پیروزی دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا هر چند بخشی از مردم این کشور را در شگفتی فرو برد و هنوز نیز اعتراض‌هایی نسبت به آن خیابان‌های شهرهای آمریکا را در برگرفته است، اما شماری از کشورها، از اسرائیل تا روسیه، این پیروزی را با شادمانی جشن گرفته‌اند.
رهبران همه کشورها با لحنی دیپلماتیک و مؤدبانه تلاش کرده‌اند دست کم در آغاز راه خود مناسبات خوبی را با آقای ترامپ آغاز کنند و به او شادباش بگویند، اما رهبران اسرائیل، روسیه، ترکیه، مجارستان، مصر و فیلیپین و شمار دیگری از ممالک و احزاب بی‌پرده ترامپ را «دوست خودی» تلقی کرده‌اند.
ایران ظاهراً از لغو برجام نگران است؛ مکزیک تأکید کرده که ترامپ حتی اگر در مرز مشترک دیوار بسازد پول آن را نخواهد داد؛ اوکراین از بهبود مناسبات آمریکا و روسیه دچار هراس است؛ کوبا که به تازگی با تلاش‌های باراک اوباما مناسبات را بعد از نیم قرن با آمریکا عادی کرد، بعد از پیروزی ترامپ اعلام کرده مانور نظامی برای احتمال رویارویی با «دشمن» برگزار می‌کند.
رهبران در کشورهای بسیاری اگر نه از روی ناخشنودی و هراس، که به خاطر روشن نبودن برنامه‌های سیاست خارجی آقای ترامپ، تلاش کرده‌اند منتظر دریافت جزئیات بیشتری از طرح‌های او باشند، اما رهبران دیگری با ناکامی هیلاری کلینتون نامزد حزب دموکرات به عنوان «ادامه‌دهنده سیاست‌های باراک اوباما» آشکارا نفس آسوده‌ای کشیده‌اند.
رسانه‌های اسرائیل به نقل از رویترز و تحلیل‌های خبرگزاری‌های دیگر، شماری از کشورهای «خوشحال» و دلایل آنها را رضایت از پیروزی نامزد جمهوریخواهان در انتخابات آمریکا معرفی کرده‌اند:
روسیه
لوان جاگاریان سفیر روسیه در تهران و شمار دیگری از دیپلمات‌های روس تکذیب کردند که روسیه با دونالد ترامپ در ارتباط بوده، اما سرگئی ریابکوف معاون وزیر امور خارجه روسیه گفته است افرادی در تیم او با مهره‌های ترامپ تماس داشته‌اند.
دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین بدون آنکه هرگز با یکدیگر ملاقاتی داشته باشند، در ماه‌های اخیر از هم تعریف کرده بودند؛ ترامپ رئیس‌جمهور روسیه را «بسیار با استعداد» و «رهبری قوی» نامیده بود.
ترامپ تأکید کرده بود که آماده داشتن مناسباتی خوب و همکاری در برابر تروریسم است؛ بعد از پیروزی‌اش نیز ولادیمیر پوتین به آقای ترامپ پیام داد که «باید با همکاری، به کشورهای خود خدمت کرده و راه حل‌های معضلات امنیت بین‌المللی را پیدا کنیم».
دیپلمات‌های روس گفته بودند، مناسبات روسیه و پوتین با آمریکا و اوباما به «پایین‌ترین سطح از زمان جنگ سرد» سقوط کرده بود؛ اوباما بارها در کارزار انتخاباتی‌اش گفته بود، ترامپ پوتین را که مأمور کا.گ.ب بوده ستایش می‌کند ولی من که با پوتین ملاقات می‌کردم تنها به خاطر روابط کاری بود.
خبرگزاری رویترز به نقل از گئورگی بوبت روزنامه‌نگار روس نوشته است، «اگر ترامپ بگوید که آمریکا به قضیه اوکراین کاری ندارد، این امر برای روسیه یک نقطه عطف خواهد بود».
ترکیه
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، یکی دیگر از رهبران جهانی است که روابط چندان آسانی بویژه در ماه‌های اخیر با باراک اوباما و کاخ سفید نداشت.
آقای اردوغان در شمار اولین رهبران جهانی بود که در تماس تلفنی با دونالد ترامپ پیروزی او را شادباش گفت و «راه‌های بهبود مناسبات و همکاری علیه ترور» را مطرح کرد.
ترکیه از اینکه اوباما حاضر نبود فتح‌الله گولن روحانی خود تبعیدی ساکن پنسلیوانیای آمریکا را که از نظر اردوغان «برنامه‌ریز» کودتای نافرجام تابستان گذشته بوده به ترکیه تحویل دهد، از واشینگتن سرخورده شده بود.
