سه تشکل کارگری در ايران به آغاز دوره شش ماه زندان رضا رخشان، رئيس هيئت مديره سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه، اعتراض کردند و خواستار لغو احکام صادره برای همه فعالان کارگری و آزادی همه کارگران زندانی شدند.
آقای رخشان روز ۱۳ دی ماه برای اجرای حکم شش ماه زندان که توسط دادگاه تجديد نظر اهواز صادر شده بود، به زندان فجر دزفول منتقل شد.
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و هيئت موسس بازگشايی سنديکای فلز کار و مکانيک در بيانيه‌ای، با اعلام اينکه «جای کارگران در زندان نيست»، اجرای حکم زندان برای رضا رخشان را محکوم کردند.
آقای رخشان از سوی دادگاه تجديدنظر اهواز به اتهام نشر اکاذيب و تشويش اذهان عمومی محکوم شده بود.
اين در حاليست که رئيس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت نيشکرهفت تپه در دادگاه بدوی خود از اين اتهام ها تبرئه شد، اما پس از اعتراض بازپرسانش، دوباره محاکمه شد و به خاطر انجام مصاحبه با راديو های خارج از ايران، به بيان مطالب کذب به منظور تشويش اذهان عمومی متهم شد.
آقای رخشان تنها فعال کارگری در شرکت نيشکر هفت تپه نيست که به زندان محکوم شد. پيش از او، بهروز نيکوفرد،عليرضا سعيدی و بهروز ملازاده، از اعضای سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، به اتهام توهين به رهبری به از سوی دادگاه تجديدنظر اهواز به شش ماه زندان محکوم شده بودند.
در اين حال، به گزارش اتحاديه آزاد کارگران ايران، بهنام ابراهيم زاده، فعال کارگری و مدافع حقوق کودکان، در دادگاه بدوی در تهران به ۲۰ سال زندان محکوم شده است. بر اين اساس، او بايد ۱۰ سال از دوره محکوميت خود را در زندان رجايی شهر کرج و ۱۰ سال ديگر را در زندان اوين بگذراند.
آقای ابراهيم زاده روز ۲۲ خرداد سال جاری توسط ماموران امنيتی در تهران بازداشت و به اتهام های امنيتی محاکمه شد.
در ساليان گذشته، دهها تن از فعالان کارگری در ايران به اتهام های امنيتی بازداشت شده و شماری از آنان، احکام زندان دريافت کرده اند.
دروری دايک، مسئول بخش خاورميانه سازمان عفو بين‌الملل به راديو فردا می گويد: «متأسفانه پس از انتخابات رياست جمهوری سال گذشته در ايران، تهديدها و فشارها بر سنديکاهای کارگری مستقل شديدتر شده است.»
مهدی کوهستانی نژاد، مشاور کنگره کار کانادا، نيز در گفت و گو با راديو فردا، از زاويه ديگری به اين موضوع نگاه می کند: «اين ناشی از همان عاملی هست که در هشت سال گذشته ديده‌ايم و حکومت با مشت آهنين، با کارگرانی که برای بهبود زندگی شان تلاش می کنند، برخورد می‌کند.»
موج بازداشت فعالان کارگری و محکوم شدنشان به زندان به ساليان گذشته نيز بازمی‌گردد. برای مثال، منصور اسانلو و ابراهيم مددی، رئيس و نايب رئيس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد توبوس رانی تهران و حومه در سال ۱۳۸۶ بازداشت شدند و به اتهام هايی مانند تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت ملی، احکام زندان دريافت کردند.
در همين حال، فاطمه گل گزی، مادر آقای اسانلو، به رادیو فردا می گويد که فرزندش مدت يک هفته است که به مناسبت برگزار شدن مراسم يک دقيقه سکوت به مناسبت اعدام دو زندانی سياسی، به بند انفرادی زندان رجايی شهر کرج منتقل شده است.
وی می افزايد: «همه زندانيان جمع شده بودند تا در اين مراسم شرکت کنند، ولی پسرم در حمام بوده است. او پس از بيرون آمدن از حمام احضار و به سلول انفرادی در بند سوم زندان رجايی شهر کرج منتقل شد.»
مادر آقای اسانلو اشاره می‌کند که فرزندش به دليل بيماری‌هايی که دارد، بايد تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گيرد و همين موضوع باعث نگرانی‌اش شده است.
در اين ميان، به جز آقايان اسانلو و مددی، رضا شهابی و غلامرضا غلام حسينی، از ديگر اعضای اين تشکل مستقل کارگری، نيز در ماه های گذشته بازداشت شده‌اند.
برخوردهای امنيتی و قضايی با فعالان کارگری در شرايطی انجام می‌گيرد که بر اساس مقاوله نامه‌های ۹۸ و ۸۷ سازمان بين‌المللی کار، ايران موظف است که از ايجاد تشکل‌های کارگری در ايران جلوگيری نکند و در راه تشکل يابی کارگران مانع ايجاد نکند.
