعقيب کرده و راههای فرار را بر آنها می بندد: «ما همه اين اقدامات را انجام می دهيم و هرگز تسليم نمی شويم.»
