متولد هفدهم دی ۱۳۶۲ در اهواز. البته در شناسنامه‌اش نوشته شد ۱۵ شهریور. زیرا خانواده‌اش می‌خواستند زودتر به مدرسه برود.
مدافعی که در دوران سرمربیگری کارلوس کی‌روش، جای ثابت هادی عقیلی در ترکیب تیم ملی را گرفت و نگذاشت جای خالی او حس شود. پژمان منتظری به سرعت به زوج قابل اطمینان و کاملاً هماهنگ با سیدجلال حسینی تبدیل شد.
اولین تیمش جوانان پرسپولیس اهواز بود. بعد به ترتیب تیم‌های شهاب، شاهین و دیهیم اهواز. سپس پیراهن امیدهای فولاد را پوشید و با احتساب رده بزرگسالان، هفت سال در این باشگاه سازنده که معدن استعدادهای جنوب است توپ زد.
از آنجا به استقلال تهران آمد تا حدود هشت سال هم پیراهن آبی را بپوشد. پژمان هم با فولاد خوزستان قهرمان لیگ برتر شده و هم استقلال. مدافعی گلزن است و ۱۷ گل برای استقلال به ثمر رسانده. هم در نبردهای هوایی موفق است و هم روی زمین.
یک گل ملی هم در کارنامه دارد. چنانچه از بازیکنان خوزستانی انتظار می‌رود، منتظری نیز در خلاقیت‌های فردی پا به توپش خوب است و مدافعی است تکنیکی.
او تنها مدافع تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ است که خارج از ایران بازی می‌کند. در باشگاه ام صلال قطر.
ریو فردیناند مدافع مورد علاقه‌اش است و اگر قرار بر این باشد که ایران نتایجی بهتر از جام جهانی ۲۰۰۶ به جا بگذارد، پژمان منتظری هم در قلب خط دفاعی باید عملکردی مشابه الگوی خود در یونایتد و تیم ملی انگلیس داشته باشد.
او پس از قرعه کشی جام جهانی در مصاحبه با خبرگزاری‌های داخلی گفته بود: واقعیت این است که نه فقط تیم ملی ایران، بلکه فوتبال آسیا از اروپا، آمریکای جنوبی و آفریقا عقب‌تر است. دقیقاً به همین دلیل باید برای رویارویی با آرژانتین، نیجریه و بوسنی دشواری‌های زیادی را متحمل شویم تا در برزیل زنگ تفریح نباشیم.
با چنین دیدگاهی، مشخص بود که او از سنگینی و فشردگی تمرینات بدنسازی در اردوی آفریقای جنوبی رضایت خواهد داشت. نکته‌ای که بارها در مصاحبه‌هایش تأکید کرد. زیرا بهتر از هر کسی می‌دانست برای مقابله با نخبگانی مانند لیونل مسی، هیگواین، ادین جکو و آگوئرو، راهی جز کسب آمادگی کامل ذهنی و جسمانی وجود ندارد.
مدافعی که در دوران سرمربیگری کارلوس کی‌روش، جای ثابت هادی عقیلی در ترکیب تیم ملی را گرفت و نگذاشت جای خالی او حس شود. پژمان منتظری به سرعت به زوج قابل اطمینان و کاملاً هماهنگ با سیدجلال حسینی تبدیل شد.
اولین تیمش جوانان پرسپولیس اهواز بود. بعد به ترتیب تیم‌های شهاب، شاهین و دیهیم اهواز. سپس پیراهن امیدهای فولاد را پوشید و با احتساب رده بزرگسالان، هفت سال در این باشگاه سازنده که معدن استعدادهای جنوب است توپ زد.
از آنجا به استقلال تهران آمد تا حدود هشت سال هم پیراهن آبی را بپوشد. پژمان هم با فولاد خوزستان قهرمان لیگ برتر شده و هم استقلال. مدافعی گلزن است و ۱۷ گل برای استقلال به ثمر رسانده. هم در نبردهای هوایی موفق است و هم روی زمین.
یک گل ملی هم در کارنامه دارد. چنانچه از بازیکنان خوزستانی انتظار می‌رود، منتظری نیز در خلاقیت‌های فردی پا به توپش خوب است و مدافعی است تکنیکی.
او تنها مدافع تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ است که خارج از ایران بازی می‌کند. در باشگاه ام صلال قطر.
ریو فردیناند مدافع مورد علاقه‌اش است و اگر قرار بر این باشد که ایران نتایجی بهتر از جام جهانی ۲۰۰۶ به جا بگذارد، پژمان منتظری هم در قلب خط دفاعی باید عملکردی مشابه الگوی خود در یونایتد و تیم ملی انگلیس داشته باشد.
او پس از قرعه کشی جام جهانی در مصاحبه با خبرگزاری‌های داخلی گفته بود: واقعیت این است که نه فقط تیم ملی ایران، بلکه فوتبال آسیا از اروپا، آمریکای جنوبی و آفریقا عقب‌تر است. دقیقاً به همین دلیل باید برای رویارویی با آرژانتین، نیجریه و بوسنی دشواری‌های زیادی را متحمل شویم تا در برزیل زنگ تفریح نباشیم.
با چنین دیدگاهی، مشخص بود که او از سنگینی و فشردگی تمرینات بدنسازی در اردوی آفریقای جنوبی رضایت خواهد داشت. نکته‌ای که بارها در مصاحبه‌هایش تأکید کرد. زیرا بهتر از هر کسی می‌دانست برای مقابله با نخبگانی مانند لیونل مسی، هیگواین، ادین جکو و آگوئرو، راهی جز کسب آمادگی کامل ذهنی و جسمانی وجود ندارد.