با اين همه، برخورد جمهوری اسلامی ايران با فعالان کارگری در ماه های اخير تشديد شده است، که اين سياست، انتقادهای شديد سازمان های بين المللی کارگری و حقوق بشری را به دنبال داشته است.
آقای رخشان روز ۱۳ دی ماه برای اجرای حکم شش ماه زندان که توسط دادگاه تجديد نظر اهواز صادر شده بود، به زندان فجر دزفول منتقل شد.
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و هيئت موسس بازگشايی سنديکای فلز کار و مکانيک در بيانيه‌ای، با اعلام اينکه «جای کارگران در زندان نيست»، اجرای حکم زندان برای رضا رخشان را محکوم کردند.
آقای رخشان از سوی دادگاه تجديدنظر اهواز به اتهام نشر اکاذيب و تشويش اذهان عمومی محکوم شده بود.
اين در حاليست که رئيس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت نيشکرهفت تپه در دادگاه بدوی خود از اين اتهام ها تبرئه شد، اما پس از اعتراض بازپرسانش، دوباره محاکمه شد و به خاطر انجام مصاحبه با راديو های خارج از ايران، به بيان مطالب کذب به منظور تشويش اذهان عمومی متهم شد.
آقای رخشان تنها فعال کارگری در شرکت نيشکر هفت تپه نيست که به زندان محکوم شد. پيش از او، بهروز نيکوفرد،عليرضا سعيدی و بهروز ملازاده، از اعضای سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، به اتهام توهين به رهبری به از سوی دادگاه تجديدنظر اهواز به شش ماه زندان محکوم شده بودند.
در اين حال، به گزارش اتحاديه آزاد کارگران ايران، بهنام ابراهيم زاده، فعال کارگری و مدافع حقوق کودکان، در دادگاه بدوی در تهران به ۲۰ سال زندان محکوم شده است. بر اين اساس، او بايد ۱۰ سال از دوره محکوميت خود را در زندان رجايی شهر کرج و ۱۰ سال ديگر را در زندان اوين بگذراند.
آقای ابراهيم زاده روز ۲۲ خرداد سال جاری توسط ماموران امنيتی در تهران بازداشت و به اتهام های امنيتی محاکمه شد.
در ساليان گذشته، دهها تن از فعالان کارگری در ايران به اتهام های امنيتی بازداشت شده و شماری از آنان، احکام زندان دريافت کرده اند.
دروری دايک، مسئول بخش خاورميانه سازمان عفو بين‌الملل به راديو فردا می گويد: «متأسفانه پس از انتخابات رياست جمهوری سال گذشته در ايران، تهديدها و فشارها بر سنديکاهای کارگری مستقل شديدتر شده است.»
مهدی کوهستانی نژاد، مشاور کنگره کار کانادا، نيز در گفت و گو با راديو فردا، از زاويه ديگری به اين موضوع نگاه می کند: «اين ناشی از همان عاملی هست که در هشت سال گذشته ديده‌ايم و حکومت با مشت آهنين، با کارگرانی که برای بهبود زندگی شان تلاش می کنند، برخورد می‌کند.»
موج بازداشت فعالان کارگری و محکوم شدنشان به زندان به ساليان گذشته نيز بازمی‌گردد. برای مثال، منصور اسانلو و ابراهيم مددی، رئيس و نايب رئيس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد توبوس رانی تهران و حومه در سال ۱۳۸۶ بازداشت شدند و به اتهام هايی مانند تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت ملی، احکام زندان دريافت کردند.
در همين حال، فاطمه گل گزی، مادر آقای اسانلو، به رادیو فردا می گويد که فرزندش مدت يک هفته است که به مناسبت برگزار شدن مراسم يک دقيقه سکوت به مناسبت اعدام دو زندانی سياسی، به بند انفرادی زندان رجايی شهر کرج منتقل شده است.
وی می افزايد: «همه زندانيان جمع شده بودند تا در اين مراسم شرکت کنند، ولی پسرم در حمام بوده است. او پس از بيرون آمدن از حمام احضار و به سلول انفرادی در بند سوم زندان رجايی شهر کرج منتقل شد.»
مادر آقای اسانلو اشاره می‌کند که فرزندش به دليل بيماری‌هايی که دارد، بايد تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گيرد و همين موضوع باعث نگرانی‌اش شده است.
در اين ميان، به جز آقايان اسانلو و مددی، رضا شهابی و غلامرضا غلام حسينی، از ديگر اعضای اين تشکل مستقل کارگری، نيز در ماه های گذشته بازداشت شده‌اند.
برخوردهای امنيتی و قضايی با فعالان کارگری در شرايطی انجام می‌گيرد که بر اساس مقاوله نامه‌های ۹۸ و ۸۷ سازمان بين‌المللی کار، ايران موظف است که از ايجاد تشکل‌های کارگری در ايران جلوگيری نکند و در راه تشکل يابی کارگران مانع ايجاد نکند.
با اين همه، برخورد جمهوری اسلامی ايران با فعالان کارگری در ماه های اخير تشديد شده است، که اين سياست، انتقادهای شديد سازمان های بين المللی کارگری و حقوق بشری را به دنبال داشته است.
