مجموعه سی قسمتی «۳۰ جنجال یک رئیس‌جمهور»، هر بار یکی از مهم‌ترین جنجال‌های محمود احمدی‌نژاد را در طول هشت سال دوران ریاست جمهوری‌اش ورق می‌زند. اولین بخش از این مجموعه رادیویی به طرح موضوع جنجالی «هاله نور» می‌پردازد.
*****
مهرماه سال ۱۳۸۴ است. چند روزی است که محمود احمدی‌نژاد از اولین سفرش به سازمان ملل متحد در آمریکا برگشته است. او سفری به شهر مذهبی قم می‌کند تا با روحانیون و مراجع این شهر دیداری داشته باشد و گزارشی از سفر خود به آنان ارائه کند.
*****
مهرماه سال ۱۳۸۴ است. چند روزی است که محمود احمدی‌نژاد از اولین سفرش به سازمان ملل متحد در آمریکا برگشته است. او سفری به شهر مذهبی قم می‌کند تا با روحانیون و مراجع این شهر دیداری داشته باشد و گزارشی از سفر خود به آنان ارائه کند.
رئیس‌جمهور به دفتر آیت‌الله عبدالله جوادی آملی می‌رود. اما سخنان او نزد این روحانی بلندپایه قم نه تنها برای ماه‌ها جنجال‌ساز می‌شود، بلکه مستندی به دست منتقدان او می‌دهد تا رئیس‌جمهور را به خاطر این گفته‌ها مورد سرزنش قرار دهند.
احمدی‌نژاد به آیت‌الله جوادی آملی می‌گوید: «گفت وقتی تو شروع کردی «بسم‌الله» و «اللهم» را گفتی، من دیدم یک نوری آمد، تو را احاطه کرد و تو تا آخر در یک حصن و حصاری رفتی»؛ این را من خودم هم احساس کردم که فضا یک دفعه عوض شد و همه حدود بیست و هفت، هشت دقیقه تمام، این سران مژه نزدند. اینکه می‌گویم مژه نزدند، غلو نمی‌کنم. اغراق نیست، چون نگاه می‌کردم، همه سران مبهوت مانده بودند. انگار یک دستی همه آنان را گرفته بود، آنجا نشانده بود. چشم‌ها و گوش‌هایشان را باز کرده بود که ببینید از جمهوری اسلامی پیام چیست؟»
روزهای بعد، دفتر رئیس‌جمهور ضمن تکذیب چنین سخنانی اصالت این فیلم را زیر سؤال می‌برد. محمود احمدی‌نژاد هم در گفت‌وگو با خبرنگار تلویزیون دولتی ایران این مسئله را تکذیب می‌کند. او می‌گوید:
«می‌گویند بله. احمدی‌نژاد گفته است. من کی همچنین حرفی زده‌ام؟ ما هاله نورمان کجا بود؟...»
با پخش این فیلم منتقدان و حتی برخی از اصول‌گرایان حامی رئیس‌جمهور، زبان به انتقاد و حتی در مواردی تمسخر او می‌گشایند. سراج میردامادی، روزنامه نگار سیاسی ساکن پاریس، در این باره می‌گوید:
«ایشان تلاش می‌کرد سخنرانی‌اش در سازمان ملل که جزو اولین سخنرانی‌ها و حضور بین‌المللی‌شان بود را (مهم جلوه بدهد) و بدین طریق چنین داستانی را تراشید که توی چشم افکار عمومی جهانی از نظر منطق و جایگاه حرف‌هایی که مطرح کرده، جا افتاده است.
نکته دوم که مهم‌ترین نکته است این است که در معتقدات شیعه کسی که چنین ادعایی را مطرح کند که خودش در میان هاله‌ای از نور دیده شده است، در واقع پا روی معتقدات شیعه گذاشته است و این مسئله‌ای بود که از نظر دینی و اعتقادی و کلامی اصلاً قابل قبول نبود و انتقادات گسترده‌ای را برانگیخت.»
بخش‌هایی از سخنان احمدی‌نژاد در سازمان ملل متحد که معتقد است سران و مقامات دیگر کشورها به هنگام گوش دادن به آن حتی پلک هم نمی‌زدند، در فضای مجازی گسترش پیدا می‌کند. سخنان احمدی‌نژاد در سازمان ملل متحد:
«ای خدای بزرگ! در ظهور آخرین ذخیره خود، موعود امم، یگانه هستی و انسان کامل و پاک، هم او که جهان را پر از عدالت و صلح خواهد کرد تعجیل فرما و ما را از یاران و تلاشگران در راه او قرار بده.»