بعد از واقعه نیمه تابستان گذشته ترکیه و اقدام اردوغان به دستگیری ده‌ها هزار تن و اخراج شمار بیشتری از کار خود در ارتش و نهادهای مختلف ترکیه به ظن ارتباط با کودتاگران، ترامپ گفته بود «آمریکا نباید از حکومت ترکیه انتقاد کند؛ ما چه حقی داریم وضع حقوق بشر در جای دیگری را مورد انتقاد قرار دهیم؟»
مصر
عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر، اولین رهبر جهان عرب بود که بامداد چهارشنبه، زودتر از هر مقام دیگری در میان کشورهای عربی و اسلامی، پیروزی ترامپ را تبریک گفت و او را به قاهره دعوت کرد.
دفتر ریاست جمهوری مصر در بیانیه‌ای گفت، السیسی «امیدوار است که دوران ریاست جمهوری آقای ترامپ روح تازه‌ای در فضای مناسبات دو کشور بیاورد و صلح و ثبات و توسعه خاورمیانه را تقویت کند».
آقای السیسی در سفر ماه و نیم پیش خود به نیویورک در حاشیه حضورش در مجمع عمومی سازمان ملل با آقای ترامپ دیدار کرد؛ او تنها رهبر دنیای عرب بود که در حضورش در سازمان ملل با ترامپ و رقیب دموکرات او دیدار کرد.
برخی از ناظران گفته بودند، آقای السیسی خشنودی خود را از مطالبی که از زبان آقای ترامپ شنیده بود نشان داده و ترامپ نیز صریحاً «قدرت و رهبری و درایت» السیسی را ستایش کرده بود.
حکومت السیسی باراک اوباما و بویژه هیلاری کلینتون را در زمانی که وزیر خارجه بود، «شریک» اخوان المسلمین در برانداختن حکومت با ثبات حسنی مبارک در ژانویه ۲۰۱۱ می‌دانستند و از اینکه اوباما و دولت او از محاکمه نیروهای اخوان المسلمین بعد از روی کار آمدن حکومت السیسی در تابستان سه سال پیش ابراز نارضایتی می‌کردند، شاکی بودند.
فیلیپین
رودریگو دوترته که برخی در فیلیپین به او لقب «رئیس‌جمهور فحاش» داده‌اند، در همین دوره اخیر، با ناسزاهایی که به دولت اوباما و آمریکا داد، موجب برخورد دیپلماتیک میان واشینگتن و مانیل شد.
دوترته اندکی پیش از بیان خشنودی از پیروزی ترامپ، مانور نظامی مشترک فیلیپین با آمریکا را باطل کرد و گفته بود، تنها زمانی که ترامپ پیروز شود، این مانورها را تجدید می‌کند.
به گزارش خبرگزاری‌ها، دوترته امیدوار است که ترامپ به سیاست داخلی او، و از جمله در برخورد با قاچاقچیان مواد مخدر کاری نداشته باشد؛ جنگی که دوترته در مقابله با باندهای مواد مخدر به راه انداخته است، تا حال هزاران کشته برجای نهاده است.
دوترته که اوباما را «ناخلف» و بدتر از آن هم نامیده بود، گفت، تحمل نمی‌کند که اوباما به او درس بدهد که در مورد حقوق بشر چگونه رفتار کند.
دوترته خود گفته بود: «چرا ناراحت هستید؛ من و ترامپ به صراحت حرف می زنیم و حرف دل خود را بی‌پرده می‌گوییم؛ هر دوی ما خیلی زود فحش می دهیم؛ ما هر دو یکی هستیم؛ زنده باد آقای ترامپ».
مجارستان
ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، در میان آن دسته از رهبران اروپایی است که قبل از پیروزی دونالد ترامپ نیز از او حمایت کرده بودند.
این سیاستمدار شاخص جناح راست مجارستان که از مخالفان سرسخت مهاجرانی است که «سرزمین‌های مسیحی» را پر می‌کنند، گفته بود «ترامپ گزینه‌ای بهتر از هیلاری کلینتون برای اروپا است».
اوربان که خود در ماه‌های گذشته دستور تعبیه سیم‌های خاردار را در مرزهای جنوبی کشورش برای جلوگیری از عبور مهاجران کشورهای خاورمیانه داد، پیشنهادهای ترامپ را «ضامن امنیت» اروپا می‌داند.
اوربان با خشنودی از پیروزی ترامپ نیز گفت، «صراحت و فرهنگ واقعی به دموکراسی باز می‌گردد و ما از دست نادموکراسی‌هایی که ملاحظات ناراحت‌کننده‌ای را به ما تحمیل کرده و نگذاشته حرف دلمان را بزنیم، راحت می‌کند».
اوربان دموکراسی‌های دوره‌های اخیر را «غیر لیبرال» نامید و گفت «بویژه در بیست سال اخیر اسیر ایدئولوژی شده بودیم».
مارین لوپن رهبر حزب راست افراطی فرانسه نیز با خشنودی عمیق از پیروزی ترامپ ابراز اطمینان کرده که در انتخابات پیش روی فرانسه، او و حزبش برنده هستند.
همه احزاب راست در اروپا از پیروزی آقای ترامپ دلگرم شده و گفته‌اند امیدوارند در اولین انتخابات، آنها نیز پیروزی بیشتری به دست آورند.
اسرائیل
دونالد ترامپ در کارزار انتخاباتی خود صدها بار تکرار کرد که «اوباما بزرگترین فاجعه برای اسرائیل، نزدیک‌ترین دوست آمریکا در خاورمیانه بود؛ اوباما بدترین معامله با ایران (برجام) را به جهان تحمیل کرد».
ترامپ سه سال پیش در جریان کارزار انتخاباتی اسرائیل نیز در پیام ویدئویی برای یهودیان و اسرائیلی‌ها، بنیامین نتانیاهو را «رهبری قوی و خردمند و تحسین‌برانگیز» نامیده و «ستایش» خود را نسبت به او بیان کرده بود.
ترامپ و معاونش، مایک پنس، همین دو هفته پیش، هیئتی از ستاد خود را به اورشلیم فرستادند تا در همایشی پیام‌های ویدیویی آن دو را برای اسرائیلی‌ها پخش کنند و حمایت قاطع خود را از اسرائیل مورد تأکید قرار دهند.
نتانیاهو در آستانه انتخابات آمریکا گفته بود، هر یک از دو نامزد که برنده شود، «برای اسرائیل خوب است»، و از وزیران نیز خواست، سخنانی در حمایت از یکی از دو نامزد نگویند؛ اما رسانه‌های اسرائیل نوشته‌اند، پیروزی ترامپ بزرگترین حس آسودگی خیال را در دولت اسرائیل به وجود آورده است.
نفتالی بنت وزیر آموزش و پرورش و عضو ارشد دولت ائتلافی اسرائیل ساعتی بعد از پیروزی آقای ترامپ، به صراحت گفت، این تحول «یک فرصت برای اسرائیل است که ایده تشکیل کشور فلسطین را باطل کند».
رهبران یهودی‌نشین‌ها در اراضی فلسطینی نیز به رسانه‌های اسرائیل گفته‌اند، دولت نتانیاهو با دلگرمی به حضور رئیس‌جمهور ترامپ در کاخ سفید باید بی‌هراس از انتقاد آمریکا، خانه‌سازی‌ها را بیشتر کند زیرا «دیگر چوب حساب آمریکا بر سر شهرک‌سازی‌ها فرود نمی‌آید».
اسلوونی
دلایلی که اسلوونی و مردم آن برای جشن گرفتن در پیروزی ترامپ دارند، با دلایل مردم سراسر جهان متفاوت است؛ هموطن‌شان ملانیا، بانوی اول آمریکا می‌شود.
در سونیتسا، دهکده‌ای در اسلوونی که ملانیا کنوس ۴۶ سال پیش در آن به دنیا آمد، پرچم آمریکا با حس شادمانی از سوی مردم برافراشته شده است؛ زمانی که ملانیا در اینجا به دنیا آمد، این دهکده بخشی از خاک کشور یوگسلاوی محسوب می‌شد.
ملانیا ۱۰ سال پیش به عنوان مدل به آمریکا رفت؛ ۱۵ سال است که کارت اقامت آمریکا را دارد و ۱۰ سال است که شهروند آمریکا شده است.
او که در سال ۲۰۰۵ با دونالد ترامپ ازدواج کرد، سومین همسر آقای ترامپ است.
ملانیا که بیستم ژانویه، سی‌ام دی، با چهل و پنجمین رئیس‌جمهور و پسر ده ساله شان بارون برای زندگی به کاخ سفید می‌رود، نخستین بانوی اول خارجی آمریکا پس از ۱۹۶ سال است.
قبل از خانم ملانیا اولین و تنها بانوی اول خارجی آمریکا، لوئیزا کاترین آدامز همسر بریتانیایی جان کوئینزی آدامز بود که بین سال‌های ۱۸۲۵ تا ۱۸۲۹ این عنوان را در اختیار داشت