هاله نور محمود احمدی‌نژاد به آن سوی مرزهای ایران هم می‌رسد و خبرنگاران خارجی نیز وقتی فرصت گفت‌وگو با رئیس‌جمهور ایران را پیدا می‌کنند، از سؤال درباره هاله نور نمی‌گذرند. هر چند که محمود احمدی‌نژاد قاطع‌تر از قبل تکذیب می‌کند. یک خبرنگار خطاب به احمدی‌نژاد می‌پرسد:
«پاییز گذشته زمانی که حضرتعالی در سازمان ملل در مجمع عمومی سخنرانی داشتید، فرمودید که احساس کردید یک هاله‌ای حضرتعالی را در بر گرفته بود. جنابعالی فرموده بودید برای ۲۷ دقیقه هیچ کدام از رهبران دنیا چشم بر هم نگذاشتند برای شنیدن پیام جمهوری اسلامی ایران.»
و پاسخ احمدی‌نژاد:
«حرف‌های جالبی است. من هم توی روزنامه‌ها خواندم این حرف‌ها را. من فکر می‌کنم این حرف‌های روزنامه‌ای است که همکاران شما می‌زنند برای فروش بیشتر.»
سخنان احمدی‌نژاد درباره هاله نور، حرف و حدیث‌های دیگری را هم پیرامون او و همفکران نزدیکش در دولت به وجود می‌آورد که از او تصویری از خرافاتی بودن به نمایش می‌گذارد. گفته می‌شود در هیئت دولت یک صندلی خالی برای امام دوازدهم شیعیان می‌گذارند.
محمود احمدی‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار تلویزیون دولتی ایران می‌گوید: «یک عده هم هستند که از هر چیزی استفاده می‌کنند برای تخریب کردن. مثل آن آقایی که رفته بود یک حرف‌هایی زده بود. دیدمش من.»
او در پاسخ به خبرنگاری که مضوع را به هاله نور ارجاع می‌دهد، ادامه می‌دهد:
«نه. رفته بود گفته بود این‌ها وقتی نماز می‌خوانند یک جانماز خالی می‌اندازند جلوشان. این که در کرج اتفاق افتاده بود البته. یک عده شیادی بودند از این کارها می‌کردند. یا گفته بود که وقتی می‌خواهند توی دولت بنشینند یک صندلی برای امام زمان می‌گذارند. یا سر سفره یک ظرف خالی می‌گذارند. من دیدمش گفتم مرد حسابی! هر چه ما غذا می‌خوریم همه اش به واسطه امام زمان است. همه سفره مال امام زمان است. بعدش هم؛ تو اشتباه کردی. امام زمان اگر بخواهد بیاید توی دولت، تنهایی نمی‌آید که بخواهند یک صندلی بگذارند. با یارانش می‌آید. تو چقدر پیاده‌ای!»
با وجود آنکه فیلم سخنان رئیس‌جمهور ایران درباره هاله نور در دفتر آیت‌الله جوادی آملی در فضای رسانه‌های مجازی می‌چرخد، اما محمود احمدی‌نژاد دست از انکار وجود چنین سخنانی بر نمی‌دارد. محمدجواد اکبرین، روزنامه‌نگار و دین‌پژوه ساکن پاریس در این زمینه می‌گوید:
«اگر نگاه کنیم به شرایط ابتدای ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد، وقتی حلقه‌های نزدیک‌شان را می‌بینیم که این مقدار به او تلقین می‌کنند و این فضا را اطرافش ایجاد می‌کنند که دولت او برآمده از دعای امام زمان است و زیارت عاشوراهای مردم، طبیعتاً این فضای ذهنی را برای آقای احمدی‌نژاد فراهم می‌آورند که اگر ادعا به داشتن کرامت‌هایی بکند و خودش را موجودی مقدس و معنوی جلوه بدهد، جامعه ایرانی هم ظرفیت پذیرش این وضعیت را دارد.
اندک اندک مدتی که می‌گذرد و آقای احمدی‌نژاد با فضای واقعی جامعه آشنا می‌شود و اتفاقاً ادعای این کرامات، عقاید جامعه و نگاه جامعه و حتی نگاه مذهبی‌هایی که او را انتخاب کرده‌اند را نسبت به او متزلزل می‌کند، طبیعی است که از چنین ادعایی فاصله می‌گیرد و دیگر هرگز چنین خاطره‌ای را نه تکرار می‌کند و نه نظیر چنین خاطره‌هایی را نقل می‌کند.»
نفوذ شایعات پیرامون خرافاتی بودن رئیس‌جمهور، آنقدر در طبقات مختلف مردم نفوذ پیدا می‌کند که حساسیت و نگرانی برخی از مقامات ارشد را بر می‌انگیزد. تا جایی که آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی در یک سخنرانی عمومی نسبت به این قبیل سخنان واکنش نشان می‌دهد. او می‌گوید:
«شایعات مضحکی را آدم می‌شنود که در مورد دولت شایعه می‌کنند و ذهن مردم را می‌خواهند خراب کنند، مردم را دلسرد کنند.»
سال ۱۳۸۸ است و نزدیک به چهار سال از سخنان جنجال برانگیز محمود احمدی‌نژاد می‌گذرد اما هاله نور هنوز از یادها نرفته است. به صورتی که مهدی کروبی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری به هنگام مناظره‌های تبلیغاتی در حالی که رقیبش، محمود احمدی‌نژاد روبه‌روی‌اش نشسته بار دیگر ماجرای هاله نور را زنده می‌کند.
«من معتقدم از اول مسئولیت آقای احمدی‌نژاد اگر برخوردی معقول، منطقی و حساب شده با احمدی‌نژاد می‌شد- برخورد دوستانه از سوی بزرگان نظام - به این مسیر کشیده نمی‌شد.
آن ماجرای هاله نور که من وقتی واقعاً شنیدم اصلاً باورم نشد. تا من نیاوردم ندیدم و تا من نرفتم تحقیق از قم نکردم، واقعاً باورم نشد.
چگونه می‌شود که هم دیگران هاله نور ایشان را می‌بینند و هم خودش هم چشم‌های دیگران را می‌بیند که هیچ تکان نمی‌خورند؟ »
محمود احمدی‌نژاد در پاسخ به مهدی کروبی و اشاره او به هاله نور پاسخی کوتاه می‌دهد و آن را ساختگی می‌داند.
روز بعد از این مناظره تبلیغاتی، دفتر آیت‌الله جوادی آملی پس از نزدیک به چهار سال، سکوت را می‌شکند و ضمن تأیید اصالت فیلم منتشر شده از سخنان احمدی‌نژاد، نزد این روحانی درباره هاله نور، شماره تلفنی را اعلام می‌کند تا مردم اگر سؤالی درباره این موضوع دارند اقدام کنند.
خبرنگاران بار دیگر به رئیس‌جمهور ایران یادآور می‌شوند که دفتر آیت‌الله جوادی آملی تأیید کرده که چنین سخنی را گفته است، اما محمود احمدی‌نژاد بار دیگر منکر می‌شود.
خبرنگار خطاب به احمدی‌نژاد می‌پرسد: «آیا واقعاً شما در دیدار با آیت‌الله جوادی آملی آن عبارات را گفته بودید یا اینکه آن را کاملاً تکذیب می‌کنید؟ چون دفتر آقای آیت‌الله جوادی آملی طی بیانیه‌ای گفته‌اند که در آنجا سه دوربین از سوی صدا و سیما، دفتر خود آیت‌الله و ریاست جمهوری در آن زمان نصب بود.»
و احمدی‌نژاد پاسخ می‌دهد: «اصلاً بحث‌هایی که آنجا مطرح شد بحث‌هایی شخصی نبود. مطالبی را ایشان فرمودند و بحث‌هایی هم بنده گفتم راجع به سفرمان و آن چیزی که آوردند بیرون اصلاً موضوع بحث ما نبود.»
نزدیک به هشت سال از ماجرای هاله نور می‌گذرد. محمود احمدی‌نژاد بارها تلاش می‌کند راهی برای خلاصی از این ادعای خود پیدا کند، تلاشی بی‌فایده که هر بار به کوچه بن‌بست می‌رسد.
